Dlaczego ta niesławna grecka wyspa imprezowa traci swoją reputację i staje się bardziej ekskluzywna

Plaża Shipwreck Beach na wyspie Zakynthos to jedno z najczęściej fotografowanych miejsc w Grecji . Na środku jej złotego piasku znajdują się pozostałości statku.

Pędzimy w kierunku brzegu podczas rejsu szybką łodzią po najdalej na południe wysuniętej spośród wysp Jońskich, do której należą również Korfu i Kefalonia.

To piękne miejsce otoczone wysokimi wapiennymi klifami przyciąga tysiące wczasowiczów, wielu z nich wybiera się na jednodniowe wycieczki z kurortu Laganas z jego barami i tanimi hotelami, popularnymi wśród młodych Brytyjczyków.

Jednak Zakynthos ma też drugą stronę, która pozostała praktycznie nietknięta przez turystykę: mozaikę gajów oliwnych i gospodarstw rolnych pokrywających znaczną część wyspy, połączonych cichymi uliczkami i jednojezdniowymi drogami.

W 1953 roku trzęsienie ziemi nawiedziło wyspę, w związku z czym wielu jej mieszkańców opuściło ją, a znaczna część krajobrazu pozostała od tamtej pory nieodkryta.

Ale nie Shipwreck Beach. Stało się tak popularną atrakcją, że nie wolno już pływać z piasku z powodu ograniczeń mających na celu kontrolę nadmiernej turystyki.

Zamiast tego, podczas naszej porannej wizyty uciekamy zanim dotrą tam największe tłumy turystów i udajemy się na pobliską plażę, aby zanurzyć się w turkusowych wodach, a następnie wypływamy w rejs do Błękitnych Grot.

Tutaj skaczemy do żywej, turkusowej wody, stworzonej przez światło słoneczne odbijające się od wapiennych ścian, chichocząc na widok naszych nóg i ramion świecących na smerfowo-niebieski kolor pod powierzchnią. Nasza wodna wycieczka jest częścią odkrywania drugiej strony Zakynthos, w tym nowej fali luksusowych hoteli, których właściciele mają nadzieję zmienić reputację wyspy i zachęcić gości do eksploracji poza kurortami na południowym wybrzeżu.

Naszą pierwszą bazą jest niedawno otwarty King Jason Zante, ośrodek wypoczynkowy z opcją all-inclusive przeznaczony wyłącznie dla dorosłych, którego główną atrakcją są pokoje w stylu malediwskim. Wiele z nich dysponuje tarasami wychodzącymi bezpośrednio na mozaikę basenów tworzących kratownicę na zboczu wzgórza.

Kiedy docieramy na miejsce, jest bardzo gorąco, temperatura sięga 40 stopni Celsjusza, więc chłodny, modernistyczny wystrój – mnóstwo jasnoszarego betonu i szklanych ścian – jest mile widziany.

W apartamentach utrzymany jest styl malediwski: w centralnej części pokoju znajduje się łóżko typu king-size, a otwarta łazienka z tyłu jest oddzielona wysuwanym parawanem.

To świat odległy od prostoty, która jest na zewnątrz. Następnego dnia wynajmujemy samochód i podążamy krętymi uliczkami do spokojnego zaplecza wyspy, zatrzymując się, aby napić się naparstków gęstej, gorzkiej kawy na rozpadającym się placu w spokojnej wiosce Keri.

SŁOŃCE praży, gdy wędrujemy cichymi uliczkami prowadzącymi między parterowymi bielonymi domami z wyblakłymi niebieskimi drzwiami i okiennicami. Z ciemności wewnątrz dobiegają stłumione rozmowy.

„To właśnie sprawia, że ​​Zakynthos jest miejscem wyjątkowym” – mówi Venia Xenou, której rodzina jest właścicielem Olea All Suite Hotel, hotelu, który po otwarciu w 2018 r. wyznaczył nowe standardy luksusowego zakwaterowania.

„Rolnictwo jest tu nadal najważniejszą gospodarką. Turystyka rośnie, ale sztuką jest robić to bez zakłócania tradycyjnego stylu życia. Patrzymy na inne wyspy, gdzie nadmierna turystyka jest problemem i myślimy: nie, nie chcemy tego tutaj”.

Olea All Suite mógłby być wzorem dla King Jasona, z tym samym układem basenów i pokoi otwierających się bezpośrednio na wodę.

Atmosfera jest jednak nieco inna. Goście są nieco młodsi i panuje tu bardziej klubowy klimat w stylu Ibizy, chociaż piaszczysta podłoga, otwarty bar i restauracja Cocoon (buty zdecydowanie opcjonalne) są żywcem wyjęte z kurortu na Oceanie Indyjskim.

Największą gratką jest restauracja Flow, położona wysoko na zboczu wzgórza, gdzie stoły i kilka krzeseł w kształcie kulistych koszyków są ustawione tak, aby jak najlepiej wykorzystać wspaniały widok na dolinę poniżej. Kolacja w Flow - soczysty labraks prosto z łodzi i jagnięcina grillowana na ogniu - jest tak cudowna, że ​​nie da się jej przebić. Jednak nasza ostatnia noc w Lesante Blu - nadmorskim kurorcie z odcinkiem prywatnej plaży - okazuje się najbardziej niezapomniana ze wszystkich.

Gdy słońce zachodzi, na trawniku między stolikami w restauracji pojawia się skrzypek i zaczyna grać. Akompaniuje mu DJ.

Dźwięk jest znakomity, a całe eleganckie doświadczenie stanowi całkowite przeciwieństwo gwarnych ulic Laganas.

Gdy rozbrzmiewa muzyka, myślę o wszystkich studentach po A-level w naszym samolocie, podekscytowanych swoją pierwszą podróżą. Mam nadzieję, że zamiast po prostu stać się pełnoprawną „imprezową wyspą” – lub luksusowym azylem – Zante dostosuje się, aby pomieścić jedno i drugie.