Czy portugalscy dziennikarze zwracają uwagę na Hiszpanię?

Pedro Sánchez pełni funkcję premiera Hiszpanii od 2 czerwca 2018 r. i do tej pory stał na czele kolejnych rządów.

Inauguracja rządu Hiszpanii w czerwcu 2018 r. została poprzedzona wnioskiem o wotum nieufności złożonym przez PSOE w parlamencie hiszpańskim, po tym jak poznano orzeczenie hiszpańskiego sądu (w tzw. sprawie Gürtel), w którym PP została potępiona za czerpanie korzyści z korupcyjnego procederu. Wniosek ten został zaakceptowany przez większość deputowanych tego zgromadzenia.

Krótko mówiąc, w 2018 r. PSOE, na czele której stał już Pedro Sánchez, uznała, że ​​z uwagi na fakt, iż PP była uwikłana w proceder korupcyjny, taki stan rzeczy wpłynie na godność i legitymację ówczesnego rządu PP kierowanego przez Mariano Rajoya, do tego stopnia, że ​​dalsze sprawowanie przez tę władzę wykonawczą funkcji nie będzie możliwe.

Po raz pierwszy Pedro Sánchezowi udało się zjednoczyć cały blok partii lewicowych i skrajnie lewicowych w Hiszpanii, a także partie regionalne i niepodległościowe, które od tamtej pory są jego sojusznikami.

Z biegiem czasu byliśmy świadkami wielu sytuacji, które dotknęły również rządy PSOE pod przewodnictwem Pedra Sáncheza, których brak przejrzystości i legalność na granicy (lub już poza nią) przypisuje się wyżej wymienionym osobom wykonawczym.

Krótko mówiąc, rządy PSOE Pedra Sáncheza były powiązane z następującymi przypadkami:

1. Sprawa Koldo : Koldo García, były doradca José Luisa Ábalosa (byłego ministra transportu), został oskarżony o udział w aferze korupcyjnej związanej z zakupem masek podczas pandemii COVID-19. Zawyżone ceny kontraktów rzekomo generowały nielegalne prowizje. Sprawa wybuchła w 2024 r., a śledztwa wskazały na siatkę korupcyjną obejmującą urzędników państwowych i biznesmenów.
2. Sprawa Ábalosa: José Luis Ábalos (były minister transportu) usłyszał dodatkowe zarzuty dotyczące faworyzowania przy zawieraniu kontraktów publicznych, nepotyzmu (np. wyznaczania członków rodziny) oraz domniemanego udziału w nielegalnych działaniach, w tym wzmianek o przekupstwie i prostytucji.
3. Ratunek dla Air Europa: Hiszpański rząd zatwierdził ratunek w wysokości 475 mln euro dla linii lotniczych Air Europa w czasie pandemii. Pojawiła się krytyka, że ​​decyzja ta niesłusznie przyniosła korzyści firmie, z podejrzeniami o polityczny faworyzowanie i brak przejrzystości w alokacji środków.
4. Sprawa Begoñy Gómez: W kwietniu 2024 r. żonie Pedro Sáncheza, Begoña Gómez, wszczęto dochodzenie w sprawie domniemanego handlu wpływami i korupcji biznesowej. Oskarżenia, wniesione przez skrajnie prawicową organizację (Manos Limpias), zarzucają Gómez wykorzystanie jej stanowiska do faworyzowania firm w kontraktach publicznych.
5. Sprawa Aldamy (węglowodory): Biznesmen Víctor de Aldama został oskarżony o prowadzenie sieci korupcyjnej obejmującej kontrakty węglowodorowe, z zarzutami przekupstwa i faworyzowania w procesach przetargowych. Sprawa, ujawniona w 2024 r., sugeruje powiązania z członkami rządu Sáncheza, choć bez bezpośredniego zaangażowania premiera.
6. Sprawa Davida Sáncheza / Rada Prowincji Badajoz: Śledztwo w sprawie zatrudnienia Davida Sáncheza, brata prezydenta, przez Radę Prowincji Badajoz. Rzekome stworzenie stanowiska publicznego dostosowanego do niego, bez publicznego konkursu, co stanowiło nadużycie władzy administracyjnej i handel wpływami.

Oprócz sytuacji opisanych powyżej, PSOE Pedra Sáncheza oskarżano również o wielokrotne próby ingerencji w sprawy wymiaru sprawiedliwości i śledztwa karne.

Biorąc pod uwagę powagę sytuacji opisanej powyżej i historyczne powiązania Portugalii z Hiszpanią, zarówno na poziomie terytorialnym, ekonomicznym, jak i kulturowym, można by się spodziewać, że portugalskie media będą przywiązywać szczególną wagę do tego, co dzieje się w sąsiednim kraju, przynajmniej jeśli chodzi o energię, jaką poświęcają różnym innym kwestiom związanym z zagranicą (jak widzieliśmy w wojnie między Ukrainą a Rosją – która rozpoczęła się w 2022 r.; wyborach w USA – które rozpoczęły się w tej nowej fazie co najmniej od początku 2024 r. prawyborami nominacyjnymi Partii Republikańskiej i Demokratycznej; wyborach w Brazylii – co najmniej od czasu kampanii wyborczej, w której Lula da Silva zmierzył się z Jairem Bolsonaro, to jest w 2022 r.).

Jednakże nie to zaobserwowano.

Relacje portugalskich mediów na temat skandali korupcyjnych z udziałem rządu PSOE Pedro Sáncheza były stosunkowo dyskretne i odosobnione. Chociaż główne portugalskie media, takie jak Público, Expresso, Observador, Diário de Notícias i Jornal de Negócios, informowały o najbardziej istotnych wydarzeniach, uwaga poświęcona tym przypadkom była nijaka i została poświęcona głównie agencjom informacyjnym – w szczególności Lusa – bez wspomnienia o co najmniej jednej z niezliczonych debat promowanych przez portugalskie kanały informacyjne lub o tym, aby komentatorzy rezydenci zabrali głos.

Mówimy o mediach, które poświęciły niezliczone godziny kwestiom zewnętrznym, z najróżniejszych powodów (od rzekomego nazistowskiego salutu Elona Muska po rzekomy policzek, jaki Pierwsza Dama Francji dała Emanuelowi Macronowi, i inne podobne sytuacje).

Ale ostatecznie może się okazać, że to wszystko to nic więcej niż ogromny zbieg okoliczności lub skrajna nieuwaga ze strony portugalskich dziennikarzy.

Jednak pod koniec maja we wszystkich hiszpańskich mediach pojawiła się wiadomość o tzw. „sprawie Leire”, która stała się skandalem politycznym w Hiszpanii. Pojawiły się zarzuty, że członkowie PSOE, w tym prezydent Pedro Sánchez i sekretarz organizacji Santos Cerdán, byli powiązani z operacją mającą na celu uzyskanie kompromitujących informacji na temat członków Centralnej Jednostki Operacyjnej (UCO) Gwardii Cywilnej.

W tym samym czasie przewodniczący PP, Alberto Núñez Feijóo, zwołał 8 czerwca w Madrycie dużą demonstrację pod hasłem „Mafia o Democracia”, która zapowiada się jako jeden z najważniejszych momentów w walce o władzę PSOE pod przywództwem Pedro Sáncheza.

A co na ten temat mówiły od tego czasu portugalskie media?

Nic, absolutnie nic.

Pomimo poświęcenia czasu na niewątpliwie istotne informacje z zakresu polityki zagranicznej, takie jak podróż statkiem Grety Thunberg do Gazy, portugalscy dziennikarze nie mieli czasu ani ochoty na informowanie portugalskich czytelników o tym, co dzieje się w kraju i co ma największy wpływ na rzeczywistość Portugalii.

Biorąc pod uwagę tak zagmatwane podejście, pojawia się dodatkowe pytanie do tytułu tego tekstu: dlaczego portugalscy dziennikarze nie zwrócili uwagi na to, co działo się w związku ze sprawami rzekomo nielegalnych działań w hiszpańskim rządzie PSOE Pedra Sáncheza od 2018 r.?

Uwaga redakcyjna: Poglądy wyrażone przez autorów artykułów opublikowanych w tej kolumnie mogą nie być w pełni podzielane przez wszystkich członków Oficina da Liberdade i niekoniecznie odzwierciedlają stanowisko Oficina da Liberdade w omawianych tematach. Pomimo wspólnego poglądu na państwo, które chcą, aby było małe, i na świat, który chcą, aby był wolny, członkowie Oficina da Liberdade i ich gościnni autorzy nie zawsze zgadzają się co do najlepszego sposobu, aby tam dotrzeć.