Azzurre, een stapje terug: wat een les van Denemarken, 1-3 onder de stortbui

Een stap terug, ook al is de score vergeleken met wat we zagen, ernstig. Italië ging op de tweede dag van de Nations League in La Spezia onderuit tegen Denemarken (3-1) en proefde na acht nuttige resultaten de bittere smaak van de nederlaag, waardoor een aantal zekerheden verloren gingen. Op weg naar het EK in juli klinkt er nog geen alarmbel, maar er zijn nog wel wat aandachtspunten. Ook omdat coach Soncin aan de vooravond van de wedstrijd expliciet had gevraagd om veel aandacht voor de verdedigende details. Ze kregen het niet voor elkaar en toen het erop aankwam, bleek de misser fataal, tegen sterkere tegenstanders dan Wales, dat ze vijf dagen geleden versloegen.

- De eerste helft was intens en competitief (er werden een paar overtredingen gemaakt door de Spaanse scheidsrechter Rivera Olmedo) en werd lange tijd geblokkeerd: hetzij door de regen die het veld zwaar maakte, hetzij door het grote kennisniveau van de spelers onderling. In het Deense 3-4-3-systeem spelen zes van de elf basisspelers in onze competitie: het volledige verdedigingsteam (Ballisager en Faerge van Fiorentina, plus Troelsgaard die als middenvelder bij AS Roma speelt), op het middenveld Thogersen van AS Roma en Snerle (ook van Fiorentina) en voorin Vangsgaard van Juventus. Soncin voert ten opzichte van Monza vijf wijzigingen door en verandert de aanval volledig, waarbij Beccari Cambiaghi en Giacinti ondersteunt. De rust werd met twee flitsen bereikt: al na 4 minuten probeerde Giugliano het van buiten het strafschopgebied, waardoor Ostergaard de bal op de lat moest tikken, maar Giacinti stond buitenspel bij de rebound. De Denen waren in de 19e minuut nog gevaarlijker met Vangsgaard, die de bal na een mooie voorzet van Thomsen ook nog eens op de lat kopte (helemaal verloren in de linie).

De tweede helft begon levendiger: de Denen wisten de aanvallende middenvelders op scherp te zetten en hadden zo het voordeel. Faerge schoot vanaf de rand van het strafschopgebied - die bal had eerder weggewerkt moeten worden - en hij misleidde Giuliani met een schot met rechts, wat een vreemd effect had. Ook al waren ze niet gewend om onder Soncin in het nadeel te zijn (ze waren in 18 wedstrijden minder dan 15% van de tijd aan het jagen), toch verdient Italië lof voor hun onmiddellijke en vastberaden reactie: invaller Cantore herstelde een bal die verloren leek, de voorzet werd zonder forceren gegeven en Boattin serveerde de assist voor de 1-1 op het hoofd van Cambiaghi. Het is het vierde doelpunt voor de Inter-spits, die van de huidige bondscoach haar debuut in het nationale team kreeg. Maar het evenwicht duurt niet lang. De door Soncin gevraagde containment-techniek schiet bij de Deense verdubbeling tekort: Snerle's percussie vanaf de rechterkant van de driekwartlijn vindt geen tegenstand, en nog minder de strafschopbeheersing van Holmgaard (hoewel van grote kwaliteit) die Di Guglielmo met lege handen achterlaat en vanaf enkele meters de bal in het doel schiet. Denemarken staat weer voorop en versterkt zijn verdedigingsblok met inzet van tegenstanders die oog hebben voor het gevaar van de Azzurre. Maar terwijl Italië de aanval niet aankan, zorgt een schot van Harder ervoor dat Thomsen op het doel afgaat en de 3-1 beslist. “Het resultaat doet geen recht aan de prestatie”, aldus Soncin direct, “er is ruimte voor verbetering op verschillende vlakken, maar in ieder geval was het 85 minuten lang de wedstrijd die we wilden.” Er zijn nog vier wedstrijden te gaan in deze Nations League om het EK te bereiken zonder het onaangename gevoel dat het misschien niet zo moeilijk is om in het net van de Azzurri te komen.