Od Merz do Pistoletto, dwadzieścia lat Galerii Pieroni w Maxxi

Spirala Merza, monumentalna Ręka Pistoletta, błyszczące powierzchnie Fabro, sofa Warzywo Pisaniego, wiszący kapelusz De Dominicisa. Nie „tylko” galeria, ale przestrzeń do relacji i wymiany, gdzie sztuka nabrała kształtu poprzez harmonię, eksperymenty i gesty wspólny. Po długiej i starannej pracy sortującej, Maxxi prezentuje publiczności archiwum historycznej Galerii Pieroni, założona przez Mario Pieroniego i Dorę Stiefelmeier w dwójkę Biura w Rzymie i Pescara, z In viaggio per l’arte. Galeria Pieroni 1975 - 1992, pod red. Stefano Chiodi (do 31 Sierpień). „Dzięki temu skupieniu – mówi prezes Fundacji Maxxi, Emanuela Bruni – odnawiamy nasze zobowiązanie do ochrony i aby wzmocnić pamięć o sztuce współczesnej, czyniąc ją przystępny i żywy dla dzisiejszej publiczności. W drodze do sztuka jest hołdem dla wolności twórczej, dla odwagi niezależne wybory, do siły relacji, które generują uroda". Zaczynając od kultowego stołu Spiral Table autorstwa Mario Merza, który w Pokoje Maxxi stają się narzędziem narracyjnym, poprzez fotografie, publikacje, projekty i korespondencja, tutaj prawie dwadzieścia lat działalności, między doświadczeniami, językami i wizjami heterogeniczny. Przygoda trwająca sześćdziesiąt osiem wystaw, od Bagna Burbon z Pescary (1975-1978) w przestrzeniach via Panisperna w Rzym (1979-1992), który dziś przedstawia mapę transformacja sztuki współczesnej we Włoszech i Europie, między ciągłością i zerwaniem, rygorem konceptualnym i wolnością poetycką. Ale z jednej strony świadczą też o dialogu ze sztuką kiepską oraz badania koncepcyjne i środowiskowe lat sześćdziesiątych i Lata siedemdziesiąte, z takimi artystami jak Alighiero Boetti, Luciano Fabro, Jannis Kounellis, Mario Merz, Giulio Paolini, Michał Anioł Pistolet. Z drugiej strony otwartość na nowe praktyki Lata 80. XX wieku, kiedy galeria stała się miejscem spotkań pokolenia, witając niezależne postacie, takie jak Carla Accardi, Meret Oppenheim, Gerard Richter i nowa scena międzynarodowa i włoskiego, od Günthera Förga do Isy Genzkena, od Marco Bagnoliego do Franz West.