Chaos en 'fatsoen' op de rode loper van Cannes

De crisis van het idee van de rode loper , de ruimte waarin film en mode voor het eerst een vorm van expressie en later een winstgevende alliantie vonden, werd op dramatische wijze duidelijk in de eerste uren van het 78ste Filmfestival van Cannes . Het verbod op volumineuze jurken tijdens de Franse missverkiezing, waardoor de toegang tot de gala-sessies werd belemmerd, en bovenal het controversiële veto, gebaseerd op zorgen over "fatsoen", op "naaktheid" in de jurken van de gasten, verraste iedereen en zorgde ervoor dat het openingsgala in chaos uitmondde voor de actrices en hun stylisten, die zich haastten om op het laatste moment veranderingen door te voeren.

Niemand improviseert de jurk die hij draagt ​​naar een première op de Croisette; veel van de jurken zijn op maat gemaakt of komen rechtstreeks uit de haute couture. Er zijn maanden werk en meerdere tests nodig voordat ze getoond kunnen worden. Modehuizen denken al sinds februari na over de looks voor Cannes. En we zijn in Frankrijk, waar mode niet alleen een miljoenenindustrie is, maar ook een bron van nationale trots. Waarom werd de maatregel dan zo laat aangekondigd? Waar verwijst het woord ‘naaktheid’ precies naar? Wie bepaalt wat ‘fatsoenlijk’ is en wat niet? Gisteravond waren er gasten in volumineuze jurken en anderen in doorschijnende topjes, waardoor hun ondergoed zichtbaar was. Slipjes, ja, maar tepels, niet?

Het festival maakte gisteravond in een e-mail aan deze krant duidelijk dat beide regels al een tijdje 'van kracht' zijn, en dat ze dit jaar pas 'expliciet' zijn gemaakt. Wat betreft naaktheid voegden ze het adjectief 'totaal' toe, dat niet in de originele brief voorkomt, en ze verduidelijkten dat ze in deze editie enkel voldoen aan 'het institutionele kader van het evenement' en 'de Franse wetgeving'.

Wat betreft volumineuze jurken, staat in de e-mail dat zij zich het recht voorbehouden om personen de toegang te weigeren wiens kledingkeuze de bewegingsvrijheid van andere bezoekers belemmert.

De waarheid is dat rode lopers al lang niet meer onder controle zijn vanwege de overbevolking. Actrices en modellen worden tegenwoordig vergezeld door allerlei influencers , en gezien de toenemende concurrentie is het steeds belangrijker geworden om koste wat kost de aandacht te trekken (we zijn van de 15 minuten roem overgegaan naar de verfoeilijke virale minuut). Soms wordt de aandacht getrokken met gratie, soms met duidelijke wansmaak. Cannes heeft als geen ander aan dit door iedereen geaccepteerde circus bijgedragen. Misschien was het paard niet onder controle te houden en zijn er redenen voor deze plotselinge stop, maar het is wel verontrustend dat dit gebeurt in een land waar de vrijheid en verleiding van het vrouwelijk lichaam altijd al een kenmerk zijn geweest.

We herinneren ons allemaal nog de beelden van pin-ups op het strand van Croisette die de morele regels van de jaren vijftig en zestig aan hun laars lapten. Topless is onderdeel van het DNA van deze kust. De trend van de nude jurk is daarentegen niet nieuw; het domineert al een tijdje de catwalks. Overal ter wereld gaan meisjes gekleed in doorschijnende kleding op stap. Vorig jaar droegen Charlotte Gainsbourg en Bella Hadid jurken van Saint Laurent die hun lichaam onthulden. Het was niet schandalig. Ook dat is geen verrassing.

Deze nieuwe beperkingen, die Halle Berry , een jurylid, er voorlopig toe hebben gedwongen haar eerste look aan te passen, komen bovenop de beperkingen die een paar jaar geleden golden voor platte schoenen. Toen werd een vrouw uitgesloten omdat ze geen hakken droeg, het jaar daarop besloten verschillende actrices op blote voeten te lopen en trok het festival zich terug. Maar deze beperkingen komen op een delicaat moment, in de lijn van het puritanisme van Silicon Valley (dat het op het tentoonstellen van vrouwelijke tepels gemunt heeft) en op een moment dat een reactionaire golf de wereld in beroering brengt.

Tot op heden was het in Cannes verboden om met sneakers en grote tassen (tote bags) naar galas te gaan; Voor mannen was een smoking verplicht; en de populaire “little black dress” werd aanbevolen voor vrouwen. Maar het begin van de 78ste editie van dit festival zal de geschiedenis ingaan als een begin van 'fatsoen', een onvoorstelbare morele code die, wederom, slechts één collectief lichaam betreft: dat van de vrouw.