Voor Telfar draait de catwalk helemaal om familie
Telfar Clemens heeft altijd zijn eigen weg gevolgd. Of hij nu traditionele koop- en prijsmodellen doorbreekt of een flagshipstore in Soho bouwt en zijn eigen tv-station opricht, de ontwerper is een baken van gemeenschap in de onafhankelijke modescene. Afgelopen weekend, na een jarenlange afwezigheid, ging Clemens de straten van New York City op voor een grootse terugkeer naar de catwalk.
Tijdens de show was de steun en liefde overduidelijk. Fans, vrienden, familie en insiders uit de branche stroomden massaal naar het steegje achter de boetiek op de warmste dag van het jaar. Gefluister klonk door de menigte toen Solange Knowles de winkel uitstapte en haar plaats innam. Elektrische handventilatoren en waterflesjes werden rondgedeeld en de menigte was vol verwachting. Clemens kwam even naar buiten om iedereen te bedanken voor hun komst, een applaus te geven aan elke echte modefan die zich op de eerste rij had genesteld, en ons liefdevol te laten weten: "Wij zijn niet te laat, jullie wel."
Twee uur verstreken en de zon begon tussen de gebouwen onder te gaan, waardoor een dramatisch licht viel op de houten luiken en met Telfar gevulde waslijnen die tussen de gebouwen hingen. Alleen al de sfeer was genoeg om deze unieke New Yorkse ervaring te romantiseren. Mijn telefoon tikte naar 8:15 uur, de tribunes vulden zich verder met laatkomers en enthousiaste voorbijgangers, en eindelijk ging de show van start.
Geheel in de geest van Telfar overtrof de presentatie de verwachtingen van een traditioneel modeshowevenement. De cast bestond uit mensen die rechtstreeks uit de community van het merk kwamen. (Een open castingoproep mondde uit in een publieke stemming in een aflevering getiteld "New Models" op het televisieplatform van Telfar.)
Elk vooroordeel over stoïcijns in één rij lopen werd onmiddellijk verworpen. Modellen liepen in ongemakkelijke, maar doelbewuste pasjes, soms in snelle pasjes, soms met een trage en zwoele houding (collega-ontwerper Raul Lopez van Luar had een babyblauwe look aangetrokken en de kracht van Shalom Harlow uit de jaren 90 erin verwerkt). Sommigen liepen in een gecoördineerde draf, anderen zwaaiden met hun gezin en peuters in hun kielzog. Het spektakel was een indrukwekkende prestatie, met bijna 200 mensen die het merk in de steeg vierden.
Elke look werd luid toegejuicht. De kleding voelde als een logische voortzetting van de subversieve silhouetten waar Telfar om bekendstaat. Contrasterende geribbelde tanktops, door "I Heart New York" geïnspireerde prints en multifunctionele rokken/tanktops vormden de kern van de collectie. De catwalk zette ook de "fits all" denim van het merk voort, die eerder dit voorjaar werd gelanceerd. Skinny jeans, jumpsuits in jaren 70-stijl en denim midi-rokken paradeerden over de catwalk in diepe indigotinten. Elders verschenen jelly sandalen met logo in een veelvoud aan kleuren, precies op tijd voor de minimalistische schoenengolf.
De accessoires bleven de blikvangers. Het merk verwierf ooit bekendheid met zijn boodschappentas, die in 2014 het levenslicht zag en later "de Bushwick Birkin" werd genoemd. Hoewel Clemens heeft gezegd dat hij de term niet zo geweldig vindt, was hij tijdens de hoogtijdagen van de populariteit – en vóór het innovatieve tasbeveiligingsprogramma van het merk – bijna net zo moeilijk te verkrijgen als een Birkin. Het merk heeft zijn modellen sindsdien uitgebreid met duffels en een "Dumpling Bag". Deze keer verdiepte Clemens zich echter nog verder in de boodschappentas-riff en introduceerde hij een door delicatessen geïnspireerde Plastic Bag. Elke echte New Yorker zag zijn eigen iconografie weerspiegeld in zijn ontwerp, en dat is wat Telfars ontwerpen zo veerkrachtig maakt.
Na twintig jaar kan Telfar een publiek trekken, en dan nog wel een uitbundig modieus publiek. Alles bij elkaar bewees Telfar eens te meer dat goede dingen het wachten zeker waard zijn.
Alexandra Hildreth is moderedacteur bij ELLE. Ze is gefascineerd door stijltrends, branchenieuws, veranderingen en The Real Housewives . Eerder studeerde ze aan de University of St. Andrews in Schotland. Na haar afstuderen verhuisde ze terug naar New York City en werkte ze als freelance journalist en producer.
elle
