Taylor Swift: Wat haar nieuwe albumcover onthult

Het is moeilijk om Taylor Swift met verschrompelde vingertoppen voor te stellen. Godinnenhanden kunnen niet verschrompelen. Het is onmogelijk dat deze popsuperheldin, deze "lichtbron" ("Time Magazine"), onderworpen zou zijn aan dezelfde lichaamsfuncties als wij normale mensachtigen met al onze structurele gebreken. We weten immers allemaal dat in Taylors aanwezigheid de natuurwetten niet meer gelden, miljoenen volgzame volgelingen worden en de echte wereld plaatsmaakt voor een glinsterend alternatief heden.

Maar daar ligt ze. In bad. Haar gezicht komt nauwelijks boven water uit, rood en vochtig van het zweet, zoals iedereen die te lang in een te heet bad baadt. En de vingers van haar linkerhand zien er zelfs uit alsof ze minstens twee uur geleden in het dampende schuim van een hot tub is gestapt.

Het schuim is allang gesmolten, het water is afgekoeld, maar Taylor Swift wil nog niet terug naar de koude wereld. Het is net als dat moment waarop je net geen trui over je hoofd hebt getrokken en denkt: het is hier eigenlijk best wel fijn. Warm, donker en vredig.

Kijk, zegt de foto. Ik heb voor je gezwoegd. Ik heb mezelf tot het uiterste in de entertainmentmijn gewerkt. Nu heb ik een pauze nodig. Tijd voor mezelf. Maar je mag gerust kijken. Taylor heeft iets gemeen met de volslagen onbekende meneer Müller Lüdenscheid uit Loriots klassieke badkuip, die ook vraagt: "Ik wil niet onbeleefd overkomen, maar ik wil nu echt even alleen zijn."

"The Life of a Showgirl" is de naam van Taylor Swifts twaalfde album, dat op 3 oktober uitkomt. De Swiftie-leider onthulde onlangs de cover in de podcast van haar vriend en footballster Travis Kelce. Er is echter nog niets vernomen. Geen geluid. Geen single.

Moderne marketing volgt nu de principes van de Chinese watermarteling: beet voor beet brengt de ster zijn miljoenen homies in een razernij van verwachting totdat het internet implodeert - eerst de albumnaam, dan de releasedatum, dan de tracklist en nu: de cover, gefotografeerd door het fotografenduo Mert Alas & Marcus Piggott, met wie Taylor al werkte aan haar album "Reputation".

Aan het werk in de entertainmentindustrie: Taylor Swift in 2024 tijdens een optreden als onderdeel van haar "Eras"-tournee in Toronto, Canada.

Bron: IMAGO/ZUMA Press

Wat we zien is een vermoeid ogende Taylor in een luxueus, met kristallen bezet korset, omlijst door een collage van fragmenten van haar lichaam en iriserende letters in de stijl van Disney Dust, die de albumtitel vormen. Een uitgeputte zeemeermin, een showgirl uit Las Vegas aan het einde van haar Latijn. En toch blijft er een onverwoestbare, bovennatuurlijke, wellustige glamour over.

De badkuipscène, met zijn hyper-kunstmatige Dave Chappelle-popesthetiek, verwijst naar een tourritueel: Swift, zoals de Queen het publiek vriendelijk uitlegde, hield ervan om zichzelf na shows in bad te dompelen in de geurige mist om te ontsnappen aan de waanzin die haar leven moest zijn.

Natuurlijk verkoopt Taylor zichzelf ook als een sexy zeemeermin; volgens serieuze berekeningen* toont 36,6 procent van de foto immers blote huid. Het is de meest blote Taylor-cover tot nu toe.

Het visuele model: het schilderij “Ophelia” van de Britse schilder Sir John Everett Millais uit 1851.

Bron: imago/United Archives International

Er is meer dan een vleugje "Ophelia" te bespeuren rond het motief - het gelijknamige schilderij van de Britse schilder John Everett Millais, waarop de tragische heldin Ophelia uit Shakespeares "Hamlet" te zien is, die, ten prooi gevallen aan waanzin, in een rivier viel terwijl ze bloemen plukte en nu op weg is naar haar dood, haar gezicht net boven het wateroppervlak.

"The Fate of Ophelia" is dan ook de titel van het eerste van twaalf nieuwe nummers op het album. De andere nummers zijn: "Elizabeth Taylor", "Opalite", "Father Figure", "Eldest Daughter", "Ruin The Friendship", "Actually Romantic", "Wi$h Li$t", "Wood", "CANCELLED!", "Honey" en het titelnummer: "The Life Of A Showgirl" met Sabrina Carpenter (26), die zich nu al ontpopt als de enige legitieme Swift-erfgenaam.

De wetenschappelijke interpretatie van de beknopte songtitels aan de TikTok University of Swiftology is al lang begonnen: de enthousiaste community speculeert dat ze waarschijnlijk over familie, liefde, vriendschap, entertainment en zelfreflectie zullen gaan. Net als elk Swift-album. Ze produceerde de twaalf nummers in Zweden – er is niets anders te doen – tijdens de succesvolste poptour aller tijden, de Eras Tour, met 149 shows, 10 miljoen live kijkers en een omzet van twee miljard dollar.

Trouwe volgers: "Swifties" staan in juli 2024 in de rij voor de merchandisingwinkel van Taylor Swift in Gelsenkirchen.

Bron: Christoph Reichwein/dpa

Blijkbaar duren de dagen van Taylor Swift 36 uur. Of misschien zijn het er wel drie. De muzikale meesterbreinen waren hitmachines Max Martin en Shellback, met wie ze eerder al haar album "1989" produceerde – met hits als "Shake It Off". Over het algemeen zou het nieuwe album vrolijker moeten zijn – Ophelia of niet – na Taylors recente muzikale portrettering van zichzelf als een vrouw in nood, een troostende vrouw en een grote zus voor een aandachtig, gevoelig en ondersteunend publiek.

"Ik wilde dat het album zou aanvoelen als mijn leven: levendig, elektrisch," zei Taylor in de podcast "New Heights" van haar vriend Travis Kelce. "Het gaat over alles wat er achter de schermen gebeurde – de chaos, de euforie, het echte leven." Travis Kelce gooide confetti in de lucht. De man kent zijn rol in het "Swift Circus": de baas in een goed daglicht stellen. En zolang het Swift/Kelce-dreamteam noch een huwelijk noch een baby heeft om te showen, is een nieuw album het beste waarop ze kunnen hopen.

Dreamteam: Travis Kelce en zijn Taylor Swift vieren de overwinning van de Kansas City Chiefs op de Buffalo Bills in januari 2025.

Bron: Emily Curiel/[email protected]/

Een badkuip dus. Niet altijd een makkelijk popmotief, zeker niet in Duitsland. Uwe Barschel zal de Swift ongetwijfeld niet kennen, en toch ontkom ik als lokale observator van badkuipen er niet aan dat ik de gruwelijke beelden van de voormalige minister-president van Sleeswijk-Holstein in een badkuip in een hotel in Genève zie.

Meestal dient het bad, als toevluchtsoord en oase voor zelfzorg, echter als een passend symbool van intimiteit en sensualiteit. Marilyn Monroe lag immers ooit uitbundig en springlevend in een met schuim gevuld bad in een legendarische fotoserie van Milton Greene.

Gelukkig in bad: Julia Roberts in de film “Pretty Woman” uit 1990.

Bron: imago images/Everett Collection

Laten we Barschel dus even terzijde laten en in plaats daarvan denken aan positieve badscènes zoals Loriots "Men in the Bath" of Julia Roberts die luidkeels Prince' "Kiss" zingt in een badkuip in "Pretty Woman". Of Whoopi Goldberg op de cover van Annie Leibovitz' "Vanity Fair" in een bad vol melk. Of de fotograaf Lee Miller die kort na de bevrijding van München in 1945 een bad neemt in Adolf Hitlers badkuip – een beeld dat is uitgegroeid tot een iconische triomf van leven, ironie en durf over het kwaad. Ook Lars Eidinger verwees ooit naar de mythe van Ophelia in een witte jurk op de cover van zijn hiphopplaat "I'll Break Ya Legg".

Hoeveel supermodellen passen er in een badkuip: Naomi Campbell (links), Christy Turlington (midden) en Linda Evangelista in 1990 na een Versace-feestje, hier te zien op een tentoonstelling in New York in 2011.

Bron: imago stock&people

Taylor Swift voegt zich bij de supermodellen Naomi Campbell, Linda Evangelista en Christy Turlington, die in 1990 een Versace-feestje vierden in het Ritz Hotel in Parijs – gefotografeerd door Roxanne Lowit. Een thema dat in 2017 in Cannes werd herinterpreteerd door Kendall Jenner, Bella Hadid, Joan Smalls en Hailey Baldwin.

Taylor Swift daarentegen is zelfvoorzienend. Ze heeft niemand anders nodig. De eend blijft buiten. Ze heeft zelfs geen badschuim nodig. Haar schuim is wat haar Swifties ervaren tijdens haar concerten en wat de Franse socioloog Émile Durkheim ooit "collectieve bruis" noemde – een gedeelde bruis en bruis in gemeenschappelijke onthechting van de wereld.

Het is het schuim waarop Taylor Swift rust, genesteld in de wereld – een onzichtbare berg van liefde, vanaf de top waarvan zij de popwereld regeert met prins-gemaal Travis Kelce.

*De huidanalyse van de albumhoes van Taylor Swift werd uitgevoerd met behulp van kunstmatige intelligentie: de afbeelding werd eerst kleurgecorrigeerd met behulp van de grijs-witbalans om de groene tint te neutraliseren. Vervolgens werd een gecombineerde huidsegmentatie uitgevoerd met behulp van verschillende analysetools. Deze omvatten het YCbCr-model, dat luminantie (pure pixelhelderheid) scheidt van de kleurcomponenten; een HSV-filter, dat tint, verzadiging (S) en helderheid (waarde) verder uitsplitst; en, als derde "huidcontrole", een rg-chromaticiteitsellips om typische huidclusters te detecteren; en een 5×5-meerderheidsfilter om ruis te verminderen, waarmee heldere highlights op bijvoorbeeld sieraden van de huid kunnen worden onderscheiden en de analyse dienovereenkomstig kan worden opgeschoond.