„Łączymy pokolenia, to naprawdę fajne”: festiwal Nuits Carrées zamyka „rekordową” 19. edycję w Antibes

Pop, rap, electro... Muzyka była dobra na festiwalu Nuits Carrées, odbywającym się na esplanadzie Pré-des-Pêcheurs od czwartku do soboty. Kolorowa 19. edycja, której dyrektor, Sébastien Hamard, podsumowuje.

Trzy słowa opisujące edycję z 2025 r.?

Ludzkie, niesamowicie muzyczne i kwadratowe... Bardzo kwadratowe (śmiech). Mamy edycję rekordową, z bardzo stałą frekwencją, która jest prawie wyprzedana każdej nocy, z ponad 9800 uśmiechniętymi uczestnikami festiwalu. To największa duma, jaką możemy mieć. A wyjątkowe w tej edycji jest to, że goście byli tam bardzo wcześnie, przychodzili od otwarcia do zamknięcia i w pełni cieszyli się doświadczeniem.

Rocznik, który jest ofiarą własnego sukcesu, z drobnymi problemami w dystrybucji trunków [nasze wydanie z 14 czerwca]?

Wprowadziliśmy kilka całkiem fajnych rozwiązań, których brakowało nam pierwszego wieczoru, co spowodowało dość irytujące kolejki. Naszą rolą jako operatora kulturalnego jest wspieranie lokalnych restauratorów [około piętnastu sklepikarzy, rzemieślników i restauratorów z Antibes Juan-les-Pins] przy większych wolumenach. Nie udało nam się zrobić pierwszego kroku, ale potem było już bez zarzutu; byliśmy w stanie podnieść poprzeczkę.

Które z wydarzeń były dla Ciebie najważniejsze?

Był występ Bena Mazué, całkiem niesamowity występ. Mieliśmy też świetny moment z Soolking, artystą muzyki miejskiej, który jest bardzo znany na całym świecie. Rodzice przyszli, aby towarzyszyć dzieciom; to był wspaniały moment. Electro zamykające z Bakermatem wyszło dobrze, podobnie jak występ Théodory ostatniej nocy. Poprzez nasze wybory programowe staramy się utrzymać tę różnorodność publiczności. Obejmujemy wszystkie pokolenia; to naprawdę fajne.

Co jest zaplanowane na kolejne edycje, szczególnie na dwudziestą w 2026 roku?

Mamy wiele planów. Chcielibyśmy należycie uczcić dwudziestą rocznicę, trzymając się formatów, które nam odpowiadają. W 2026 r. skupimy się bardziej na treści niż na opakowaniu, być może z ukłonami w stronę ostatnich dwudziestu wydań.