Pierścionek na kciuku, zegarek do góry nogami, wyjątkowy kolczyk-kółko... Co mówi nasza biżuteria (czasem wbrew sobie)?

Kiedy we wrześniu ubiegłego roku w pierwszym rzędzie pokazu Bottega Veneta w Mediolanie seksowny aktor Jacob Elordi miał na sobie swój Cartier Tank do góry nogami, prawdopodobnie nie wyobrażał sobie, że wywoła taką debatę. Widząc tę ​​odwróconą tarczę opublikowaną w mediach społecznościowych, tysiące groupies uznało to za dowód, że jest w związku. „Czuję się, jakbym był w liceum” — powiedział nam kolega. „W latach 90. chłopcy odwracali zegarki, gdy chcieli pokazać, że są zajęci!” Jednak od czasu tych zdjęć pojawiło się niewiele wiadomości o życiu miłosnym 196-centymetrowego Australijczyka, który uwielbia kultywować tajemnicę, dlatego nadal nie wiemy, czy jest singlem.

Niezależnie od tego, czy tarcza jest do góry nogami, pierścień sygnetowy na palcu serdecznym, czy kolczyk po prawej stronie, sposób noszenia zegarka lub biżuterii może być błędnie zinterpretowany lub źle zrozumiany. Słowo mądrego wystarczy.

Przeczytaj także: „Znalazłam swój pierścionek zaręczynowy na stacji benzynowej, zakopany w asfalcie”: historie zagubionych i odnalezionych samotników

Pierścionek zaręczynowy (i ślubny) jest dziedzictwem starożytnych Rzymian i nosi się go na palcu serdecznym lewej ręki. Według tej wiary, popartej medycyną z ^III wieku p.n.e., palec ten miałby być bezpośrednio połączony z vena amoris. (po łacinie żyła miłości). Jednak nawet jeśli historia jest piękna, prawda musi zostać przywrócona. Ta żyła nie istnieje. A jednak tradycja trwa.

Piraci i żeglarze zdobili lewe ucho złotym kolczykiem-kołem z powodu wykraczającego poza styl: jeśli zginęli na morzu, a ich ciało wyrzuciło na nieznane brzegi, sprzedaż kolczyka pomagała opłacić pogrzeb. W ^XX wieku wielu mężczyzn kopiowało ten styl, jako symbol męskości lub potwierdzenie swojej wysokiej pozycji. Im większy kolczyk-kołnierz, tym bardziej jego właściciel demonstrował swoją wysoką pozycję społeczną.

A co z kolczykiem po prawej stronie? W latach 80. był to znak uznania dla społeczności gejowskiej. Ale obecnie, kiedy ludzie swobodnie wyrażają swoją orientację seksualną w naszych społeczeństwach, kolczyk po prawej stronie jest po prostu efektem stylistycznym.

Klejnot pochodzi z czasów rycerzy - jedynych po królu, którym przyznano prawo noszenia pierścienia na palcu - służących jako pieczęć dokumentów prawnych. Dobre rodziny przywłaszczały sobie pierścień sygnetowy, aby zaznaczyć swoją pozycję w sukcesji : lewy palec serdeczny dla najstarszego rodzeństwa; prawy mały palec dla najmłodszego i najmłodszego. Podobnie, pokazanie lub odwrócenie herbu również ma znaczenie: w kierunku nieba, w pozycji całowania dłoni, dżentelmen wskazywał na swój celibat; do góry nogami lub w walce (czyli w kierunku serca), sygnalizował zaręczyny lub małżeństwo.

W latach 70. ten szlachetny symbol stał się okrzykiem bojowym rockerów i punków, którzy nosili ich kilka naraz. Dziś jego symbolika została w dużej mierze utracona. Trzydziestolatkowie z gentryfikowanych dzielnic wolą teraz nosić najbardziej klasyczną wersję, złotą i grawerowaną, na palcu serdecznym, aby wyglądać po męsku, jak aktorzy Tom Holland i Paul Mescal.

Od średniowiecza wdowy czasami nosiły obrączkę ślubną lub sygnet zmarłego męża. Jeśli klejnot był za duży, nosiły go na kciuku lub mocowały jako wisiorek na łańcuszku. Pod koniec ^XIX wieku pierwsze pokolenie feministek przyjęło ten pierścień na kciuk, aby potępić presję wywieraną na kobiety, aby wychodziły za mąż.

Niedawno członkowie społeczności LGBTQIA+ przyjęli go jako charakterystyczny symbol. Ale można go również postrzegać jako znak samopotwierdzenia i zamiłowania do dużej biżuterii, biorąc pod uwagę, że ten palec jest szerszy od pozostałych.

Chociaż pierwsze zegarki naręczne pojawiły się w XIX wieku — wraz z dziełem Patka Philippe'a dla węgierskiej hrabiny Koscowicz — nie były szeroko stosowane aż do I wojny światowej. Ze względów praktycznych i w celu lepszego zachowania ich, ludzie nosili je na nadgarstku naprzeciwko preferowanej ręki. Ponieważ około 90% populacji jest praworęcznych, zegarek stał się popularny na lewej ręce...

Ale niektórzy praworęczni ludzie nadal wybierają prawy nadgarstek, aby zostać zauważonym lub z przesądów, jak reżyser Jean-Pierre Melville, który miał chorobę serca i stwierdził, że zegarki przeszkadzają mu na lewym nadgarstku. Szczegół ten podjął Alain Delon dla swojej kultowej postaci Jeffa Costello w Le Samouraï (1967). Nosi więc swój Baume & Mercier odwrócony na nadgarstku prawej ręki. Ta odwrócona tarcza przywołuje również zwyczaje żołnierzy, którzy chcieli chronić szkło podczas manewrów, ale także, aby uniknąć zauważenia z powodu odbić... Bardziej trywialnie, obecnie niektórzy ludzie odwracają zegarki po prostu po to, aby dyskretniej sprawdzić godzinę...