Meloni: Azja Centralna ma znaczenie strategiczne, szczyt z UE na przykładzie Włoch

Między Włochami a Azją Środkową istnieje „strategiczna współpraca w wielu kwestiach” i jest to „historyczny moment w naszych stosunkach”. Oświadczyła to premier Giorgia Meloni, przemawiając na Międzynarodowym Forum w Astanie, będącym drugim etapem jej misji w Azji Środkowej , podkreślając, że Włochy były „pierwszym krajem w UE, który zdecydował się zainwestować w stosunki z Azją Środkową i jej krajami” i „nasz przykład wytyczył drogę do pierwszego szczytu UE-Azja Środkowa, który podniósł stosunki do rangi strategicznego partnerstwa. Jesteśmy dumni z tego wyboru: tworzenie mostów poprzez eksplorację dróg, których inni nie mieli odwagi eksplorować, jest wpisane w DNA Włochów, jest spuścizną Marco Polo". „To - dodał - decydujący moment, aby zintensyfikować relacje, aby stały się trwalsze i bardziej strategiczne".

«Jeden z ojców współczesnej geopolityki, Halford Mackinder, twierdził, że Azja Środkowa stanowi jeden z filarów, wokół których kręcą się losy świata. Nie jestem geopolitykiem, ale dostrzegam rzeczywistość - mówi premier - że region ten zawsze był skrzyżowaniem dróg między Zachodem i Wschodem i odgrywa strategiczną rolę w kontekście globalnym. Co więcej, w trudnych czasach, w których żyjemy, Azja Środkowa zawsze była mostem.

Premier podkreślił, że „przemiany i transformacje, przez które przeszła ta część planety na przestrzeni wieków, uczyniły ją tym, czym jest dzisiaj: miejscem pomiędzy dwoma kontynentami, punktem stycznym pomiędzy Europą i Azją, łącznikiem pomiędzy światami, które kiedyś były bardzo odległe, a teraz są bardziej ze sobą powiązane niż kiedykolwiek”. «I dobrze wiem, co to oznacza. Mówię to jako Włoszka, jako córka narodu zajmującego centralne miejsce między Europą a Afryką, w sercu globalnego obszaru Morza Śródziemnego, którego znaczenie wykracza daleko poza jego przestrzeń geograficzną. Uważam zatem, że nie ma lepszego miejsca niż to, aby zastanowić się nad powiązaniami, które nas łączą, i nad tymi, które możemy budować, nie obawiając się wyjścia poza schematy, do których jesteśmy przyzwyczajeni”.