Otwarta wojna między Szpitalem Uniwersyteckim w Nicei a Fundacją Lenvala: wyjaśniamy dlaczego

Czy istnieje zacięta waśń między Szpitalem Uniwersyteckim w Nicei a Fundacją Lenvala? Tak. I to jest niedopowiedzenie. Wojna została wypowiedziana między dwiema instytucjami opieki zdrowotnej, które wymieniają się informacjami prasowymi, a w trakcie tego wszystkiego dochodzi do zaciętych bitew między związkami zawodowymi, wystrzałów z obu stron i kłótni o liczby. Aby to zrozumieć, należy pamiętać, że te dwa podmioty, jeden publiczny, drugi prywatny i non-profit, połączyły się w 2013 r., podpisując partnerstwo z inicjatywy ARS Paca (Regionalna Agencja Zdrowia dla regionu Paca) w celu połączenia usług pediatrycznych. Tyle że koła nie są tak dobrze naoliwione.

Retrospekcja ostatnich wydarzeń. W ciągu ostatnich pięciu tygodni zorganizowano cztery wiece przed Fundacją Lenval, z których ostatni odbył się 3 czerwca pod sztandarami CGT, FO i CFE-CGC. Z tym wyjątkiem, że CFDT jest zirytowana, ponieważ nie podziela ich stanowiska, zwłaszcza że stanowi większość w establishmencie. Jej sekretarz, Pierre-Yves Navarre, „potępia próby wykorzystania trwających zmian w organizacji pracy w Lenval” w komunikacie prasowym opublikowanym 5 czerwca . „Te działania są szkodliwe dla wszystkich pracowników i osłabiają instytucję. Mnożenie się bezpodstawnych oskarżeń ma na celu tylko jedno: destabilizację Fundacji Lenval, jej pracowników i jej modelu oraz zachęcenie do próby przejęcia CHU ze względu na jej unikalne zasoby w regionie. (...) CFDT Lenval odrzuca ideologiczne pozowanie i zniesławianie”.

Od 50 do 100 strajkujących spośród 1500 pracowników Lenval

Kilka godzin później dyrekcja szpitala dziecięcego chwyciła za długopisy i na ośmiu stronach potępiła Szpital Uniwersytecki w Nicei i jego prezesa CME (Medical Establishment Commission), Jacques’a Levrauta, który 2 czerwca rozpoczął atak w formie komunikatu prasowego.

Ten ostatni pisze „chce nas publicznie ostrzec o poważnie niepokojącej sytuacji w placówce pediatrycznej Lenval w Nicei, naznaczonej zagrożeniami psychospołecznymi, które głęboko dotykają pracowników medycznych, pielęgniarskich i administracyjnych oraz zagrażają jakości, bezpieczeństwu i ciągłości opieki nad dziećmi”. Wspomina między innymi o „szkodliwym klimacie”, „brutalnej postawie kierownictwa” i „dezinformacji” . Twierdzi: „Prezes CME Fundacji został wykluczony z podejmowania decyzji; zarządzanie Fundacją wykazało chęć podporządkowania zawodu medycznego; lekarze związani z CHU zostali oskarżeni o nielojalność, a nawet zdradę; wewnętrzna kampania miała na celu zdyskredytowanie ich działań”. Przypomina również, że „ponad 500 pracowników niemedycznych podpisało petycję ostrzegającą przed zagrożeniami psychospołecznymi” i że „89 lekarzy skontaktowało się z prokuratorem na podstawie artykułu 40 Kodeksu postępowania karnego” , dodając również, że „dwa (sic) masowe ruchy strajkowe zmobilizowały każdy ponad 100 opiekunów” .

Fundacja Lenval odpowiada, zaczynając od liczb: „ostatnie ruchy strajkowe zgromadziły maksymalnie pięćdziesiąt osób (spośród 1500 pracowników!), z których większość to pracownicy CHU spoza Fundacji”. Ponieważ należy zrozumieć, że wśród pracowników Lenval są „pracownicy ze statusem służby publicznej szpitala udostępnionej przez CHU w Nicei, stanowiący mniej niż 8% siły roboczej (w tym 69 lekarzy ze 161). Korzystają z gwarancji zatrudnienia związanej ze swoim statusem”, wskazuje Fundacja, która kontynuuje: „Są głównymi zwolennikami i promotorami trwającej próby przejęcia, która bezpośrednio zagraża co najmniej 150 miejscom pracy w funkcjach administracyjnych, technicznych i logistycznych w Fundacji i stanowi źródło zmartwień i stresu w pracy dla wszystkich jej pracowników”.

„Pierwsza współpraca zdradzona”

Krytykuje szpital publiczny, opisując „początkową współpracę zdradzoną”. I argumentuje: „W 2013 r. (...) nawiązano nowatorskie partnerstwo między Lenval a Szpitalem Uniwersyteckim w Nicei: Fundacja miała przyjąć całą pediatrię, w tym pediatrię uniwersytecką. Lenval dotrzymał wszystkich swoich zobowiązań — sprzedał nawet swój oddział położniczy Santa Maria za symboliczne euro, aby umożliwić przybycie oddziału CHU. CHU nigdy nie przeniosło swojego oddziału położniczego ani dwóch oddziałów pediatrycznych, które pozostały w Archet. W 2017 r. CHU zrezygnowało z planów budowy szpitala o wartości 54 mln euro przewidzianego w umowie z powodu trudnej sytuacji finansowej. Od tego czasu nie podjęto żadnego wykonalnego wspólnego projektu. Co gorsza: w 2024 r. CHU jednostronnie przedstawiło plan przeniesienia całej pediatrii do Archet za kwotę 65 mln euro, co stanowiło wyraźne naruszenie warunków partnerstwa z 2013 r. Nieprawdą jest twierdzenie, że ten projekt fuzji zostanie porzucony i nie będzie już uzasadniony; należy go dostosować. W interesie zabezpieczenia ścieżki opieki i w interesie dzieci Fundacja Lenval żąda, aby „dwie pozostałe usługi w Archet zostaną zintegrowane ze szpitalem Lenval zgodnie z planem”.

Placówka przy Avenue de la Californie działa na pełnych obrotach, mówiąc o „strategii obejścia i nacisków ze strony Szpitala Uniwersyteckiego w Nicei, aby uniknąć przyjęcia na siebie odpowiedzialności. (...) [To] leży u źródła szkodliwego klimatu, który rzekomo potępia”. Należy zauważyć, że w styczniu ubiegłego roku kryzys wstrząsnął zarządem CH U, który był krytykowany za zarządzanie i administrację przez byłych dyrektorów i kierowników placówek GHT (Territorial Hospital Group).

Na zakończenie, wspominając o swoich projektach: „Zamiast przenosić pediatrię Maralpine do placówki Archet, która jest całkowicie nieodpowiednia, przez operatora, który obecnie zapewnia tylko 3% opieki zdrowotnej [w tym oddziale w porównaniu do „52% w Lenval”], Fundacja Lenval realizuje [na lata 2026-2030] projekt strukturalny i możliwy do natychmiastowego zrealizowania: Zintegrowane Centrum Zdrowia Dziecka, w jego historycznej lokalizacji, Avenue de la Californie”.

Obie placówki, powołując się na komunikaty prasowe, odmówiły komentarza.