Eksperci wskazują na szokujący czynnik wywołujący raka w WODZIE Z KRANU, ponieważ mapa pokazuje najbardziej dotknięte obszary USA

Cichy zabójca czyha w dziesiątkach milionów kranów w całym kraju, a najbardziej zagrożone są rodziny mieszkające na terenach rolniczych.

Mieszanina nawozów sztucznych, pestycydów i obornika zwierzęcego przedostaje się do wód gruntowych, tworząc azotany — związki naturalnie występujące w środowisku, które w dużych ilościach mogą być szkodliwe. Mogą one powodować methemoglobinemię, potencjalnie śmiertelną chorobę u niemowląt, powszechnie znaną jako zespół niebieskiego dziecka.

Długotrwałe narażenie na działanie tej substancji chemicznej w wodzie — nawet w stężeniu niższym od maksymalnego bezpiecznego limitu ustalonego przez Agencję Ochrony Środowiska, wynoszącego 10 mg/l — wiąże się z rakiem tarczycy, nerek, jajników, pęcherza moczowego i jelita grubego, uszkodzeniami DNA, niekorzystnymi wynikami ciąży i rosnącą zapadalnością na raka jelita grubego u młodych ludzi.

Nowe badania przeprowadzone przez Wydział Nauk o Zdrowiu Uniwersytetu Des Moines skupiły się na skutkach, jakie narażenie kobiety w ciąży na działanie tej substancji chemicznej ma na jej nienarodzone dziecko.

Już poziom azotanów wynoszący zaledwie jeden procent bezpiecznego limitu ustalonego przez Agencję Ochrony Środowiska zwiększa ryzyko porodu przedwczesnego i niskiej masy urodzeniowej, a więc stanów, które wiążą się z wyższym ryzykiem wystąpienia chorób przewlekłych, trudności w uczeniu się i problemów ze zdrowiem psychicznym u dziecka w przyszłości.

Dr Jason Semprini, autor badania, stwierdził, że narażenie na azotany w czasie ciąży powoduje około 15 procent takich samych szkód, co palenie w czasie ciąży.

„Nie chcę umniejszać znaczenia wysiłków podejmowanych w celu zapobiegania paleniu w czasie ciąży” – powiedział. „Muszę jednak zapytać: czy poświęcamy azotanom 15 procent uwagi, jaką poświęcamy paleniu?”

Szacuje się, że 60 milionów Amerykanów polega na wodzie z kranu , która jest, nieświadomie przez nich, zanieczyszczona azotanami. Zazwyczaj mieszkają w stanach i obszarach wiejskich, gdzie rolnictwo jest kluczowe dla gospodarki, takich jak Iowa, Nebraska, Kansas, środkowa Kalifornia, Teksas i Oklahoma.

Dr Semprini dodał: „Nasza praca stanowi potwierdzenie, że obecny próg regulacyjny (powyżej 10 mg/l) może być niewystarczający, aby chronić przed wewnątrzmacicznym przeniesieniem azotanów zawartych w wodzie w pierwszym trymestrze ciąży”.

Wyniki jego badań opublikowano w czasopiśmie PLOS Water .

Zanieczyszczenie azotanami dotyka również większe miasta. Analiza przeprowadzona przez Environmental Working Group podkreśliła problem w Los Angeles, San Francisco, Denver, Miami i na przedmieściach Nowego Jorku.

Według najnowszego raportu grupy, w wodzie pitnej w 43 stanach w głównych systemach wodnych poziom azotanów wynosił 3 mg/l lub więcej, podczas gdy w 39 stanach co najmniej jeden duży system miał poziom wynoszący 5 mg/l lub więcej.

Przeczytaj więcej

Mimo że normy nadal są niższe od maksymalnego limitu bezpieczeństwa ustalonego przez Agencję Ochrony Środowiska, eksperci ds. zdrowia publicznego twierdzą, że normy powinny być bardziej rygorystyczne.

Gdy w latach 50. XX wieku po raz pierwszy ustalono dopuszczalny poziom bezpieczeństwa, naukowcy odkryli, że już poziom 11 mg/l może wywołać zespół niebieskiego dziecka.

Syndrom niebieskiego dziecka, klinicznie znany jako methemoglobinemia, to rzadka, ale poważna choroba, w przebiegu której krew niemowlęcia nie jest w stanie transportować wystarczającej ilości tlenu, co prowadzi do niebieskawego zabarwienia skóry, zwłaszcza wokół ust, palców rąk i nóg.

Najbardziej znaną przyczyną jest zanieczyszczenie wody pitnej azotanami, które czasami dodawane są do mleka modyfikowanego.

To bardzo rzadkie zjawisko – w USA odnotowano mniej niż 100 przypadków – ale częściej występuje w częściach świata, w których woda ze studni nie jest badana.

Według byłego toksykologa stanowego Wisconsin, Dave'a Bellucka, norma została ustalona na poziomie 10, czyli na granicy bezpieczeństwa.

„To jak zejście ze skały” – powiedział . „Kiedy stoisz na skraju skały, jesteś bezpieczny. Robisz jeden krok i jest jak Struś Pędziwiatr”.

Belluck dokładniej przeanalizowała badania, które posłużyły do ​​przyznania oznaczenia bezpieczeństwa, i odkryła, że ​​niektóre niemowlęta biorące udział w badaniu zachorowały przy stężeniu azotanów prawie 30 razy niższym, wynoszącym zaledwie 0,4 mg/l.

Uważa teraz, że normy EPA powinny być bardziej rygorystyczne, ponieważ badania naukowe jasno pokazują, że azotany są bardziej szkodliwe, niż wcześniej sądzono.

Inne badania na ten temat doprowadziły do ​​podobnych wniosków. Naukowcy z Nowej Szkocji w Kanadzie śledzili główne wady wrodzone odnotowane w tym rejonie w latach 1998–2006 i odkryli, że były one dwukrotnie bardziej prawdopodobne w obszarach, w których poziom azotanów w wodzie pitnej wynosił od 1 do 5,56 mg/l.

Długotrwałe narażenie na azotany może również zwiększać ryzyko zachorowania na różne rodzaje nowotworów. Międzynarodowa Agencja Badań nad Rakiem (IARC) sklasyfikowała te związki jako „prawdopodobnie rakotwórcze dla ludzi”.

Badanie przeprowadzone w 2008 roku wśród kobiet z wiejskich terenów Wisconsin wykazało, że u kobiet pijących wodę zawierającą 10 mg/l lub więcej ryzyko zachorowania na śmiertelnego raka jelita grubego było prawie trzykrotnie wyższe.

Już stężenie azotanów w przedziale 1–5,9 mg/l zwiększało ryzyko zachorowania na raka 1,4-krotnie.

Tymczasem naukowcy z Hiszpanii i Włoch odkryli związek między azotanami w wodzie pitnej a rakiem jelita grubego.

Badanie, w którym przeanalizowano dane z udziałem prawie 5400 uczestników, wykazało, że osoby, które spożywały ponad 10 mg azotanów dziennie z wody – co mniej więcej odpowiada wypiciu dwóch litrów wody zawierającej 5 mg azotanów na litr – miały o 49 procent wyższe ryzyko zachorowania na raka jelita grubego w porównaniu do osób, które piły połowę tej ilości.

W stanie Iowa naukowcy odkryli powiązania między narażeniem na azotany a rakiem tarczycy u starszych kobiet. Śledząc prawie 22 000 kobiet przez dziesięciolecia, naukowcy odkryli, że u tych, które piły wodę z poziomem azotanów powyżej 5 mg/l przez co najmniej pięć lat, ryzyko raka tarczycy było 2,6 razy wyższe.

Długoterminowe badanie przeprowadzone w 2015 r. z udziałem ponad 28 000 kobiet po menopauzie wykazało, że kobiety, u których w wodzie wodociągowej stwierdzono najwyższy poziom azotanów (2,98 mg/l lub więcej), miały dwukrotnie większe ryzyko zachorowania na raka jajnika w porównaniu do kobiet z najniższym poziomem.

Prywatni użytkownicy studni również odnotowali umiarkowanie podwyższone ryzyko – 1,5 raza – z powodu spływu wód gruntowych z terenów rolniczych. Łącznie badacze znaleźli 315 przypadków raka jajnika w ciągu 24 lat obserwacji.

Azotany są wysoce rozpuszczalne w wodzie, co sprawia, że ​​ich eliminacja jest trudna i kosztowna. Poszczególne domy lub miejskie systemy zaopatrzenia w wodę mogłyby zostać wyposażone w filtry odwróconej osmozy i wymiany jonowej, aby usuwać toksyny z wody pitnej. Nadal są one drogie i niedostępne dla wielu osób.

Oprócz tego, że pochodzą z odpływu rolniczego, nieszczelne systemy septyczne mogą uwalniać nieoczyszczone ścieki zawierające azotany. Wysypiska śmieci, fabryki i zakłady przetwórstwa żywności mogą również z czasem wypłukiwać azotany.