Vanuit de Sint-Pieter lanceert paus Leo XIV een wereldwijde oproep tot vrede

In zijn eerste zondagse zegen als paus deed paus Leo XIV een dringende oproep aan de internationale gemeenschap om duurzame vrede te bereiken in de belangrijkste centra van wereldwijde conflicten, met speciale nadruk op de situatie in Oekraïne en de Gazastrook.

Vanaf het centrale balkon van de Sint-Pietersbasiliek , voor meer dan 100.000 gelovigen die zich op het Vaticaanplein hadden verzameld, riep de nieuwe paus op tot " echte en duurzame vrede" voor Oekraïne en een onmiddellijk staakt-het-vuren in Gaza. Hij riep ook op tot de vrijlating van Israëlische gijzelaars die door Hamas worden vastgehouden.

“ De wereld beleeft een derde wereldoorlog in stukken ”, waarschuwde Leo XIV, verwijzend naar een uitdrukking die zijn voorganger gebruikte om het huidige panorama van conflicten over de hele wereld te beschrijven.

“In het huidige dramatische scenario van een Derde Wereldoorlog die op de loer ligt, richt ik mij, zoals paus Franciscus herhaaldelijk heeft verklaard, ook tot de grote mensen van de wereld en herhaal ik de steeds aanwezige oproep: Nooit meer oorlog!”

De prelaat betreurde het lijden van het “ geliefde Oekraïense volk ” en riep op tot de vrijlating van krijgsgevangenen en de terugkeer van gedeporteerde Oekraïense kinderen.

In tegenstelling tot deze diagnose, prees de paus de recente wapenstilstand tussen India en Pakistan als een teken van hoop en noemde het " een positieve stap in de richting van stabiliteit in de regio ". Hij sprak ook de hoop uit dat bilaterale onderhandelingen tot een definitieve oplossing zouden leiden.

In een symbolisch gebaar aan het begin van zijn pontificaat brak Leo XIV met de recente traditie door de gelovigen toe te spreken vanuit het hart van de Sint-Pietersbasiliek, in plaats van vanuit de studeerkamer van het Apostolisch Paleis.

Ook voerde hij een liturgische verandering door door het Regina Caeli te reciteren in plaats van het te zingen , zoals gebruikelijk was. Dit gebaar werd door sommige groepen opgevat als een mogelijke neiging tot een meer traditionele lijn .