Chronologie van de Wixárika-route
Chronologie van de Wixárika-route
La Jornada krant, zaterdag 12 juli 2025, p. 3
1998
De burgerorganisatie Conservación Humana, die de Wirárika-bevolking steunt, bracht de kwestie ter sprake tijdens een bijeenkomst van deskundigen op het gebied van werelderfgoed bij de Organisatie van de Verenigde Naties voor Onderwijs, Wetenschap en Cultuur (UNESCO).
Dat jaar werd de ceremoniële corridor opgenomen in het wereldwijde netwerk van heilige natuurgebieden van de afdeling Ecologische Wetenschappen van de multilaterale organisatie.
2003
Human Conservation benadert de directie Werelderfgoed van het Nationaal Instituut voor Antropologie en Geschiedenis (INAH) om een toekomstige UNESCO-nominatie voor te stellen.
2004
De Huichol-route langs de heilige plaatsen naar Huiricuta staat op de indicatieve UNESCO-lijst van Mexico.
2009
Besluit tot oprichting van het Ruta Huichol State Park in Zacatecas, met meer dan 60 hectare aan heilige landschappen en 125 kilometer aan rituele paden.
2011
Oprichting van de Regionale Raad voor de Verdediging van Wixárika en haar Heilige Plaatsen. Deze raad verenigt de gemeenschappen die jaarlijks langs de route leven en reizen in de strijd tegen mijnbouwbedrijven.
Tijdens de conferentie Dialoog voor Vrede, die tijdens de ambtstermijn van Felipe Calderón plaatsvond, verzochten twee vertegenwoordigers van de regionale raad van Wixárika de INAH om steun om hun heilige plaatsen op de UNESCO-lijst te krijgen.
2012
Formele bijeenkomst van de regionale raad van Wixárika met leden van het UNESCO-werelderfgoedcentrum en ambtenaren van het ministerie van Buitenlandse Zaken, Cultuur en INAH over de nominatie, die afkomstig is van de Wixaritari-gemeenschappen.
Twee weken later diende een afdeling van de Nationale Raad voor Cultuur en Kunst de aanvraag in voor de conventie over immaterieel erfgoed op de lijst van urgente beschermingsmaatregelen. De gemeenschappen van Wixárika, die niet waren geraadpleegd, stuurden een brief naar UNESCO om deze kandidatuur te blokkeren. Zij waren van mening dat hun tradities niet in gevaar waren en dat het behoud van hun heilige plaatsen het belangrijkste was (La Jornada, 11-12 juni 2012).
2015
Het eerste technische dossier is afgerond en naar de UNESCO-delegatie gestuurd voor levering aan het Werelderfgoedcentrum. Op verzoek van het Ministerie van Economische Zaken, toen er duidelijke steun was voor de mijnbouwbedrijven, is het document niet ingediend.
2021
De Wixaritari-gemeenschappen dringen opnieuw aan op de Werelderfgoedlijst. Ze stuurden een brief naar president Andrés Manuel López Obrador met het verzoek de kwestie te heropenen.
2022
Het gerechtigheidsplan voor de Wixárika, Na'ayeri, O'dam en Mexicaanse volkeren wordt gelanceerd.
2023
López Obrador ondertekende een decreet dat mijnbouwbedrijven verbiedt om door te gaan met de exploitatie van vijf heilige plaatsen: Wixárika, Na'ayeri, O'dam of Au'dam en Mexikan.
Dat jaar werd het Comprehensive Management, Conservation and Safeguarding Plan (2024-2030) voltooid.
2024
De nieuwe versie van de nominatie voor de Werelderfgoedlijst is ingediend.
Met informatie van INAH en Francisco Vidargas, hoofd van de Werelderfgoeddirectie van het instituut
Drie decennia strijd voor het heilige pad
▲ Na een strijd van bijna 30 jaar wordt dit weekend in Parijs de definitieve beslissing genomen over de inschrijving van de Wixárika-route op de UNESCO-werelderfgoedlijst. Activisten noemen de verklaring bemoedigend nieuws voor deze inheemse bevolking en hun bondgenoten, die strijden tegen mijnbouwconcessies. Het INAH (Institut National des Indigenous Peoples of the Amazon), dat het initiatief promoot op verzoek van de burgervereniging Conservación Humana (Menselijke Bescherming), kondigde aan dat de uitzonderlijke universele waarde van de route gebaseerd is op de verbinding tussen heilige plaatsen en essentiële elementen van die traditie, zoals vuur, regen, maïs, peyote, de steenarend, de wolf en het hert, door middel van verfijnde rituele activiteiten die landbouw, jacht, verzamelen en vissen omvatten. Op de afbeeldingen hierboven en hieronder: Wixárika-mensen uit Real de Catorce in San Luis Potosí; hieronder: pelgrims in Mezquita, Jalisco; en in het midden: Santos de la Torre voor een van zijn kralenschilderingen. Foto José Carlo González en INAH
La Jornada krant, zaterdag 12 juli 2025, p. 4
jornada
