Modeshows in Milaan: een seizoen tussen twee wateren

Toen Alberta Ferretti in september 2024 haar pensionering aankondigde, koos ze vanzelfsprekend haar opvolger uit haar eigen gelederen. Lorenzo Serafini sloot zich in 2014 aan bij de Aeffe-groep als artistiek directeur van Philosophy, de tweede lijn van de ontwerpster die in 1984 werd opgericht. Hij beheerst dan ook deze romantische Italiaanse garderobe, zonder poespas en geheel in terracotta tinten, wat haar geheim is. Dinsdagavond, op het hoofdkwartier van de groep, onder de met duizend bloemen beschilderde lijstwerken, wil de vijftigjarige, die net als zij uit de omgeving van Rimini in het noordwesten van het land komt, niets veranderen. Terwijl hij vastbesloten was om zijn stempel te drukken. "Ik wilde deze zoetheid die Alberta al jaren belichaamt, deze romantiek, vertalen naar een hedendaags silhouet", legt hij uit achter de schermen, voor zijn inspiratiebord waar de foto's van de Italiaanse Paolo Roversi samenkomen met de portretten van de zussen Carla en Franca Sozzani, emblematische figuren van de Transalpiene mode. Ik heb de jasjes dus uit elkaar gehaald om ze soepel en makkelijk draagbaar te maken. Ik heb ook gekozen voor delicate en comfortabele materialen zoals crêpe georgette en dubbelzijdig kasjmier, een avondgarderobe om overdag te dragen. » De eerste blik (onze foto) markeert dit nieuwe tijdperk: een soepele, zwarte herenjas, nonchalant gedragen over een fragiel zijden nachthemd. Deze jonge dame, met haar haren wapperend in de wind, houdt een kleine mokkakleurige leren tas in haar armen. Ze draagt ​​platte muiltjes aan haar voeten. Kostuums met transparante details, kanten revers en ruches volgen elkaar op. Zachte leren enkellaarsjes accentueren de slanke look. Serafini speelt de muziek van Ferretti prachtig. Van de eerste tot de laatste look, een trouwjurk "of gewoon voor een speciale gelegenheid", specificeert hij, gemaakt van vijftien meter crèmekleurige chiffonmousseline, met de hand geplooid en afgezet met een waterval aan ruches.

Een andere sfeer heerst bij K-Way, dat vanwege zijn jubileum tijdens de officiële Italiaanse kalender paradeert. Want ja, het beroemde Nylon windjack dat nu zijn 60-jarig jubileum viert, werd inderdaad geboren op het terras van het Café de la Paix in Parijs ( onze edities van 22 februari 2025 ). maar de eigenaar ervan, sinds 2004, is niemand minder dan de BasicNet-groep, opgericht in Turijn. Het bedrijf is ook eigenaar van Kappa, de voormalige historische leverancier van het lokale voetbalteam Juventus. Het is dan ook niet verwonderlijk dat we onder de gasten de legendarische speler Andrea Pirlo aantreffen, die rondloopt in de tentoonstelling over K-Way, die tot 2 maart voor publiek geopend is in het Museo della Permanente. In de drie zalen ontdekt de bezoeker de archieven van dit kledingstuk waarvan de naam in het Italiaans (en natuurlijk ook in het Frans) een 'koelkast' is geworden, net als Borotalco babypoeder en Pongo boetseerklei. Maar het is tijd om plaats te nemen rond een podium in de kleuren van de beroemde rits. "Het echte K-Way-logo is de veelkleurige rits", vertelde CEO Lorenzo Boglione ons onlangs . De naam hoeft niet eens op het product te staan ​​om mensen het te laten herkennen. » Een rits die prominent aanwezig is in deze jubileumcollectie op bovenkleding, cargobroeken, scubajurken en anoraks met meerdere zakken. In samenwerking met de Franse Laurence Cahu wordt ook een serie tassen uitgegeven. Maar de ster blijft de originele uitvinding van Léon-Claude Duhamel, die iets verderop wordt tentoongesteld en die sinds 1955 jong en oud kleedt.

Bij Dsquared2 staat ons een verrassing te wachten! Ook hier vieren we een jubileum, namelijk het 30-jarig jubileum van het merk van de Canadese tweeling van Italiaanse afkomst, Dean en Dan Caten (echte naam Catenacci). In een decor dat lijkt op een industrieel gebouw van rode baksteen (aan de "Fashion Avenue", geeft een bord aan) is een indrukwekkende parade van oude Amerikaanse auto's te zien, die allemaal een model bij het podium afzetten. Rapster Doechii, die net haar Grammy voor beste rapalbum heeft gewonnen, stapt uit een gepantserd voertuig uit de Rambo -saga en opent de show in een kaki anorak en strakke denim microshorts. Ze rent op hakken van 30 cm en gooit een handvol briefjes (met de gezichten van de tweeling erop) uit haar tas van de pelsjager. Vervolgens volgen de Village People in zijn voetsporen: de arbeider, de politieagent, de cowboy, de biker... Daarna volgen de metalheads met Kiss-achtige make-up en pruiken, tot in de puntjes gekleed in hun prachtige grijze pakken. Het topmodel van het moment, Amelia Gray, verschijnt als Cher en Naomi Campbell als… Naomi Campbell. Het is gek, sexy als de hel - de doorgesneden omhulsels tot aan de oksels lieten op wonderbaarlijke wijze niets zien - en bovenal vrolijk. Een popgebeurtenis die zo goed voelt!

Bij Jil Sander is de sfeer daarentegen niet feestelijk. Geruchten over het vertrek van Lucie en Luke Meier, die acht jaar lang de artistieke directeuren van het merk waren, deden woensdagochtend de ronde tot op de voorste rij. Zeker nu er een verandering gaande is bij het merk dat toebehoort aan OTB (de groep van Renzo Rosso), met de benoeming begin deze maand van een nieuwe CEO, Serge Brunschwig (ex-Fendi). Op een zwart toneel loopt een meisje met een rockabilly-look langzaam vooruit, gekleed in een strapless jurk met lange plastic franjes die leken op een grote pompon van een cheerleader, en een met studs versierde derbyjurk. Een zwart-op-zwart garderobe die nooit somber wordt dankzij een vleugje glans, hier een zilveren glitter, daar een vleugje rood-zwart plastic. Opeens komt er een meisje binnen, gekleed in een body van dikke crèmekleurige, getwijnde wol, en komt dit Soulages-uniform verstoren. Maar zwart laat zich opnieuw gelden in een serie monastieke cocktailjurken van stijf satijn, bedrukt met kleine bloemen. Vreemde sfeer, vooral wanneer de melancholische tonen van Starfall van de groep Salem de finale begeleiden. Een paar uur later, om 19.00 uur, bevestigde de groep het vertrek van het echtpaar.