Możliwa mapa siedmiu najlepszych galerii w Argentynie

W ostatnich latach, zgodnie ze światowym trendem , sceny artystyczne prowincji Argentyny umocniły swoją tożsamość , konsolidując się poprzez rosnącą liczbę galerii zaangażowanych w umacnianie swoich korzeni na własnych terytoriach. Te przestrzenie nie tylko służą jako platformy wzrostu i widoczności dla lokalnych artystów, ale także wzmacniają wartość kulturową i koncepcyjną ich regionów pochodzenia, nie izolując się od światowych trendów.

Od Patagonii po Północ , od Rosario po Santiago del Estero, galerie tworzą osobistą kartografię sztuki współczesnej wykraczającą poza główne ośrodki miejskie, na nowo definiując jej miejsce na scenie krajowej i międzynarodowej.

To wrzenie jest ściśle powiązane ze scenariuszem po pandemii , w którym obszary oddalone od stolic znalazły się w centrum uwagi jak nigdy dotąd, otwierając przestrzeń dla nieopowiedzianych historii i praktyk, które dotychczas pozostały z tyłu .

Nowe miejsca stały się kulturalnymi epicentrami, mnożąc powstawanie współczesnych targów sztuki — w Kordobie (MAC), Santa Fe (Microferia de Rosario) i Chaco (a.362) — rozszerzając obwody cyrkulacji i profesjonalizacji . Dodano nawet inicjatywy takie jak Conexión arteba, program uruchomiony przez tradycyjne targi Buenos Aires w San Juan i Mendozie. Miał on na celu wzmocnienie regionalnych scen artystycznych, z zaproszonymi postaciami takimi jak Ferran Barenblit, José Roca i Cuauhtemoc Medina.

Poniżej znajduje się mapa federalna galerii argentyńskich i najważniejsze atrakcje każdej z nich:

Założona w 2019 roku przez Pamelę González, Fulana stała się pierwszą galerią sztuki współczesnej w Tafí Viejo , mieście niedaleko San Miguel de Tucumán. „Nie było przestrzeni przeznaczonej na sprzedaż i wystawę sztuki współczesnej” — mówi jej założyciel. Symboliczne i finansowe wsparcie gminy dało początkowy impuls do projektu, którego celem jest konsolidacja federalnej sceny artystycznej, która pozwala artystom rozwijać się zawodowo bez konieczności przeprowadzki do Buenos Aires.

Twórczość artystyczna Tafí Viejo, podkreśla González, wyróżnia się „silnym związkiem z lokalną tożsamością i kulturą regionalną”, gdzie artyści pracują z materiałami i tematami przesiąkniętymi historią społeczności. „Ogólnie rzecz biorąc, prace mają tendencję do bycia bardziej intymnymi i osobistymi, angażując się w tradycję nawet poprzez współczesne języki” – podsumowuje.

W domu chorizo ​​​​w centrum Resistencia , Chorizo ​​Art Gallery odnalazło swoją tożsamość jako platforma dla wschodzących artystów z Chaco i Corrientes. Założona w 2021 roku przez Emmanuela Barriosa galeria narodziła się z podwójnego pragnienia: „Musiałem wykonywać bardziej spersonalizowaną pracę z każdym artystą, a także promować własną produkcję” – mówi jej założyciel. Od tego czasu przestrzeń stała się aktywnym centrum wystaw indywidualnych i zbiorowych, kuratorstw studenckich, prezentacji książek i udziału w targach krajowych.

Produkcja artystyczna w Chaco — odzwierciedlona w pracach wystawianych przez Chorizo ​​— łączy pamięć i terytorium : „Widzimy lapachos, zwierzęta, fabryki, które już nie istnieją, spacery z babcią po odległych wioskach, a nawet upał tak charakterystyczny dla tego regionu” — opisuje Barrios. Tak więc, z perspektywy współczesnej, artyści aktualizują tradycje i krajobrazy, kreśląc emocjonalną mapę północnej Argentyny.

W sercu popularnego jarmarku La Banda w Santiago del Estero , Mantera Galería śledzi unikalne skrzyżowanie sztuki współczesnej, praktyk społecznych i gospodarki popularnej. Założony w 2017 roku przez artystkę i kierowniczkę projektu Marię Rochę, projekt zajmuje stoisko w samym środku jarmarku, obejmując swoją tożsamość między miastem a wsią. „Nasza galeria nie wkroczyła po prostu na scenę; nadała sobie nazwę i zapisała się jako galeria sztuki w kontekście targów, tworząc nowe sieci epistemiczne, estetyczne i afektywne” — podkreśla Rocha, w celu rozszerzenia dostępu do sztuki współczesnej i eksploracji nowych form obiegu.

Artyści z Santiago del Estero, Tucumán, Córdoba i Neuquén stanowią personel tej galerii, która rzuca wyzwanie tradycyjnym modelom rynkowym, aktywując dynamikę współpracy i oporu kulturowego. Dla Rochy produkcja artystyczna w Santiago del Estero — i szerzej w Norte Grande — charakteryzuje się istotnym synkretyzmem: „Upał, sjesta i świętowanie” przenikają formy tworzenia.

Założona w 2012 r. Diego Obligado Galería ugruntowała swoją pozycję jako kluczowy gracz w odrodzeniu rynku sztuki w Rosario , oprócz promowania powstania Giro, Izby Galerii Sztuki Santa Fe. „Powoli odbudowujemy sieć galerii i lokalny rynek, co jest wsparciem, które pozwala nam istnieć” — wyjaśnia Diego Obligado.

Obecny prezydent Meridiano, Obligado, pracuje nad podniesieniem świadomości przestrzeni artystycznych w całym kraju poprzez projekty takie jak Panorama i Nodo. ​​„Głęboko wierzę, że nasza tożsamość leży w naszej różnorodności” – mówi. „Jako izba staramy się zapewnić narzędzia do wyrównania szans i profesjonalizacji sektora, zapewniając, że każdy region może zaprezentować swoje bogactwo artystyczne z własnej perspektywy”.

Znajdująca się w strategicznym centrum kulturalnym Rosario (Santa Fe) Subsuelo to galeria łącząca trzy tymczasowe hale wystawowe i przestrzeń handlową, prezentująca prace współczesnych i nowoczesnych artystów z centralnej Argentyny. „Zawsze szukamy sztuki na marginesie, która nie jest mainstreamowa, która wyraża autentyczną i oryginalną wizję” — mówi Daniel Pagano, jeden z jej dyrektorów.

Galeria została założona w 2017 roku jako platforma wspierająca zarówno początkujących, jak i uznanych artystów . Jej celem jest nawiązanie dialogu między przeszłością i teraźniejszością w mieście, w którym społeczność kreatywna nieustannie się rozwija.

Pomiędzy górami, jeziorami i lasami , TDT Galería otwiera się jako przystań dla współczesnych praktyk twórczych w Bariloche . Kierowana przez Bar Viscontiego i Pilu Daneggera, ta „niewielka galeria w południowej Argentynie” pojawiła się niemal intuicyjnie w 2022 roku, jako naturalne rozszerzenie projektu rezydencji Tribu de Trueno.

„Szybko skupiono się na lokalnej sztuce: jej goszczeniu, czynieniu widocznym i motywowaniu” – wyjaśniają dyrektorzy, którzy promują przestrzeń poprzez samozarządzanie, bliskość i sieci emocjonalne. W mieście, w którym scena kulturalna często kręci się wokół turystyki, TDT proponuje zbudowanie sieci przeznaczonej dla osób mieszkających w okolicy przez cały rok.

Jak wyjaśniają, na twórczość artystyczną w Bariloche nieuchronnie wpływa środowisko naturalne i społeczne : długie zimy, ogromne odległości i heterogeniczna tkanka kulturowa ukształtowana przez migrację i turystykę. „Kontekst przenika do naszych produkcji, wykraczając poza perspektywę każdej jednostki” – twierdzą, podkreślając, jak terytorium Patagonii odciska szczególny rytm, wrażliwość i nieustanne wyzwanie na lokalnej twórczości artystycznej.

Galeria María Wonda, mieszcząca się w stuletnim budynku w historycznym centrum Kordoby , koncentruje się na wspieraniu początkujących i średniozaawansowanych artystów, stając się punktem odniesienia na lokalnej scenie od momentu otwarcia w 2012 roku. „Galeria narodziła się z wizji wspierania dialogu kulturowego w Kordobie , mieście o bogatej tradycji artystycznej, ale wymagającym przestrzeni bardziej zaangażowanej w innowację i różnorodność estetyczną” – mówi jej założycielka, María Wonda.

Ewolucja projektu znajduje odzwierciedlenie w powstaniu Distrito Wonda, które zostanie otwarte w czerwcu 2024 r. na północnych obrzeżach miasta. Ta nowa przestrzeń ma na celu „generowanie ostatecznych zmian i możliwości w czasach kryzysu”, wyjaśnia jej założyciel.