Seks w wojnie secesyjnej: „Skiła spowodowała więcej ofiar niż wróg”

Julián był byłym seminarzystą, który walczył z reżimem Franco i miał dar przyciągania kobiet, niemal nie zdając sobie z tego sprawy. Asun była jego wojenną matką chrzestną, imieniem nadanym nieznanym kobietom, które wysyłały listy i słodycze żołnierzom, aby ich pocieszyć na froncie. Wkrótce Asun i Julián zbliżyli się do siebie w korespondencji. Asun opisała siebie w liście i wyjawiła Juliánowi, że ma pieprzyk w sekretnym miejscu. Zapytał ją, czy jest czarny, „jak smoła, jak ból, który odczuwam, nie widząc go”. A ona odpowiedziała: „Czy wiesz, że pewnej nocy, gdy się rozbierałam , zobaczyłam pieprzyk i przypomniałam sobie ciebie? Bardzo serdeczne pozdrowienia ”. W kolejnych listach pieprzyk został nazwany Periquillo.

O markizie Valparaíso, Enriquecie Mariategui, wiemy, że w lipcu 1937 r. miała 37 lat, mieszkała w Madrycie i że była badana i aresztowana, oskarżona o szpiegostwo, ponieważ często odwiedzała bary, w których spotykała się z personelem wojskowym. Jej mąż, kapitan artylerii, został zastrzelony w Paracuellos. Markiza broniła się: jeśli wychodziła, to po to, aby zapomnieć o swoich kłopotach. Dwa raporty medyczne, prawdopodobnie napisane przez przyjaciół, uznały Mariategui za „niesławnie pociąganą do płci przeciwnej” i że miała „histeryczną osobowość i ukryte erotyczne predyspozycje”. Uznali ją za chorą psychicznie z „ekstrawaganckim zachowaniem, nieodpowiedzialną za swoje czyny”. Została zwolniona.

Oto historie, które składają się na książkę Miłość i seks w wojnie domowej autorstwa Fernando Ballano (opublikowaną przez Arzalia), która po raz pierwszy jako samodzielny temat bada zachowania seksualne i romantyczne Hiszpanów i ich gości w okresie 1936-1939: żołnierzy i ich wiejskich dziewczyn , żołnierzy marokańskich, niemieckich i włoskich, prostytutek, komisarzy radzieckich, brygadierów angielskich, francuskich i amerykańskich, dziennikarzy, pielęgniarek, prostytutek...

„Arturo Barea napisał: kiedy spodziewasz się śmierci, życie staje się proste i jasne. Wszystko jest zakłócone; ludzie chcą się dobrze bawić, ponieważ nie wiedzą, czy będą żyć następnego dnia. Co jest wyjątkowego w Hiszpanii, to to, że była to wojna domowa, a nie wojna między narodami. A po obu stronach było wielu zagranicznych gości , którzy zmienili sposób zachowania ludzi i pozostawili wiele wspomnień” – wyjaśnia Ballano dla EL MUNDO.

Kilka faktów, o których należy pamiętać w kontekście wojny domowej w Hiszpanii: po pierwsze, była to bardzo powolna wojna. Niektóre fronty były blokowane przez miesiące. Żołnierze często się nudzili, więc mieli czas, aby się zakochać i szukać kochanków i prostytutek na tyłach. Po drugie, była to wojna między rodakami, więc nie ma wielu historii o seksualnym horrorze typowym dla wojen kolonialnych, ani zdjęć upokorzenia kobiet, takich jak te z wyzwolenia Francji, ani historii o seryjnych gwałtach pozostawionych przez Armię Czerwoną w Niemczech. „Ale to nie znaczy, że nie było gwałtów. Nie lekceważyłbym tych przypadków. Nie są one tematem tej książki, która jest przyjemnością i miłością, ale istniały”, mówi Ballano. I po trzecie, Hiszpania nie zmieniła swojej moralności seksualnej aż tak bardzo w latach Drugiej Republiki . Nawet Hiszpania CNT. Tylko przybycie cudzoziemców przyspieszyło zmianę.

„Marokańczycy przybyli w połowie oszukani. Ich dowódcy próbowali uniemożliwić im kontakt z Hiszpanami, ale im się to udało, i było wiele małżeństw. Ciekawostka: nie lubili hiszpańskich prostytutek , więc przywieźli swoich szejków z Protektoratu. Przywieźli ich razem z kifem i haszyszem” – mówi Ballano. Włosi odnieśli wielki sukces z Hiszpankami, z zapłatą lub bez. Mówiono, że szli na wojnę perfumowani, i było wiele żartów o piórach na hełmach Bersaglieri [ich elitarnej piechoty]. Niemieccy lotnicy nie mieli żadnych powiązań z Hiszpankami. Mieli swoje domy publiczne, które zadziwiały tubylców, ponieważ oficer stał przy wejściu i monitorował ich pilotów przez dokładnie 20 minut. „A brygadierzy bardzo korzystali z prostytucji. Kiedy byli na tyłach, niszczyli wszystko. Ich wizyta w Alcalá de Henares jest sławna, ponieważ wyrządzili wiele szkód. Byli też członkowie brygady, którzy poślubili Hiszpanki, pamiętajcie. Członkowie brygady otrzymywali 12 peset dziennie, dużo, więc zdarzały się przypadki spekulacji.

Ciekawa jest nić pieniędzy i miłości. „Żołnierze Armii Republikańskiej Ludowej zarabiali 10 peset dziennie plus jedzenie i picie . Usługa prostytutki kosztowała pięć. Rebelianci zarabiali 50 centów. Później otrzymywali premię w wysokości 1,10 peset dziennie w okopach. Legioniści zarabiali trzy pesety dziennie i byli najbardziej liberalni seksualnie ze wszystkich rebeliantów. Różnica w pensjach była bardzo zauważalna w zachowaniach seksualnych obu stron, chociaż na dłuższą metę inflacja w obozie rządowym w dużej mierze wyrównała sytuację”, mówi Ballano. „Obie strony miały swoje oddziały towarzyszących prostytutek. Nawet wśród kobiet z milicji, kobiety, które były prostytutkami, przeniknęły do ​​szeregów. Durruti próbował je wydalić, ale zawsze wracały. Wszystko, co osiągnął, to wyeliminowanie stręczycielstwa i kontrolowanie chorób wenerycznych za pomocą bardzo surowego reżimu dyscyplinarnego. Kiła spowodowała więcej ofiar niż wróg ”.

Miłość i seks w wojnie domowej jest pełna przezwisk i nazw własnych, które fascynują czytelników 2025 roku: La Turca i La Amparo to dwaj słynni alfonsi po stronie rebeliantów. La Turca była w rzeczywistości Greczynką i specjalizowała się w służbie włoskiej armii. La Amparo była Portugalką, osiedliła się w León i pracowała z Niemcami. Marlene Grey była francuską treserką lwów, która występowała nago lub prawie nago i która wzbudzała zdumienie w oblężonym Madrycie. Pewnego dnia lwy miały ją zjeść. Były głodne . Teresa Daniel była uczestniczką konkursu Miss Hiszpanii, która pracowała jako pielęgniarka w Hospital Clínic w Barcelonie. Najwyraźniej ranni woleli inną pielęgniarkę o imieniu Rosita, która była mniej ładna, ale bardziej ekspresyjna. Pablo Sarroca był byłym kapelanem wojskowym, który skończył jako agent republikańskiej SIM i przejął domek w dzielnicy Ventas, gdzie mieszkał skandalicznie, w konkubinie z dwiema kobietami o imieniu Gregoria Rubio i Julia Redondo . Thomas Cuthbert Worsley i Stephen Spender byli dwoma angielskimi pisarzami, którzy przybyli do Hiszpanii w poszukiwaniu swojego wspólnego kochanka – komunistycznej prostytutki o nazwisku Tony Hyndman, która zaciągnęła się do Brygad Międzynarodowych. Podczas bitwy pod Jaramą dostała ataku paniki i została uwięziona za dezercję.

Ostatnia uwaga: homoseksualizm pojawia się w Love and Sex in the Civil War, opowiadanej głównie poprzez historie angielskich milicjantów i Gustavo Durána, republikańskiego oficera, który mógł być kochankiem Federica Garcii Lorki i malarza Néstora Martína de la Torre , i który był tak przystojny i blond, że nazywano go „Porcelanowym”. Został odrzucony przez PCE (Hiszpańską Partię Komunistyczną), mimo że udowodnił, że jest odważnym żołnierzem i surowym człowiekiem. Skończył w Stanach Zjednoczonych, ożenił się i został zatrudniony przez Organizację Narodów Zjednoczonych.