Inspirowana architektura V: Możliwość spaceru środkiem ulicy w barcelońskiej dzielnicy Eixample

Eixample Cerdà reprezentuje najważniejszy plan rozwoju urbanistycznego dla industrializacji Barcelony i po wielu transformacjach nadszedł czas, aby wykazać jego odporność poprzez transformację jego najważniejszego elementu: ulicy . Przestrzeni, która odzyskuje rolę ludzi, natury i zrównoważonego rozwoju – trzech osi działania leżących u podstaw nowego modelu urbanistycznego Zielonych Osi, w ramach Superbloku Barcelony.

Propozycja B67 Palomeras Arquitectes i Cierto Estudio ma na celu promowanie równego i dostępnego korzystania z dróg dla pieszych, przekształcenie ulicy w przestrzeń spotkań i aktywności , odbudowę ekosystemu miejskiego poprzez rozbudowę i poprawę roślinności oraz wdrożenie bardziej zrównoważonych systemów zarządzania zasobami, promując cykliczną i zrównoważoną koncepcję urbanistyczną. Ta zmiana paradygmatu powinna stworzyć na ulicy przestrzeń do nauki i podnoszenia świadomości na temat wyzwań związanych ze zrównoważonym rozwojem i ochroną środowiska, za które jesteśmy wzajemnie odpowiedzialni i z których korzystamy. Przestrzeń harmonii między ludźmi a naturą w środowisku miejskim.

„Spacer środkiem ulicy – ​​prawdziwy manifest intencji”. To było motto zwycięskiej propozycji. Obszar tradycyjnie monopolizowany wyłącznie przez ruch samochodowy zostanie teraz zawłaszczony również przez pieszych. Dzisiejsza „typowa” ulica Eixample to ulica hierarchiczna, na której dominują pojazdy. Sektoryzacja spowodowana prędkością samochodów utrudnia swobodny przepływ ludzi, którzy są zmuszeni do poruszania się w linii prostej, bez możliwości tworzenia innych relacji między dwiema stronami ulicy. Propozycja czyni mieszkańców głównymi aktorami przestrzeni miejskiej i jej ostatecznymi beneficjentami. Od teraz piesi będą mogli cieszyć się centralną perspektywą ulicy . To jedna z najbardziej radykalnych transformacji spośród wszystkich zmian, jakie czekają pierwsze cztery Zielone Osie barcelońskiego Eixample.

Sieć Zielonych Osi i nowe place zostały pomyślane jako infrastruktura środowiskowa, która zapewni nowe usługi ekosystemowe, przyczyniając się do poprawy stanu środowiska w całym centrum Eixample. Oprócz redukcji zanieczyszczenia powietrza i hałasu , poprawy przepuszczalności i intensywnego i systematycznego wzrostu zieleni miejskiej, zwiększają one korzyści środowiskowe i społeczne, a nawet mogą przyczynić się do zmniejszenia efektu wyspy ciepła lub zmniejszenia ilości ścieków podczas burz.

Miejsca parkingowe na każdym odcinku ulicy

Wzdłuż Zielonej Osi Consell de Cent zaproponowano ciąg przestrzeni rekreacyjnych, składających się z placów na skrzyżowaniach pierwszych czterech Zielonych Osi i półplaców pośrodku odcinków ulicy. Celem jest stworzenie miejsc odpoczynku z małą architekturą i widocznym i odrębnym materiałem, naturalnym kamieniem , który wyróżnia się z otaczającego krajobrazu. Odtwarzając te miejsca odpoczynku i wypoczynku na całym obszarze projektu, wzmocniono koncepcję osi. Ten rytm przestrzeni jest utrzymywany na stałym poziomie, aby ujednolicić wszystkie sekcje z wyglądem placu na skrzyżowaniu (co dwa skrzyżowania) i co najmniej jednym półplacem od jednego prostego odcinka ulicy do drugiego. W ten sposób minimalizuje się różnice między różnymi blokami ulicy Consell de Cent . Zróżnicowany akcent zostanie położony na placach Rocafort, Borrell, Enrique Granados i Girona, ale zamierzeniem jest, aby nie były to jedyne przestrzenie przeznaczone do relaksu wzdłuż całej osi poziomej, dzięki czemu ich obecność w układzie Eixample stanie się bardziej demokratyczna.

Te małe kwadraty kojarzą się nie tylko ze zmianą materiału nawierzchni , ale także ze specyficzną geometrią : kątem 45° uzyskanym dzięki fazowaniu siatki. Projekt koncentruje się na możliwościach, jakie oferuje aranżacja zieleni i mebli ogrodowych z wykorzystaniem nowej geometrii. Pojawiają się nowe perspektywy i relacje między elementami, wykraczające poza proste, ortogonalne rozmieszczenie. Zdecydowano się na umieszczenie stałych elementów małej architektury w tych miejscach do siedzenia. Głównymi elementami będą ławki, stoły i krzesła, ale zaproponowano również inne, takie jak fontanny.

Nowe oświetlenie na niższych poziomach

Podobnie jak w projekcie Green Axes, ludzie są w centrum decyzji dotyczących oświetlenia. Celem jest przejście od oświetlenia przede wszystkim funkcjonalnego i ilościowego do oświetlenia jakościowego, nawiązując dialog między warstwami oświetlenia i roślinności. Modernizacja publicznego systemu oświetlenia zapewnia, z bardziej ludzkiej perspektywy, elastyczność kompozycyjną, która ułatwia jego komfortowe dopasowanie do licznych pojawiających się sytuacji przestrzennych.

Wybrane elementy oświetleniowe to latarnie uliczne z regulowanymi reflektorkami , uniwersalne i przyjazne dla użytkownika. Zastosowano różnorodne kompozycje, głównie o obniżonej wysokości, aby zmniejszyć skalę i wzmocnić poczucie intymności i dobrego samopoczucia.

Więcej zieleni, więcej różnorodności biologicznej

Kryzys klimatyczny jest powszechny, a roślinność ma potencjał, aby zmniejszyć efekt wyspy ciepła , generując cień i parowanie, a także łagodząc zmiany klimatu poprzez redukcję emisji dwutlenku węgla. Plan zakłada renaturalizację tkanki miejskiej, dywersyfikację gatunków , aby promować stratyfikację roślinności, zapewniając jej różnorodność i zmienność w ciągu roku, podkreślając cykle natury z wykorzystaniem istniejącego dziedzictwa roślinnego dzielnicy Eixample. Ta wyraźna poprawa roślinności wpłynie na krajobraz miejski, obecnie w większości szary, czyniąc go bardziej atrakcyjnym i pięknym, a także poprawiając zdrowie mieszkańców. Ostatecznie przyczyni się to do poprawy stanu środowiska naturalnego, społecznego i środowiskowego.

Celem jest powiązanie miejsc do siedzenia z dużymi obszarami zieleni lub rabatami kwiatowymi, aby zapewnić maksymalny komfort środowiskowy i najwyższą możliwą jakość przestrzeni miejskiej. W ten sposób place i małe skwery są przestrzeniami możliwości, gdzie obecność roślinności może być w pełni zrealizowana . Stają się one przestrzeniami tożsamości osi, z większą gęstością zieleni i rozpoznawalnymi dzięki wyborowi ikonicznych gatunków. Ponadto priorytetowo potraktowano nasadzenia po najbardziej nasłonecznionej stronie, przy czym strona północna na osiach poziomych, takich jak ulica Consell de Cent, a strona wschodnia na osiach pionowych. Wzmocniono również nasadzenia drzew, przesunięto istniejące duże drzewa, aby uzyskać większy rozwój koron drzew. Ten wniosek, potwierdzony badaniem cienia dzielnicy Eixample, nadaje osiom asymetryczny przekrój.

Tworzy się krajobraz roślinny, który zwraca szczególną uwagę na barwę i kwitnienie, obecnie bardzo monochromatyczny, z dominującymi tylko dwoma lub trzema gatunkami. Zwiększa to bioróżnorodność dzięki znacznemu zróżnicowaniu i stratyfikacji gatunków.

Infrastruktura środowiskowa

Odbyło się intensywne rozważania nad potrzebą ponownego przemyślenia obecnego typu ulicy, skupiając szczególną uwagę na tym, co w dużej mierze zapomniane: ukrytym krajobrazie , krótko mówiąc, fundamencie, na którym manifestują się aktywność i natura. Dzisiaj znajdujemy się na bardzo zbitym, bezwładnym i nieprzepuszczalnym gruncie. Drzewa mają całkowicie niewystarczającą ilość i jakość wierzchniej warstwy gleby. Aby uzyskać prawdziwie zielone osie, powierzchnia i jakość wierzchniej warstwy gleby muszą zostać zwiększone. Jednak aby ulica była zgodna z wymaganymi zastosowaniami i aby można było ją wybrukować, potrzebny jest inny rodzaj podbudowy , który jest zgodny z rozwojem roślinności. Dzięki glebie strukturalnej, rodzajowi podbudowy składającej się ze żwiru zmieszanego z glebą i pewnej proporcji powietrza międzywęzłowego, korzenie znajdują wilgoć, składniki odżywcze i powietrze — wszystko, czego obecnie im brakuje. Dzięki swoim właściwościom strukturalnym zapewnia ona bardzo odporną podbudowę nawierzchni.

Nowe nasadzenia drzew odbywają się poprzez dobór gatunków w oparciu o dostępną przestrzeń i oczekiwaną funkcjonalność, zawsze dążąc do zapewnienia jak najlepszych warunków, zarówno pod względem nasłonecznienia, jak i dostępnej objętości gleby. Celem jest maksymalizacja dostępnej objętości żyznej gleby, składającej się z wierzchniej warstwy gleby i gleby strukturalnej, poprawiając jej jakość fizyczną, strukturalną i biologiczną.

Wreszcie, zrównoważony rozwój środowiska musi być włączony do wszystkich interwencji, aby zmniejszyć ślad ekologiczny i zamknąć cykle materiałowe. Oznacza to przejście od liniowego modelu produkcji (wydobycie – produkcja – odpady) do nowego, cyklicznego i odnawialnego modelu (recykling – produkcja – recykling). Kompleksowe podejście obejmuje wszystko, od zakupu i produkcji materiałów, przez budowę projektu, po jego późniejszą konserwację i ponowne wykorzystanie odpadów. Inne podejście koncentruje się na zamknięciu naturalnego obiegu wody, wdrożeniu nowej sieci wód gruntowych do nawadniania i czyszczenia ulic oraz powrocie wody deszczowej do warstwy wodonośnej poprzez infiltrację za pomocą zrównoważonych systemów drenażowych (SUDS).

Kredyty projektu

Polski: Autorzy: Cierto Estudio (Carlota de Gispert Sampera, Marta Benedicto Izquierdo, Clara Vidal Riera, Anna Llonch Sentís, Lucía Millet de Ferrater, Ivet Gasol Escuer); B67 Palomeras Arquitectes (Laia Palomeras Romeu, Albert Palomeras Romeu, Josep Palomeras Admetller). Współpracownicy: Lea Atelier (projektowanie krajobrazu): Elena Climent, Silvia Pujalte; Societat Orgànica (doradztwo w zakresie ochrony środowiska); Inżynierowie SBS (inżynieria); Daniela Sánchez Sáez, Eric Abadias, Mariana Gomes de Albuquerque (architektura). Zdjęcia: Claudia García-Mauriño, Marta Vidal.

Arquia Award /Próxima 2024.