Porto meldt woningtekort in de hele stad

Het tekort aan woningen is vooral nijpend in sommige delen van Porto, maar geldt over het algemeen voor de hele stad. En daarom presenteert het Gemeentelijk Huisvestingshandvest van Porto een “gemotiveerde verklaring van woningnood” voor de hele stad, en opent zo de mogelijkheid om “een reeks instrumenten te gebruiken die als essentieel worden beschouwd voor het bereiken van de strategische doelstellingen, prioriteiten en acties” die in dat document zijn voorzien.

Het bestuur van Porto heeft maandag tijdens een openbare vergadering gestemd om de periode voor openbare discussie over het gemeentelijk handvest te openen. Het Linkse Blok onthield zich van stemming. Het Blok probeerde tevergeefs de discussieperiode te verlengen tot na de voorziene 30 dagen, gezien de complexiteit van het onderwerp en het document.

Gemeentelijke huisvestingshandvesten vloeien voort uit de basiswet huisvesting, die in september 2019 werd goedgekeurd. Ze vormen een gemeentelijk instrument voor de planning en het grondgebruik op het gebied van huisvesting, dat moet worden afgestemd op het Gemeentelijk Masterplan (PDM) en andere lokale strategieën.

Pedro Baganha ergerde zich aan de opmerking van communistisch raadslid Ilda Figueiredo dat het lang duurde voordat het document werd gepresenteerd. Voor de wethouder verantwoordelijk voor Stadsontwikkeling “zou het geen zin hebben om deze brief op te stellen op hetzelfde moment dat het PDM werd voorbereid”. En dit, zo vervolgde hij, werd sinds 2015 herzien en werd pas in 2020 ter discussie gesteld en in 2021 goedgekeurd. “Het was niet het ontbreken van een charter dat de mogelijkheid van de gemeente om toegang te krijgen tot huisvestingsfondsen beperkte”, betoogde hij.

Het gemeentelijk handvest definieert twee ‘stedelijke drukzones’ in de stad, één aan de westkant (Nevogilde en Foz) en een andere meer centraal. Vanuit juridisch oogpunt zijn dit gebieden waar er sprake is van “aanzienlijke moeilijkheden bij het verkrijgen van huisvesting, als gevolg van een tekort of ontoereikendheid van het woningaanbod in verhouding tot de bestaande behoeften of omdat dit aanbod duurder is dan de meeste huishoudens zich kunnen veroorloven”.

Het 163 pagina's tellende document definieert vier strategische doelstellingen: betaalbare huisvesting, gelijkheid, duurzaamheid en de noodzaak om partnerschappen of co-creatie in de bouw op te zetten.” Voor elke uitdaging zijn er al enkele concrete acties gedefinieerd, zoals de renovatie van leegstaande woningen in het gemeentepark en de herbestemming ervan voor ondersteunde huur, de versterking van het gemeentelijke aanbod in ondersteunde huur door de renovatie en bouw van woningen te bevorderen of de dynamisering van het woningaanbod van coöperaties of verenigingen voor collaboratieve huisvesting, een specifiek programma voor de renovatie van eilanden of programma's voor studentenhuisvesting.

Vernedering

Volgens de diagnose in de brief van de gemeente, die gegevens uit verschillende bronnen haalt, leven er in Porto 3.070 huishoudens in erbarmelijke omstandigheden, zijn er 597 daklozen (exclusief immigranten zonder visum), leven er 16.074 huishoudens in overbezette woningen en leven er 32.465 gezinnen zonder verwarming in huis .

Er staan ​​20.270 huizen leeg in de stad (15,2% van de bebouwde bevolking), vooral geconcentreerd in het historische centrum en het verlengde daarvan. Slechts 3,3% van de gebouwen in Porto is gebouwd in de laatste 13 jaar. De bevolking van de stad is bijzonder oud (er zijn 228 ouderen per 100 jongeren) en eenzaam (33.325 mensen wonen alleen).

In de brief worden enkele kwantitatieve doelstellingen gesteld. De gemeenteraad van Porto, die nu al de gemeente in het land is met het hoogste percentage sociale huurwoningen, wil tegen 2034 2.735 sociale woningen bouwen. Daarmee komt het totaal op 16.000. Voor de bouw van nieuwe woningen zijn de belangrijkste ‘stedelijke leegtes’ in de stad al geïdentificeerd, en die zijn er ‘weinig’, benadrukt Pedro Baganha.

Ook wil men het aantal huishoudens op de wachtlijst voor sociale huurwoningen verhogen van 1.000 naar 600 en het aantal huishoudens dat in betaalbare huurwoningen woont (via programma's als Porto com Sentido, gemeentelijk vastgoed of build-to-rent ) verhogen van 430 naar 2.800.