Vrouw dacht dat ze een maagvirus had en toen ze naar de dokter ging, kreeg ze de diagnose vergevorderde kanker: 'Ik lag drie dagen op bed en moest overgeven'

Tahnee Driver, 39, welzijnscoach in verzorgingshuizen en moeder van twee dochters – Zahlia, 8, en Harmony, 6 – kreeg in juni 2025 de diagnose darmkanker in stadium vier. Als inwoner van het Australische Mornington Peninsula had ze haar gezonde, actieve leefstijl weer opgepakt.
"Ik was gefocust op mezelf en probeerde de beste versie van mezelf te zijn, actief te blijven, basketbal te spelen, te wandelen, gewichten te heffen en al die leuke dingen te doen. Ik voelde me geweldig", vertelde ze aan FEMAIL.
De symptomen begonnen echter eerder dit jaar te verschijnen: een plotseling opgeblazen gevoel en maagpijn na sommige maaltijden. Tahnee schreef dit toe aan haar dieet, in de veronderstelling dat het te wijten was aan te veel uien of zuivelproducten.
Van ongemak tot verwoestende diagnose Na een bezoek aan een voedselmarkt werd Tahnee ernstig ziek.
"Ik lag drie dagen op bed en moest overgeven. Ik dacht eerlijk gezegd dat het een virusinfectie of voedselvergiftiging was", vertelt ze.
Op de vierde dag belde ze, bezorgd over de aanhoudende symptomen, een ambulance. De ambulancemedewerkers waren het erover eens dat het een maagvirus kon zijn en adviseerden rust. Het braken hield echter nog drie dagen aan.
Tahnee ging naar haar huisarts. "Ik reed zelf naar de praktijk, uitgeput, uitgedroogd en ijlend. Ze belden meteen een ambulance en brachten me naar het ziekenhuis. Ik dacht echt dat het maar een bezoekje van 10 minuten aan de dokter zou zijn om me Gaviscon of zoiets te geven."
Diezelfde nacht ontdekten artsen, na enkele tests en een MRI, een tumor ter grootte van een tennisbal in haar buik.

Er werd een tumor ontdekt. Foto: iStock
Twee dagen later onderging ze een operatie. Aanvankelijk dachten artsen dat de tumor verwijderd kon worden, maar ze ontdekten een complexer beeld.
"Mijn kanker was vrij agressief en had zich al verspreid naar de binnenkant van mijn maag, lymfeklieren, bekken en lever ", legt Tahnee uit.
Hoewel er tijdens de operatie niet werd gesproken over het terminale karakter van de ziekte, kwam de waarheid pas twee weken later aan het licht tijdens een vervolgafspraak bij een oncoloog.
"Ze vertelden me dat het ongeneeslijk is en dat chemotherapie wel helpt, maar dat het slechts tijdelijk is", zei hij.

Tahnee Driver, 39, welzijnscoach bij een zorginstelling voor ouderen. Foto: Sociale media
Het nieuws aan zijn dochters vertellen was een van de moeilijkste momenten.
Ik wist niet zeker wanneer of hoe ik het gesprek moest voeren. Maar op een ochtend, terwijl ik ontbijt aan het maken was, draaide ik me naar Zahlia om en zei: 'Je vader en ik willen je iets vertellen.'
"Hij keek me alleen maar aan en vroeg: 'Heb je kanker?'", herinnert Tahnee zich. "Ik was sprakeloos."
Op dat moment onderbrak een postbode de scène met een pakket van de kankerorganisatie Mummy's Wish, met daarin troostende knuffels en boeken voor haar dochters. "Het was precies wat we op dat moment nodig hadden", zei ze. "Een lichtpuntje in een heel donkere tijd."

Artsen ontdekten een tumor ter grootte van een tennisbal in haar buik. Foto: Sociale media
Tahnee zal naar verwachting op 8 augustus beginnen met chemotherapie. Hoewel de behandeling niet genezend zal zijn, zou het haar levensduur kunnen verlengen.
Ze hoopt dat ze tussen de chemotherapiesessies door weer licht werk kan doen, met de steun van haar moeder, zus Chloe en goede vrienden die avondeten regelen om het gezin te helpen.
Ze heeft onder meer een skydive geboekt voor 6 september en hoopt de Australische muzikant Jimmy Barnes in het echt te ontmoeten, iets wat haar zus Chloe probeert te regelen.
In oktober wordt Tahnee 40 en droomt ze ervan om met haar dochters een familiecruise door Nieuw-Zeeland te maken.
Een bericht voor andere vrouwen: luister naar je lichaam Tahnee wil nu het bewustzijn vergroten, zodat andere vrouwen de signalen van hun lichaam serieus nemen.
"Ik wou dat ze deze test ook hadden kunnen doen toen ik daar was voor mijn uitstrijkje (maanden eerder)," mijmerde ze.
"Ik negeerde mijn symptomen. Ik dacht dat ik gewoon een opgeblazen gevoel had van de pizza, maar ik wil met mijn verhaal anderen helpen het eerder te herkennen."
Hij concludeerde resoluut: "Dit is mijn verhaal en mijn strijd. Ook al heeft niemand anders het tot hier geschopt, ik ben van plan het tot het einde vol te houden."
Meer nieuws in EL TIEMPO *Deze content is geschreven met behulp van kunstmatige intelligentie, op basis van openbaar beschikbare informatie die aan media is vrijgegeven. De content is ook beoordeeld door de journalist en een redacteur.
eltiempo