Amanda Knox odpowiada na wyciek pamiętnika o seksie z siedmioma byłymi partnerami
Amanda Knox nie wstydzi się swoich dawnych romansów.
38-latka w prowokujący do myślenia sposób odpowiedziała na niedawną krytykę dotyczącą wpisu w pamiętniku, w którym przyznała się do uprawiania seksu z siedmioma partnerami przed ukończeniem 20. roku życia. To prywatne wyznanie wyciekło do opinii publicznej za sprawą włoskiej policji po tym, jak ona i jej ówczesny chłopak Raffaele Sollecito zostali po raz pierwszy oskarżeni o morderstwo jej współlokatorki Meredith Kercher w 2007 roku.
W starym wpisie w dzienniku udostępnionym X 15 lipca Knox, która wówczas była przesłuchiwana przez władze w sprawie zabójstwa Kercher, wymieniła wszystkie osoby, z którymi miała intymne relacje, po tym jak policja błędnie poinformowała ją, że jest zakażona wirusem HIV.
„Nie wiem, skąd mogłam się zarazić HIV” – napisała. „Oto lista osób, z którymi uprawiałam seks”.
Teraz, przeglądając swój pamiętnik, Knox napisała 15 lipca w artykule X: „Po latach bycia postrzeganą jako zboczona seksualny potwór, nie mogłam powstrzymać się od internalizacji części tego wstydu, pomimo faktu, że wiedziałam, że nie ma nic złego w mojej seksualności (która tak naprawdę była dość nudna)”.
Jednak jeden użytkownik nie zgodził się z jej podsumowaniem, sarkastycznie pisząc w odpowiedzi na jej tweeta: „Spanie z 7 facetami przed ukończeniem 19. roku życia jest takie nudne”.
Knox szybko odpowiedziała na tę zaczepkę, przypominając swojemu trollowi, dlaczego w ogóle napisała ten wpis do pamiętnika.
Tak, spałam z siedmioma osobami do 20. roku życia. (Trzech z nich to byli poważni partnerzy; jednym był Raffaele). Stało się to publicznie znane po tym, jak policja okłamała mnie, że mam HIV, kazała mi napisać listę partnerów, a następnie skonfiskowała mój pamiętnik i ujawniła go mediom. „Nie chcę umierać” – napisałam. https://t.co/Ja7tL2NMrz pic.twitter.com/6iZWfYac9p
— Amanda Knox (@amandaknox) 15 lipca 2025
„Tak, spałam z siedmioma osobami do 20. roku życia. (Trzech z nich to byli poważni partnerzy; jednym był Raffaele)” – odpowiedziała w drugiej wiadomości na X 15 lipca . „To wyszło na jaw po tym, jak policja okłamała mnie, że mam HIV, kazała mi napisać listę partnerów, a następnie skonfiskowała mój pamiętnik i ujawniła go mediom. 'Nie chcę umierać' – napisałam”.
Knox i Sollecito zostali skazani za morderstwo Kercher w 2009 roku, a następnie uniewinnieni i ponownie osądzeni w 2011 roku w tym samym postępowaniu, w którym również skazano Knox. Para utrzymywała, że jest niewinna przez cały okres odbywania kary pozbawienia wolności i została uniewinniona ze wszystkich zarzutów przez najwyższy sąd Włoch w 2015 roku, po tym jak uznał dowody za sprzeczne, a śledztwo od samego początku było wadliwe.
W 2019 roku Europejski Trybunał Praw Człowieka orzekł, że pierwotne przesłuchanie Knox przez policję naruszało jej prawa człowieka i nakazał włoskiemu wymiarowi sprawiedliwości wypłacenie jej 20 000 dolarów odszkodowania.
Składając zeznania przed Europejskim Trybunałem Praw Człowieka, Knox — której skomplikowana sprawa została później udokumentowana w filmie Netflixa z 2016 r. pt. Amanda Knox — rzuciła światło na to, dlaczego przesłuchanie przez policję było dla niej „najgorszym koszmarem”, podczas gdy przesłuchiwano ją w języku, który „ledwo znała”.
„Kiedy nie mogłam sobie przypomnieć szczegółów, jeden z funkcjonariuszy uderzył mnie lekko w głowę i krzyknął: »Pamiętaj, pamiętaj«” – powiedziała Knox , matka dwójki dzieci z mężem Christopherem Robinsonem , w sądzie w 2019 roku, według NBC News . „A potem zebrałam te wszystkie wspomnienia w jedną całość i policja kazała mi podpisać oświadczenie. Zmuszono mnie do złożenia zeznań. To było naruszenie moich praw”.
(E! i NBC News są częścią rodziny NBCUniversal.)
Aby poznać więcej prawdziwych przypadków zbrodni, które trafiły na ekrany telewizorów, czytaj dalej.
Nie jesteśmy pewni, co było bardziej szokujące w tym sześcioodcinkowym serialu HBO z 2015 roku w reżyserii Andrew Jareckiego : to, że spadkobierca majątku posiadłości i oskarżony o morderstwo Robert Durst zgodził się na wywiad z filmowcem przez ponad 20 godzin na przestrzeni kilku lat, czy to, że ostatnie chwile serialu uchwyciły Dursta przy mikrofonie, bekającego niekontrolowanie, i mówiącego do siebie: „Co ja, do cholery, zrobiłem? Oczywiście, że ich wszystkich zabiłem”.
Choć oskarżenia pod adresem R. Kelly'ego w sześcioodcinkowym serialu dokumentalnym Lifetime z 2019 roku były szokujące i odrażające, nic nie poruszyło nas bardziej niż próba (i ostatecznie udana) uratowania Dominique Gardner (widocznej na zdjęciu powyżej, biorącej udział w tegorocznej kontynuacji), jednej z dziewczyn skompromitowanego piosenkarza, przez jej zrozpaczoną matkę Michelle Kramer . To było naprawdę wstrząsające.
Ten, od którego wszystko się zaczęło. Ten 13-odcinkowy serial francuskiego reżysera Jeana-Xaviera de Lestrade'a, opowiadający historię procesu pisarza kryminałów Michaela Petersona , oskarżonego o zabójstwo żony Kathleen w 2001 roku, rozpoczął się jako miniserial w 2004 roku, a następnie trafił na Netflixa w 2018 roku z kolejnymi odcinkami i pomógł położyć podwaliny pod to, co wydarzyło się później. Zwroty akcji w tej sprawie są coraz dziwniejsze od poprzednich, ale żaden nie jest bardziej zaskakujący niż wprowadzenie (zaskakująco prawdopodobnej) teorii, że prawdziwym winowajcą była sowa. Tak, dobrze przeczytaliście.
Ten trzyczęściowy serial, wydany przez Netflix pod koniec 2019 roku, ma wszystko, czego szukasz: internetowych detektywów o większych umiejętnościach niż prawdziwa policja, megalomańskiego mordercę, który łamie wszystkie stereotypy, jakie kiedykolwiek słyszałeś o Kanadyjczykach, wysyłając jednocześnie pocztą części ciał urzędnikom rządowym, oraz nawiązanie do filmu Nagi instynkt tak bezczelne, że twoja szczęka naprawdę opadnie na podłogę, gdy wszystko się wyjaśni.
Kiedy główny konflikt w tym sześcioodcinkowym serialu Netflixa, wydanym w 2018 roku, między społecznością Rajneeshpuram a mieszkańcami hrabstwa Wasco w Oregonie, przerodzi się w to, co uważa się za największy atak bronią biologiczną w historii Stanów Zjednoczonych, będziecie oszołomieni. A kto kiedykolwiek zapomni jedną ze sprawczyń ataku, Ma Anand Sheelę , byłą rzeczniczkę ruchu Rajneesh i sarkastyczną sekretarz założyciela Bhagwana Shree Rajneesha ? W końcu planowała zabić prokuratora federalnego wyznaczonego przez prezydenta Reagana do zbadania ich sprawy.
Najbardziej szalone w tym serialu dokumentalnym CBS z 2016 roku, emitowanym z okazji 20. rocznicy morderstwa sześcioletniej królowej piękności JonBenét, było to, że ktokolwiek wierzył, że zespół śledczy faktycznie znajdzie coś bliskiego prawdzie. Ostateczne oskarżenie, że sprawcą był brat Burke , ostatecznie doprowadziło do tego, że CBS Corp. pozwało o zniesławienie, domagając się co najmniej 250 milionów dolarów odszkodowania i co najmniej 500 milionów dolarów odszkodowania karnego. Sprawa zakończyła się ugodą pozasądową.
Każdy serial kryminalny, który zaczyna się od sceny, w której rabus bankowy z bombą przypiętą do szyi ginie podczas transmitowanego w telewizji starcia z policją stanową, kiedy to bomba, no wiesz, wybucha, z pewnością nie sprosta temu tragicznie szalonemu incydentowi albo jednej z najdziwniejszych historii, jakie kiedykolwiek słyszeliście. W przypadku tego czteroodcinkowego serialu Netflixa z 2018 roku jest to ta druga opcja, w dużej mierze dzięki Marjorie Diehl-Armstrong , geniuszce seryjnych morderców.
Najbardziej szaloną rzeczą w tym przełomowym serialu z 2015 roku, pierwszym tego typu, jaki Netflix kiedykolwiek udostępnił, było irytujące spojrzenie na niedoskonałości systemu sprawiedliwości. Cokolwiek myślicie o Stevenie Averym w kontekście morderstwa Teresy Halbach , nie sposób nie patrzeć, jak jego 16-letni siostrzeniec Brendan Dassey zostaje zmuszony do złożenia zeznań przez przesłuchujących bez obecności adwokata ani rodzica.
eonline
