Camarda, een doelpunt als Ibra en een passie om te spelen: hij kan nuttig zijn voor twee Milans, als...

Volwassen worden op je zestiende. Camarda studeert bij Milan om een ​​geweldige speler te worden en bij Milanello zijn ze er zeker van dat hij alles in zich heeft om zo snel mogelijk een geweldige speler te worden. Voor de manier waarop hij denkt, maar ook voor de manier waarop hij speelt. Natuurlijk heeft hij daarbij een handje nodig, het juiste advies en vooral veel mentale kracht. Ja, want aan de ene kant is het geen toeval dat zowel Fonseca als Conceiçao hem altijd al in overweging hebben genomen en hem naar het eerste elftal hebben gehaald, en dat de club zoveel vertrouwen in hem heeft dat ze hem niet eens verhuren, aan de andere kant was het niet makkelijk om zo veel wedstrijden te spelen en heen en weer geslingerd te worden tussen het eerste elftal en Milan Futuro.

Camarda speelde tot nu toe 191 minuten in het eerste elftal (13 optredens, waarvan één als basisspeler) en 936 minuten bij Milan Futuro in de Serie C (12 optredens, 4 doelpunten). De laatste, prachtige en langverwachte goal (het vorige doelpunt was op 1 september), kwam zondag tegen Pescara: stoppen en volgen, de bal beschermen en een prachtig schot op doel. Zoals Ibra, zei iemand. Ja, niemand heeft iets te zeggen over de technische kwaliteiten van de jongen, noch over zijn professionaliteit en zijn toewijding. Toen hij degradeerde naar de Serie C deed hij dat altijd met grote nederigheid en enthousiasme. Kortom, voeten op de grond. Toch blijft het beheer ervan enigszins paradoxaal. Camarda traint tegenwoordig regelmatig met het eerste elftal, maar hij heeft vele weken niet gespeeld, noch bij Conceiçao, noch bij Bonera (die onlangs werd ontslagen na de nederlaag tegen Pescara: Oddo heeft zijn plaats ingenomen). Zie de maand februari om te geloven. Tien minuten in de derby - waarin hij bijna een prachtig doelpunt maakte -, een handvol minuten bij Feyenoord in de Champions League en bij Torino op zaterdagavond. Dan is dat het. Tot gisteren, toen hij als basisspeler bij Milan Futuro tachtig punten scoorde en een prachtig doelpunt maakte. Maar de ups en downs laten ook veel vraagtekens achter.

Milan gelooft er enorm in, ze investeren er enorm in en daar bestaat geen twijfel over. Francesco heeft het potentieel van een voorbestemde held en is voorbestemd om het ene na het andere record te verbreken. Vorig seizoen was hij de jongste debutant ooit in de Serie A (15 jaar, 8 maanden en 16 dagen), dit jaar boekte hij zijn eerste succes in Europa. Op het veld tegen Brugge, in het laatste kwartier van de wedstrijd, maakte hij zijn entree en werd daarmee de jongste Italiaanse (en Milanese) debutant in de geschiedenis van de Champions League. Meer tranen, meer emoties, meer uitingen van liefde van de Rossoneri. Tot spijt van het afgekeurde doelpunt, dat hem nog verder in de geschiedenisboeken van de Duivel zou hebben gezet. Daarna volgde zijn eerste basisplaats in de Serie A, 60 minuten tegen Cagliari, de eerste derby (met een gejuich toen hij het veld betrad) en de eerste gewonnen trofee (hoewel zonder te spelen). Kortom, hij haalt er voldoening uit en het verrijkt zijn ervaring zeker, al blijft er een grote vraag: kan dit gebrek aan continuïteit op de lange termijn een last voor hem worden?

Een manier om dit probleem op te lossen, zou zijn om hem uit te lenen. En eind januari leek het een feit. Camarda was in feite nog maar één stap verwijderd van een overstap van Galliani naar Monza, waar hij voor 18 maanden werd uitgeleend, met de mogelijkheid om vervroegd terug te keren naar Milaan, zelfs al in juni. Maar toen was er ineens een ommekeer en als je aan het tafereel denkt, van buitenaf, word je zelfs vrolijk. Ibra, die Galliani nog steeds 'baas' noemt, zegt op het laatste moment nee, omwille van de jongen. Milan koos er namelijk voor, mede vanwege de moeilijke situatie van Monza (laatste in de Serie A), om Francesco bij de Rossoneri te houden. Zonder echter zijn speeltijd bij de grote spelers te verlengen.

Wie weet hoe het verder zal gaan tussen nu en het einde van het seizoen. Wie weet hoe het volgend jaar zal gaan. Zoals gisteren bleek, reageert Franciscus aanwezig, ook al is dat niet altijd gemakkelijk. De hoop is dat het pareltje tegen Pescara qua doelpunten en continuïteit een startpunt kan zijn. Ook Milan Futuro helpen in deze moeilijke situatie, misschien volgende zondag beginnend met Legnago, een directe confrontatie voor redding. Of dat Conceiçao hem tussen nu en juni meer ruimte kan geven in de Serie A. Het belangrijkste is dat hij speelt. Dat hij het vertrouwen op het veld en bij het scoren niet verliest. Op zijn leeftijd is dat het belangrijkste. De weg naar de maan is uitgestippeld, maar nu is het zaak om de berg goed te bouwen om er te komen, ondanks moeilijkheden en teleurstellingen. Bij Milanello is iedereen er zeker van dat hij hem binnenkort mag aanraken.