„Dla prostaków, którzy mówią o dobru i złu”: wykład mistrzowski Péreza-Reverte’a o klasie politycznej w Hiszpanii

Akademik Arturo Pérez-Reverte po raz kolejny wywołał debatę polityczną po swoim występie w programie El Hormiguero . Urodzony w Cartagenie pisarz wziął udział w programie Pablo Motosa i, wierny swojemu bezpośredniemu stylowi, bez wahania przedstawił swoją opinię na temat aktualnej sytuacji politycznej . Skorzystał z okazji, aby przeprowadzić paralelę między prologiem do „Krew i ogień” (A sangre y fuego) , dziełem Manuela Chavesa Nogalesa napisanym w 1937 roku, w trakcie wojny domowej, a dzisiejszym dyskursem politycznym , który nadal dzieli kraj.

Podczas wywiadu Pérez-Reverte odczytał fragment dzieła sewilskiego pisarza na żywo, broniąc znaczenia tekstu jako narzędzia przeciwko ideologicznej manipulacji. Zauważył, że jego przesłanie nadal stanowi antidotum na egoistyczne uproszczenie historii i wykorzystywanie wojny domowej jako broni.

Nie po raz pierwszy członek RAE zwrócił się do sewilskiego dziennikarza o przedstawienie swoich racji. Od lat bronił swojej pozycji jako jednego z najlepszych kronikarzy swoich czasów i uważa go za autora niezbędnego do zrozumienia blasków i cieni wojny domowej, bez popadania w etykietki zwycięzców i pokonanych . Jego uwagi na temat programu Antena 3, później utrwalone w mediach społecznościowych, ponownie rozpaliły debatę na temat potrzeby ożywienia krytycznej lektury w czasach naznaczonych polaryzacją polityczną.

"Dla prostych, którzy..."

„ Odszedłem, gdy byłem przekonany, że wszystko stracone i nie ma już nic do uratowania , gdy terror nie dawał mi żyć, a krew mnie zalewała. A moja dezercja była obciążona krwią przelaną przez bandy morderców, którzy szerzyli czerwony terror w Madrycie, a także przez samoloty Franco, mordujące niewinne kobiety i dzieci. Bałem się równie, a może nawet bardziej, barbarzyństwa Maurów, bandytów z Tercio, zabójców z Falangi, co analfabetów, anarchistów czy komunistów ” – Pérez Reverte zaczął czytać z kartek papieru, które zabrał do studia, gdzie nadawany jest program „El Hormiguero” .

„Ostateczny wynik tej walki nie martwi mnie zbytnio. Nie interesuje mnie zbytnio, czy przyszły dyktator Hiszpanii wyłoni się z jednej czy drugiej strony okopów . Silny mężczyzna, przywódca, zwycięzca, który w końcu musi spocząć w kałuży krwi mojego kraju z nożem w zębach, utrzyma ocalałych Celtiberów w niewoli. Może wyłonić się bez różnicy z jednej lub drugiej strony . Nie będzie żadnym z przywódców ani caudillos, którzy swoją potworną głupotą i okrucieństwem spowodowali ten wielki kataklizm w Hiszpanii. Czerwony czy biały, kapitan armii, faszystowski czy komunistyczny komisarz polityczny. Prawdopodobnie żaden z nich, albo obaj jednocześnie. Komitet, który każe nam wydostać się z tego bałaganu, musi być równie okrutny i nieludzki. Kosztowało to Hiszpanię ponad pół miliona istnień ludzkich. Mogło być taniej ” – dokończył czytać tekst pod czujnym okiem Pablo Motosa i wśród oklasków publiczności.

Po przeczytaniu, pisarz podkreślił: „ Ten prolog, z umiarkowaną jasnością, szczepi każdego, od wszystkich śmieci, którymi jedni i inni nieustannie zatruwają ludzi ”. Naukowiec dodał, że przemówienie sewilskiego dziennikarza powinno służyć jako przykład pedagogiczny w klasach, sposób na edukację krytycznych obywateli w obliczu stronniczych przekazów. „Powinno się to odbywać w szkołach, z dobrym nauczycielem, jasnym i normalnym nauczycielem, który sprawi, że dzieci przeczytają to, przedyskutują, przestudiują i przedyskutują. To przyniesie więcej pożytku niż nic” – podsumował Pérez-Reverte.

Później, za pośrednictwem portalu społecznościowego X , wzmocnił swoje przesłanie tweetem, który wywołał tysiące reakcji: „ Dla prostaków, którzy wciąż mówią o dobru i złu : Chaves Nogales, obrońca Republiki, prawdopodobnie najlepszy dziennikarz swojego pokolenia , napisał to w 1937 roku, kiedy uciekał z Hiszpanii zniesmaczony obiema stronami ”. W ten sposób pisarz po raz kolejny podkreślił potrzebę ucieczki od stron konfliktu i odzyskania złożoności pamięci historycznej.