De rechtbank heeft Rospatent's verplichting om een ​​van de patenten voor Trikafta te beoordelen, gehandhaafd.

Octrooi nr. 39280, "Modulator van de transmembraangeleidingsregulator bij cystische fibrose, farmaceutische samenstellingen, behandelingsmethoden en methode voor het verkrijgen van genoemde modulator", werd volgens de processtukken in december 2016 aan Vertex verleend. In februari 2023 diende MIK een verzoekschrift in bij Rospatent met het verzoek om schorsing van het octrooi in de Russische Federatie. De bescherming van intellectuele eigendom geldt tot 2038. De aanvrager stelde dat de eerste van de drie verbindingen waarop het octrooi betrekking had, niet voldeed aan twee van de drie octrooieerbaarheidsvereisten: nieuwheid en inventiviteit. De Federale Dienst kon deze beweringen tijdens de beoordeling van de aanvraag niet onderbouwen en verwierp daarom het beroep van MIK.

Begin 2024 spande MIC een rechtszaak aan bij het Hof voor Intellectuele Eigendom (IPC) om de federale dienst te dwingen haar conclusie te heroverwegen. Het hof schakelde Vertex, de Euraziatische Octrooiorganisatie en Irvin LLC in als derde partijen. Het IPC concludeerde vervolgens dat de conclusie met betrekking tot de nieuwheid van de eerste verbinding "voorbarig" was. Rospatent zag deze indicator echter terug in de hepatocytenklaringspercentages die de stof liet zien. Het hof merkte tevens op dat de toezichthouder, bij het beoordelen van de octrooieerbaarheidseis van de inventieve stap, "een objectieve en alomvattende" beoordeling van de argumenten van MIC had vermeden.

In haar cassatieberoep stelde MIK dat de rechtbank in eerste aanleg, door "de bestreden niet-normatieve rechtshandeling ongeldig te verklaren, de verkeerde herstelmaatregel heeft gekozen". Het bedrijf is van mening dat de rechtbank voor intellectuele eigendom Rospatent had moeten verplichten het bestreden octrooi nietig te verklaren in plaats van de bezwaren te heroverwegen. Bovendien benadrukte de eiser dat de rechtbank in eerste aanleg de beslissing van de federale dienst onrechtmatig had bevonden vanwege niet-naleving van artikel 1350, leden 1 en 2, van het Russische Burgerlijk Wetboek, terwijl "de bepalingen van het Euraziatisch Octrooiverdrag, het Octrooireglement en de EAPO-regels op deze rechtsbetrekkingen van toepassing hadden moeten zijn".

Rospatent, de Euraziatische Octrooiorganisatie, en Vertex betoogden in hun pleidooien dat de bestreden rechterlijke beslissing onrechtmatig en ongegrond was. Partijen waren het niet eens met de bevindingen van de eerste instantie, waarin werd gesteld dat Rospatent de argumenten van MIK tijdens de administratieve procedure niet naar behoren had onderzocht en beoordeeld, en dat de toezichthouder voorbarig had geconcludeerd dat de eigenschappen van de eerste verbinding die in het bestreden octrooi werd gepresenteerd nieuw waren. De verzoekers stelden tevens dat deze stof voldoet aan de octrooieerbaarheidseis van "inventieve stap". Bovendien wezen partijen, net als MIK, op de onrechtmatige toepassing van de bepalingen van het Russische Burgerlijk Wetboek.

Het presidium van het IPC stemde alleen in met de gemeenschappelijke klacht, namelijk dat de vernietiging van de beslissing van Rospatent niet gebaseerd was op de bepalingen van het Burgerlijk Wetboek van de Russische Federatie, maar op artikel 6 van het Euraziatisch Octrooiverdrag, alsmede op paragraaf 1 van Regel 3 en paragraaf 2 van Regel 47 van het Octrooireglement onder het Euraziatisch Octrooiverdrag. Het presidium handhaafde het overige deel van de beslissing van het IPC ongewijzigd.

In september 2023 verkreeg MIC via de rechtbank met succes een dwanglicentie voor uitvindingen onder tien patenten. Twee andere patenten voor elexacaftor, waaronder het momenteel betwiste patent nr. 39280, konden niet in de licentieovereenkomst worden opgenomen omdat de periode van vier jaar na uitgifte nog niet was verstreken. De eiser stelde vervolgens dat Trikafta ondervertegenwoordigd was op de Russische markt en niet aan de vraag van patiënten voldeed. Het bedrijf was van plan een generieke versie van het originele medicijn, onder de merknaam Trilexa, te importeren van het Argentijnse bedrijf Tuteur.

De biosimilar kwam in het najaar van 2024 op de binnenlandse markt. In contracten voor de levering van het geneesmiddel via het Federaal Centrum voor de Planning en Organisatie van de Geneesmiddelenvoorziening aan Burgers van het Russische Ministerie van Volksgezondheid ten behoeve van de begunstigden van de "Circle of Good" werd de farmaceutische distributeur Irvin echter vermeld als inkoopagent. Sanofi, het Franse bedrijf dat de officiële distributeur is van de originele Trikafta in Rusland, heeft al geprobeerd Irvins acties ongeldig te laten verklaren via de Federale Antimonopoliedienst, het Arbitragehof van Moskou, het Negende Arbitragehof van Beroep en het Arbitragehof van het District Moskou. Sanofi betoogde dat Trilexa inbreuk maakt op de huidige patenten van Vertex, waarvoor MIK een verplichte licentie had gekregen. Tuteur is ondertussen in het bezit van het registratiecertificaat voor de biosimilar. De MIK-licentie is, zoals Sanofi benadrukte, niet-exclusief, “wat betekent dat MIK LLC de rechten onder de verplichte licentie niet kan ‘sublicentiëren’, dat wil zeggen, andere personen de rechten op de patenten die in de gerechtelijke uitspraak worden genoemd, kan verlenen.”

Eind september 2025 heeft het Arbitragehof in Moskou de vordering van MIK tegen Vertex gedeeltelijk toegewezen en de licentieovereenkomst, die in 2023 gedwongen tussen partijen was gesloten, verlengd tot de vervaldatum van de thematische octrooibescherming van de bedenker.