Gezondheidscrisis: artsen in Mendoza vragen tot wel 7% van de werkelijke waarde van een behandeling.

Er wordt zelfs vermeld dat de waardigheid van artsen op het spel staat. De directeur van de organisatie , Dr. José Lodovico, waarschuwde voor dit probleem in een document getiteld "Medische kosten in crisis: Professionele waardigheid op het spel". Daarin geeft hij details en voorbeelden van de kloof tussen de werkelijke bedragen en wat zorgverleners betalen, en noemt hij de vertragingen waarmee ze te maken krijgen voordat ze hun betalingen ontvangen.

Twee artsen vervolgd voor operatie aan gezonde enkel van vrouw

"In de praktijk wordt de arts als laatste betaald. Bovendien rekent hij of zij minder, rekent hij of zij te laat en heeft hij of zij geen ruimte voor onderhandeling. De patiënt weet vaak niet hoeveel van wat hij of zij betaalt daadwerkelijk bij de behandelaar terechtkomt ", benadrukt hij.

De deskundige geeft hiermee aan dat achter elk medisch consult een stille realiteit schuilgaat die direct gevolgen heeft voor de beroepspraktijk: artsen worden slecht betaald, komen te laat en er valt niet te onderhandelen.

Hij noemt een recent voorbeeld om dit duidelijk te maken. Een cardioloog die in april 2025 patiënten behandelde, ontving zijn salaris pas in juli, met bedragen die de verstoringen van het systeem aantonen: $ 5.366 voor een consult en $ 1.493 voor een elektrocardiogram. Volgens de ethische waarden van de Mendoza Cardiologists Association zouden deze diensten respectievelijk $ 28.531 en $ 20.074 moeten kosten. Met andere woorden, de professional ontving slechts 18% en 7% van de corresponderende waarde.

Dit geval staat niet op zichzelf. Het is de norm in een zorgsysteem waar artsen de laatste schakel zijn, zegt Lodovico : "Het is een veelvoorkomend mechanisme in het systeem. Tussen de arts en de patiënt zitten financiers (sociale zekerheid en prepaid zorgverzekeringen) en aanbieders (klinieken of tussenpersonen) die de prijzen afspreken. De arts is niet betrokken bij het vaststellen van de tarieven of de betalingstermijn. Hij levert simpelweg de dienst, factureert en wacht af."

Lodovico waarschuwde dat deze situatie niet alleen de waardigheid van de werkplek schendt, maar ook de kwaliteit van de gezondheidszorg in gevaar brengt . Verouderde tarieven en precaire omstandigheden ontmoedigen de beroepsuitoefening en belasten degenen die aan het werk blijven overbelast.

De voorzitter van de Mendoza Medische Kring, José Lodovico Palma, analyseerde de complexe situatie waarmee het gezondheidszorgsysteem van het land kampt en schetste de risico's op de lange termijn.

Hoewel de uitgaven aan gezondheidszorg in Argentinië tussen de 8% en 10% van het bbp bedragen, vormen medische kosten slechts 15% van die uitgaven . Medische verenigingen stellen zich een duidelijke vraag: waar gaat de rest van het geld naartoe?

Hij stelt dat de eisen van de artsen niet gericht zijn op conflict, maar eerder op het aankaarten van een structurele crisis. Ze eisen fatsoenlijke tarieven, maandelijkse updates en tijdige betalingen. Ze stellen dat zonder eerlijke voorwaarden voor professionals geen sprake kan zijn van kwalitatief goede zorg.

De professional toonde een aantal spreadsheets met voorbeelden van verschillende zorgverzekeraars. Ze lieten vergoedingen zien van $ 4.000 en $ 1.493 voor een elektrocardiogram, afhankelijk van de zorgverzekeraar. Hij voegde verschillende consulten toe die $ 5.366 kostten, terwijl er in hetzelfde geval slechts $ 9.600 werd betaald. Hij vergeleek dit met een andere spreadsheet van de Mendoza Cardiologists Association met de nomenclatuur van mei, waarin de kosten van een cardiologisch consult $ 26.531, een huisbezoek $ 61.764 en een elektrocardiogram $ 20.074 worden vastgesteld.

Eind april waarschuwden 21 beroeps- en wetenschappelijke medische verenigingen uit het hele land, tijdens het Forum van Medische Verenigingen , voor de "ernstige crisis" waarmee het Argentijnse zorgstelsel kampt. Tot de belangrijkste problemen behoorden vertragingen in de zorg, een tekort aan specialisten en toenemende baanonzekerheid.

Professionals waarschuwen dat de vele banen die veel artsen moeten aannemen vanwege de aanhoudende daling van hun inkomen, direct van invloed zijn op de kwaliteit van de patiëntenzorg . Deze situatie, zo stellen ze, brengt niet alleen het welzijn van de mensen die in de zorg werken in gevaar, maar ook de effectiviteit van het systeem als geheel.

"Wat betreft de toegang tot het zorgsysteem zien we vertragingen in de zorg, ook in noodgevallen, overbelaste spoedeisende hulpdiensten die patiënten alleen in levensbedreigende situaties behandelen tijdens marginale uren, te weinig medische assistentiewoningen – omdat jonge professionals andere wegen kiezen – en afspraken voor zorg of tests die meer dan twee maanden worden uitgesteld, naast vele andere tekortkomingen", aldus Dr. Gabriel Persi, vicevoorzitter van de Argentijnse Neurologische Vereniging.

Achter elk medisch consult schuilt een stil complot dat de beroepspraktijk ondermijnt. Een concrete casus maakt dit duidelijk.

De maatschappij hoort vaak dat "de doktersrekeningen te laat betaald worden" of dat "de betalingen te laat zijn". Er wordt echter zelden uitgelegd waarom deze situatie onhoudbaar is geworden. Medische verenigingen wijzen erop dat de zwakste schakel in het zorgstelsel de artsen en de

patiënten. Deze stelling is geen slogan: het is een waarheid die dagelijks in de beroepspraktijk wordt bevestigd.

Ter illustratie volstaat een praktijkvoorbeeld. In april 2025 verrichtte een cardioloog verschillende behandelingen voor patiënten met verschillende zorgverzekeringen. Eind juli – drie maanden later – ontving hij zijn honorariumafrekening van de kliniek (bemiddelende zorgverlener). Hieruit blijkt dat hij $ 5.366,47 ontving voor een cardiologisch consult en $ 1.493,98 voor een elektrocardiogram.

De relevante gegevens? Volgens de nomenclatuur van mei 2025 van de Mendoza Association of Cardiologists bedraagt de voorgestelde ethische waarde voor een cardiologisch consult $ 28.531,95 en voor een elektrocardiogram $ 20.074,26. Met andere woorden, deze professionals brengen slechts 18% van de ethische waarde van het consult en slechts 7% van de ethische waarde van het elektrocardiogram in rekening.

En dit is geen op zichzelf staand geval. Het is een veelvoorkomend mechanisme in het systeem. Financiers (sociale verzekeringsmaatschappijen en zorgverzekeraars) en aanbieders (klinieken of tussenpersonen) bemiddelen tussen de arts en de patiënt en spreken de prijzen af. De arts is niet betrokken bij het vaststellen van de tarieven of de betalingstermijn. Hij levert simpelweg de dienst, factureert en wacht af.

In de praktijk wordt de arts als laatste betaald. Bovendien rekent hij of zij minder, rekent hij of zij te laat en is er geen ruimte voor onderhandeling. Patiënten weten vaak niet hoeveel van hun betaling daadwerkelijk bij de behandelaar terechtkomt.

Deze verstoring van het systeem heeft ernstige gevolgen. Het ontmoedigt de professionele praktijk, overbelast degenen die onder precaire omstandigheden blijven werken en verslechtert de kwaliteit van de gezondheidszorg als geheel. Want professionele waardigheid is geen privilege: het is een noodzakelijke voorwaarde voor kwaliteitsgeneeskunde.

De uitgaven aan gezondheidszorg in Argentinië bedragen tussen de 8 en 10% van het bbp. Volgens academische schattingen vertegenwoordigen artsenkosten echter slechts 15% van de totale uitgaven aan gezondheidszorg. De vraag is duidelijk: waar gaat de rest naartoe? Welk deel van het systeem wordt gevoed door dit verschil, terwijl professionals ternauwernood overleven? Dit voorbeeld is niet bedoeld om alarm te slaan. Het is bedoeld om de ogen te openen. Het legt duidelijk uit waarom we fatsoenlijke tarieven, maandelijkse updates en tijdige betaling eisen. De gezondheidszorg kan niet langer afhankelijk zijn van de stille offers van haar professionals. Want zorg voor degenen die zorgen, is ieders verantwoordelijkheid.