Thune zegt dat gezondheidszorg vaak 'bij een baan hoort'. De realiteit is echter niet zo simpel of eenduidig.

Verwacht wordt dat miljoenen mensen geen toegang meer zullen hebben tot de ziektekostenverzekeringen van Medicaid en de Affordable Care Act als federale wetgevers de One Big Beautiful Bill Act goedkeuren, het binnenlandse beleidspakket van president Donald Trump dat nu door de Senaat wordt behandeld.

Leider van de meerderheid in de Senaat, John Thune, besprak de gezondheidszorg en de aanstaande wetgeving in een interview met KOTA , een tv-zender in South Dakota. Hij richtte zich echter op een ander soort ziektekostenverzekering: de door de werkgever gesponsorde verzekering.

"Vaak gaat gezondheidszorg gepaard met een baan", zegt Thune.

Thune's opmerkingen in het interview werden gemaakt in de context van het benadrukken van een deel van de economische beleidsdoelstelling van de Republikeinse Partij. "Het uiteindelijke doel hier is het creëren van beter betaalde banen met bijbehorende voordelen", zei hij.

KFF Health News nam contact op met Thune's kantoor om de reden voor deze opmerking te achterhalen. Zijn communicatiedirecteur, Ryan Wrasse, reageerde door Thune's boodschap te herhalen: "Het vinden van een baan kan ertoe leiden dat een werknemer gezondheidszorg krijgt."

Paul Fronstin, directeur onderzoek naar zorgverzekeringen bij het Employee Benefit Research Institute, zei dat Thunes opmerking mogelijk ook verwijst naar discussies over de werkvereisten van Medicaid. De One Big Beautiful Bill Act zou volwassenen zonder beperking alleen toegang tot Medicaid verlenen als ze kunnen aantonen dat ze vrijwilligerswerk doen, werken, op zoek zijn naar werk of een opleiding volgen.

Medicaid, gefinancierd door de federale overheid en de staten, is het belangrijkste zorgverzekeringsprogramma van het land voor mensen met een laag inkomen. Sommige mensen met een beperking komen ook in aanmerking.

Sommige Republikeinen hebben voortgebouwd op het argument over banen om de bezuinigingen op Medicaid en de werkvereisten te verdedigen. Senator James Lankford (R-Okla.) vertelde bijvoorbeeld aan CNBC dat het wetsvoorstel er niet op gericht is om "mensen van Medicaid af te schoppen. Het gaat om de overgang van Medicaid naar door werkgevers verstrekte zorg."

Maar de experts op het gebied van gezondheidszorgbeleid die wij raadpleegden, maakten duidelijk dat het vinden van een baan geen garantie is voor het krijgen van een door het bedrijf gesponsorde verzekering.

Door de werkgever gesponsorde ziektekostenverzekering: de basis

Deze experts zeiden dat de meeste banen wel een ziektekostenverzekering aanbieden. Maar ze zeiden ook dat de link tussen werk en werkgerelateerde dekking niet altijd even eenvoudig is.

"Als ik deze verklaring zie, denk ik: 'Ik heb hier nog zoveel meer over te zeggen.' Maar ik betwist de verklaring niet", zei Fronstin.

Matthew Rae, adjunct-directeur en wetenschappelijk medewerker bij KFF, een non-profitorganisatie die zich bezighoudt met gezondheidsinformatie waar KFF Health News onder valt, gaf ook zijn mening.

"Door de werkgever gesponsorde dekking blijft de basis voor hoe mensen in de Verenigde Staten een ziektekostenverzekering krijgen", aldus Rae. "Ik denk dat het vinden van een baan geen garantie is dat je een ziektekostenverzekering krijgt. Het vergroot alleen je kansen om er een te krijgen."

Volgens gegevens van KFF uit 2023 heeft ongeveer 60% van de Amerikanen jonger dan 65 jaar een ziektekostenverzekering via hun werk of als partner, kind of andere persoon ten laste van iemand die via hun werk is verzekerd.

Uit KFF-gegevens uit 2023 blijkt dat 28% van de werknemers van 18 tot 64 jaar die in aanmerking kwamen maar zich niet hadden aangemeld voor hun bedrijfsverzekering, besloot zich niet aan te melden omdat de verzekering te duur was.

De meeste van deze werknemers vonden elders een ziektekostenverzekering, bijvoorbeeld via de verzekering van een familielid. Maar een klein percentage van de werknemers die hiervoor in aanmerking kwamen, 3,7%, was onverzekerd .

Volgens Fronstin is een ziektekostenverzekering al sinds bedrijven deze gingen aanbieden om personeel te werven op de krappe arbeidsmarkt tijdens de Tweede Wereldoorlog “de meest gewaardeerde arbeidsvoorwaarde op de werkvloer”.

De federale wetgeving moedigt bedrijven ook aan om verzekeringen aan te bieden. Onder de Affordable Care Act worden werkgevers met 50 of meer fulltime werknemers gestraft als ze de meeste werknemers geen verzekering aanbieden die de federale overheid als betaalbaar beschouwt.

Volgens KFF bood 54% van de bedrijven vorig jaar een ziektekostenverzekering aan, ten minste voor een deel van hun werknemers.

Maar dat is niet de belangrijkste manier waarop de ACA heeft bijgedragen aan het verlagen van het aantal mensen zonder ziektekostenverzekering, aldus Melissa Thomasson, hoogleraar aan de Miami University in Ohio en gespecialiseerd in de economische geschiedenis van ziektekostenverzekeringen. "Bijna al die" veranderingen, zei ze, kwamen voort uit de ACA die particuliere marktplannen creëerde en staten toestond de Medicaid-mogelijkheden uit te breiden.

Analisten op het gebied van gezondheidszorgbeleid zeggen dat de One Big Beautiful Bill het voor mensen moeilijker zal maken om in aanmerking te komen voor of zich marktconforme zorgverzekeringen te veroorloven. De voorstellen zouden de papierwinkel vergroten, de inschrijvingsperiode verkorten en ervoor zorgen dat hogere belastingvoordelen zouden verdwijnen. Thomasson merkte ook op dat de politieke retoriek rond banen en zorgverzekeringen niet altijd strookt.

"We hebben het er vaak over dat kleine bedrijven de motor zijn achter het creëren van werkgelegenheid", maar juist die bedrijven kunnen het zich vaak niet veroorloven om een ​​werknemersverzekering aan te bieden, zei ze.

Wie is er niet verzekerd via de bedrijfsverzekering?

De meest voor de hand liggende categorie mensen zonder werkgeversverzekering zijn degenen die geen baan hebben. Deze groep omvat kinderen en gepensioneerden, mensen die op zoek zijn naar werk, mensen die ervoor kiezen om niet te werken en mensen die niet kunnen werken vanwege een handicap of ziekte.

Een andere groep zonder werkgeversverzekering is de 25% van de mensen tussen de 18 en 64 jaar die wel een baan heeft, maar geen verzekering kan afsluiten, zo blijkt uit gegevens van KFF uit 2023 .

Sommige van deze mensen werken voor bedrijven die geen ziektekostenverzekering aanbieden. Deze werkgevers zijn meestal kleine bedrijven of werkzaam in bepaalde sectoren, zoals de landbouw en de bouw.

Anderen zijn parttime-, tijdelijke of seizoenswerkers bij bedrijven die alleen fulltime werknemers een ziektekostenverzekering aanbieden. Werknemers met een laag inkomen komen aanzienlijk minder vaak in aanmerking voor een bedrijfsverzekering dan werknemers met een hoger inkomen, volgens gegevens van de KFF uit 2023.

Mensen die geen baan hebben of geen verzekering via hun werk hebben, kunnen op andere manieren dekking krijgen. Sommigen zijn verzekerd via de verzekering van een familielid, terwijl anderen een verzekering afsluiten en mogelijk in aanmerking komen voor subsidies via de ACA-marktplaats.

Anderen sluiten een verzekering af via Medicaid of Medicare, het federale ziektekostenverzekeringsprogramma voor mensen van 65 jaar en ouder en voor mensen met een beperking.

Kosten en kwaliteit – en dus ook de toegang tot zorg – variëren

Het feit dat iemand een zorgverzekering heeft, betekent niet dat hij of zij de zorg krijgt die hij of zij nodig heeft. Mensen kunnen zorg overslaan of uitstellen als hun zorgverzekering onbetaalbaar is of als er een beperking is op het aantal zorgverleners binnen het netwerk.

"Gezondheidsvoordelen zijn er in alle soorten en maten", aldus Fronstin. "Sommige werkgevers bieden zeer royale secundaire arbeidsvoorwaarden, andere minder."

Uit gegevens van het KFF blijkt dat de premies en de eigen bijdrage van verzekerden tussen 2008 en 2018 sneller stegen dan de lonen. De laatste jaren is de groei echter vertraagd .

Of een bedrijfsverzekering betaalbaar is, verschilt aanzienlijk per inkomen. Volgens gegevens van KFF uit 2020 gaven gezinnen met een lager inkomen, verzekerd via een fulltime werknemer, gemiddeld 10,4% van hun inkomen uit aan premies en eigen bijdragen. Dat is meer dan twee keer zoveel als gezinnen met alle inkomens.

Onze heerschappij

Thune zei: "Vaak gaat gezondheidszorg gepaard met een baan."

Deze bewering klopt gedeeltelijk. De meeste werknemers in de VS hebben een ziektekostenverzekering via hun werk. Maar het gaat voorbij aan aspecten van het op werk gebaseerde ziektekostenstelsel van ons land – zoals hoe kosten en dekking, vooral voor mensen met een lager inkomen, een werkgeversverzekering onbetaalbaar kunnen maken, zelfs als die er wel is.

Kortom: niet alle banen bieden een ziektekostenverzekering of een zorgverzekering aan al hun werknemers. Wanneer ze dat wel doen, lopen de kosten en kwaliteit sterk uiteen – wat Thune's bewering een te grote vereenvoudiging maakt.

Wij beoordelen deze stelling als Half waar.