Keir Starmer weg! Premier ondergedoken terwijl rebellerende Labour-parlementariërs 'regimewisseling' eisen

Starmer geniet van zijn tijd in het buitenland en pronkt met zijn gewichtige voorkomen op chique buitenlandse topconferenties. Hij heeft al weken nauwelijks voet op eigen bodem gezet.

Gisteren verving Angela Rayner hem voor de tweede keer op rij tijdens de vragenronde met de premier.

De schaduwminister van Financiën Mel Stride van de Conservatieve Partij grapte dat het geweldig was om Rayner weer in het Witte Huis te zien en voegde toe dat "er veel mensen achter haar zitten die wensen dat dit een permanente regeling zou zijn".

De premier geniet van de prestige van buitenlandse topconferenties, maar hij is minder enthousiast over boze kiezers in eigen land.

Steeds vaker kan hij ook zijn eigen partij niet meer onder ogen komen. Hij wordt nu belaagd door precies die Labour-parlementsleden die vorig jaar hun zetels wonnen tijdens de overweldigende overwinning.

Ze komen in opstand tegen Starmers plannen om de arbeidsongeschiktheidsuitkeringen te verlagen. Meer dan 120 Labour-parlementsleden hebben een "fataal" amendement ondertekend dat bedoeld is om de hervormingen van de sociale zekerheid volledig teniet te doen.

Ze zeggen dat de maatregelen 800.000 kwetsbare mensen de hulp zullen ontnemen, waaronder degenen die moeite hebben met wassen of aankleden. Dat is niet waarom ze zich bij Labour hebben aangesloten.

Anderen zijn gewoon woedend omdat ze genegeerd worden. Volgens The Times is het gepraat over een 'regimewisseling' nu huiveringwekkend realistisch.

Terwijl de crisis toeneemt, verschuilt Starmer zich in zijn NAVO-bunker .

De rebellen van Labour beweren dat ze hem niet willen laten vertrekken. Nog niet.

Maar ze hebben het gemunt op zijn naaste omgeving, met name Morgan McSweeney, de stafchef van de premier en verkiezingsmanipulator, en de onfortuinlijke minister van Financiën Rachel Reeves .

Als McSweeney of Reeves vallen, wordt Starmer een holle man. Slechts een marionettenleider, in de lucht gehouden door links.

Hij weet het ook. Daarom probeert nummer 10 nu snel concessies te doen . Een van de plannen is om extra geld beschikbaar te stellen aan werkzoekenden.

Een andere mogelijkheid is om de beoordeling van de steun voor mensen die van een uitkering afkomen te versnellen. Maar dit is niet genoeg om de opstand te stoppen.

Bij de laatste telling steunden 123 Labour-parlementsleden het amendement. Dat is genoeg om de meerderheid van de regering in het Lagerhuis weg te vagen.

Dan zou hij wel eens te maken kunnen krijgen met de nachtmerrie van een motie van wantrouwen .

Labour-kopstuk David Blunkett waarschuwde dat de regering “in een crisis zou kunnen belanden” als de premier doorzet en verliest.

Maar iedere ommezwaai zal een teken van zwakte zijn en de kansen van Starmer om verdere hervormingen door te voeren ondermijnen.

Zeker na de vernederende situatie rond de winterbrandstofbetalingen .

Zoals ik gisteren al zei, betekent dat een ramp voor de belastingbetaler. Reeves rekent op £5 miljard aan bezuinigingen op de sociale zekerheid om de begroting sluitend te krijgen.

Zonder hen is het nog waarschijnlijker dat ze in de herfstbegroting een tweede grote belastingaanval zal lanceren . Dat zal de belastinglievende Labour-parlementariërs misschien wel plezieren, maar degenen die wel betalen verder vervreemden.

Wat een puinhoop. En het is nog geen jaar geleden dat Starmer een meerderheid van 174 zetels behaalde.

Labour heeft bewezen beter te zijn in protesteren dan in regeren. De linkerzijde van de partij denkt nog steeds dat ze zich uit elk probleem kan redden door belasting te heffen en geld uit te geven.

Als Starmer dit gepeupel niet onder controle kan houden met zijn enorme meerderheid, kan niemand dat. Hij kan zich in Den Haag maar beter gedeisd houden. Maar zelfs de NAVO kan hem niet beschermen tegen zijn eigen parlementsleden.