De broers Menendez reageren na een nieuwe veroordeling in hun moordzaak
De broers Menendez zijn een stap dichter bij de vrijheid.
Lyle Menendez en Erik Menendez waren op 13 mei emotioneel nadat rechter Michael Jesic van de rechtbank van Los Angeles County de straf had verlaagd hun gevangenisstraf van levenslang zonder kans op vervroegde vrijlating naar 50 jaar tot levenslang voor de moord in 1989 op hun ouders José Menendez en Mary Louise "Kitty" Menendez .
Het duo beweert dat hun motief voor de moord voortkwam uit seksueel misbruik door hun vader. Dankzij de nieuwe straf komen ze nu in aanmerking voor voorwaardelijke vrijlating.
"Ik heb mijn vader en moeder vermoord", vertelde de 57-jarige Lyle kort na de uitspraak van de rechtbank, aldus NBC News . "Ik maak geen excuses. Ik neem de volledige verantwoordelijkheid."
Lyle barstte in tranen uit en gaf toe dat hij "35 jaar later nog steeds diep beschaamd is over wie hij was."
"Ik was bang", zei hij, eraan toevoegend dat hij het wapen waarmee hij zijn ouders doodschoot niet had gekocht als hij van tevoren professionele hulp had gezocht. "Maar ik was ook vervuld van woede."
Mocht hij voorwaardelijk vrijkomen en vrijkomen uit de gevangenis, dan beloofde Lyle dat hij "deel van de oplossing" zou worden en zou werken met mensen in de gevangenisgemeenschap die het moeilijk hebben. Zoals hij het zelf zei: "Ik heb beloofd dat ik nooit geweld zou gebruiken om een probleem op te lossen."
Ook Erik, 54, zei dat hij de "volledige verantwoordelijkheid" voor de moorden op zich neemt.
"Ik heb er alles aan gedaan om met de misdaad weg te komen", bekende hij tijdens de virtuele rechtszitting met zijn broer, aldus NBC News. "Ik ben er rechtstreeks verantwoordelijk voor."
Erik besefte dat hij "een verpletterende droefheid" had veroorzaakt bij zijn familie en zei dat de moorden nooit hadden mogen gebeuren.
"Het spijt me voor deze leugens", voegde hij eraan toe, erkennend dat hij en Lyle aanvankelijk alle verantwoordelijkheid voor de moorden ontkenden. "Er is geen excuus voor mijn gedrag."
Volgens hun advocaat Mark Geragos is er in juni een gratiezitting voor de broers gepland.
"Verlossing is mogelijk", vertelde de advocaat aan verslaggevers buiten de rechtbank na de hernieuwde veroordeling. "De gebroeders Menendez hebben fantastisch werk geleverd en vandaag is een geweldige dag."
Lees verder voor meer over de broers en hun persoonlijke levens.
(E! en NBC News maken beide deel uit van de NBCUniversal-familie.)
Lyle Menendez , destijds 28 jaar oud, trouwde op 2 juli 1996 met model en salonreceptioniste Anna Eriksson. Samen met zijn broer Erik Menendez werd hij veroordeeld tot een levenslange gevangenisstraf zonder kans op vervroegde vrijlating voor de dubbele moord op hun ouders, Jose en Kitty Menendez , in 1989.
Anna begon in 1993 met schrijven naar Lyle tijdens zijn eerste proces, dat eindigde in een nietig proces, en verhuisde het jaar daarop naar Californië om dicht bij hem te zijn. Ze werd een betrouwbare aanwezigheid tijdens het maandenlange herzieningsproces dat in 1995 begon en in maart 1996 tot veroordelingen leidde, aldus de Los Angeles Times .
Ze konden hun geloften echter niet persoonlijk afleggen, maar Lyle deed dit via de luidspreker. De bruidegom zat in hechtenis en de bruid zat op het kantoor van advocaat Leslie Abramson .
Blijkbaar hoopte hij dat hij met Anna in het echt kon trouwen, zodra hij wist waar hij zou belanden.
"We hebben wel een huwelijksprocedure", vertelde luitenant Jack Pitko, woordvoerder van de California Correctional Institution, in september 1996 aan de LA Times , nadat Lyle en Erik naar aparte gevangenissen waren gestuurd. "Er is een wachtlijst... Maar ik zie niet in waarom hij niet zou kunnen trouwen als hij zich aan alle regels houdt."
Anna vroeg in 2001 een scheiding aan nadat ze, volgens verschillende bronnen uit die tijd, erachter was gekomen dat Lyle brieven uitwisselde met andere vrouwen.
Lyle ging niet overhaast te werk toen hij in november 2003 trouwde met journaliste Rebecca Sneed , die naar verluidt 33 jaar oud was. Hij kende haar al tien jaar, eerst via brieven en later van persoonlijke bezoeken, vertelde een woordvoerder van de gevangenis aan Associated Press ter bevestiging van het huwelijk.
De ceremonie vond plaats in Mule Creek State Prison nabij Sacramento, waar Lyle verbleef tot hij in 2018 herenigd werd met Erik in de Richard J. Donovan Correctional Facility in het zuiden van San Diego County.
"Onze interactie verloopt doorgaans vrij van afleidingen en we hebben waarschijnlijk intiemere gesprekken dan de meeste getrouwde stellen, die juist afgeleid worden door de gebeurtenissen in het leven", vertelde Lyle in 2017 aan People . Rebecca woonde destijds in Sacramento en kwam naar verluidt wekelijks langs.
"We proberen elke dag te bellen, soms zelfs meerdere keren per dag", voegde Lyle eraan toe. "Ik heb een heel stabiel en betrokken huwelijk en dat geeft me houvast en brengt veel rust en vreugde. Het is een tegenwicht tegen de onvoorspelbare, zeer stressvolle omgeving hier."
Rebecca "heeft veel doorstaan", erkende hij. "Maar ze heeft de moed om de obstakels te overwinnen. Het zou makkelijker zijn om te vertrekken, maar ik ben enorm dankbaar dat ze dat niet doet."
Maar inmiddels is het tij gekeerd: voorafgaand aan een besluit over de vraag of Lyle en Erik opnieuw veroordeeld moeten worden en mogelijk in de nabije toekomst vrijgelaten moeten worden, bevestigde Rebecca dat zij en Lyle gescheiden zijn .
"Lyle en ik zijn al een tijdje uit elkaar, maar we blijven beste vrienden en familie", schreef ze op 22 november op haar officiële Facebookpagina. "Ik blijf zijn Facebookpagina's beheren, met zijn input, en ik blijf me voor altijd inzetten voor de voortdurende strijd voor de vrijheid van Lyle en Erik, zoals de afgelopen jaren zo duidelijk is gebleken."
Ze voegde eraan toe: "Ik blijf jullie op de hoogte houden van de voortgang van de zaak, want ik geloof dat we allemaal hetzelfde doel hebben: dat de jongens vrijkomen! Ik zal nooit stoppen met voor ze te vechten."
En omdat roddels in de roddelbladen niet stoppen buiten de gevangenispoorten, werd in het bericht ook opgemerkt: "Dit is GEEN bedrogschandaal."
Eriks vrouw Tammi Menendez , inmiddels 62 jaar oud, was getrouwd met Chuck Saccoman toen ze de jongere broer Menendez in 1993 voor het eerst op tv zag. Ze voelde een speciale plek in haar hart voor de 22-jarige moordverdachte.
Zoals ze later aan People vertelde , liet ze haar man weten dat ze naar Erik zou schrijven en Chuck gaf haar zijn zegen.
"Ik zag Tammi's brief en ik voelde iets. Ik heb duizenden brieven ontvangen, maar deze heb ik terzijde gelegd. Ik kreeg een voorgevoel," vertelde Erik aan de publicatie. "En ik schreef haar terug. Tammi en ik bleven corresponderen. Ik vond het leuk om met haar te schrijven. Het was een langzame vriendschap. Het was speciaal voor mij omdat het niet te maken had met het proces en de media. Tammi was iemand die niet in de waanzin zat."
Maar zoals Tammi in haar boek They Said We'd Never Make It: My Life With Erik Menendez uit 2005 beschrijft, twijfelde ze aanvankelijk aan het verweer van de broers tegen misbruik. (En ze vertelde MSNBC dat Erik al vroeg had gezegd dat hij een vriendin had met wie hij al een aantal jaar een relatie had.)
Maar in 1996, zoals Tammi in haar boek en interviews beschrijft, ontdekte ze dat Chuck haar tienerdochter uit een eerdere relatie had mishandeld. (Ze hadden ook een dochter van toen 9 maanden.)
Volgens People gaf Chuck zichzelf aan bij de politie en pleegde hij twee dagen later zelfmoord.
Na Chucks dood "nam ik contact op met Erik", vertelde ze in 2005 aan de publicatie . "Hij troostte me. Onze brieven kregen een serieuzere toon."
Tammi gaf toe dat ze "erg nerveus" was toen ze Erik in augustus 1997 eindelijk persoonlijk ontmoette in de Folsom State Prison.
"Erik had geen idee hoe ik eruit zag; ik had hem alleen een piepklein fotootje van 1 bij 1 gestuurd," legde ze uit. "Maar toen hij de kamer binnenkwam, was hij zo vol leven dat hij de trap af huppelde. Het was alsof ik een oude vriend ontmoette."
Ze trouwden in 1999 en een Twinkie diende als bruidstaart.
En sindsdien zijn ze samen, hoewel Tammi wel erkent dat het ontbreken van echtelijke bezoeken lastig kan zijn.
"Een kus als je binnenkomt, een kus als je weggaat", beschreef ze de routine in december 2005 op MSNBC. "Je kunt elkaars hand vasthouden, maar dat is heel moeilijk en mensen begrijpen het niet."
Erik zei dat hij probeerde niet te denken aan de waarschijnlijkheid dat hij nooit meer uit de gevangenis zou komen.
"Tammi is wat me erdoorheen sleept," vertelde hij in 2005 aan People . "Ik kan niet aan de zin denken. Als ik dat doe, doe ik het met een groot verdriet en een oerangst. Het zweet breekt me uit. Het is zo beangstigend dat ik het gewoon nog niet kan verwerken."
Maar aan de optimistische kant had Tammi hem ook geleerd "hoe hij een goede echtgenoot moest zijn", zei Erik. "Er is geen sprake van goedmaakseks, alleen een telefoontje van een kwartier, dus je moet echt je best doen om het te laten werken."
eonline
