Het electorale succes van links: Rood Berlijn

In Berlijn hebben ze dat wel. Met 19,9 procent van de tweede stemmen is de partij voor het eerst ooit de sterkste partij geworden . Het is een keerpunt voor de stad en voor de partij, waarvan de voorganger, de PDS, lange tijd het oostelijke deel domineerde, maar in het westen slechts enkele bolwerken had. 35 jaar na de hereniging is deze grens gevallen: met Neukölln heeft links de eerste oude westerse kieskring in haar geschiedenis veroverd – landelijk. Het is een gebeurtenis van historische omvang – vergelijkbaar met het directe mandaat dat Hans-Christian Ströbele in 2002 voor het eerst in Friedrichshain-Kreuzberg voor de Groenen kreeg.
Het feit dat Pascal Meiser van links nu dit groene bolwerk voor links heeft veroverd, is ook een teken van een fundamentele verschuiving naar links – althans binnen het centrumlinkse spectrum. Het feit dat de Groenen en de SPD niet de verdediging vormden tegen de ruk naar rechts in de federale regering en tijdens de verkiezingscampagne, die beiden mede de basis vormden voor een discours waarin migratie vooral als een probleem wordt gezien, creëerde ruimte voor links.
Vooral veel voormalige Groene kiezers die zichzelf links noemden, zijn naar links gedreven. De SPD, waarvan bijna niemand meer weet waar ze voor staat, is in Berlijn naar de vijfde plaats gezakt, zelfs achter de AfD. Waarschijnlijk heeft links geholpen hun opkomst te vertragen. Nergens in de Bondsrepubliek was de toename kleiner dan in Berlijn.
Nog maar drie maanden geleden zou dit alles ondenkbaar zijn geweest. Ter herinnering: Klaus Lederer, veruit de meest vooraanstaande politicus in Berlijn, verliet de partij in ongenade , samen met een handvol andere veteranen. De partij, die nog verder was verzwakt door de splitsing van de Wagenknecht-vleugel, lag op de grond. Uit een enquête over de parlementsverkiezingen in november bleek dat vijf procent van de ondervraagde Berlijners op links wilde stemmen. Het voortbestaan van de partij, zelfs in haar bolwerk Berlijn, leek allesbehalve zeker. Je zou ook kunnen zeggen: Ze was bijna klinisch dood.
De wederopstanding van de partij kan echter niet alleen worden begrepen tegen de achtergrond van het federale politieke kader van een migratieverkiezingscampagne, inclusief de damdoorbraak van Merz. Het is ook het resultaat van een verkiezingscampagne waarin de partij veel dingen goed deed. De focus op sociale kwesties – huren, prijzen, herverdeling – maakte het herkenbaar en liet geen ruimte voor interne partijconflicten, waarvoor door de vertrekken sowieso minder potentieel is. De organisatie heeft succesvol gewerkt aan haar imago als zorgzame partij, door sociale spreekuren aan te bieden en huur- en stookkostencalculators aan te bieden.
Ze schudde ook haar ouderwetse imago van zich af via een vernieuwende online verkiezingscampagne. De lijsttrekker Reichinnek had een grote invloed en velen volgden hem met succes. Gregor Gysi, die in Treptow-Köpenick zijn negende directe mandaat op rij won met meer dan 40 procent, beantwoordde ook vragen over zijn huidverzorging in Tiktok-video's of maakte grapjes met DJ Gysi, een gemaskerde man die Gysi's speechfragmenten op elektronische muziek zet. Gysi zei maandag: "Ik weet dat ik nu een meester ben in Titok, maar ik weet niet wat ik doe."
Dit was al genoeg voor links om de U18-verkiezing te winnen – en nu is het ook genoeg voor de groten. Vooral jongeren sluiten zich de laatste tijd massaal aan bij de Linkse Partij. Alleen al in Berlijn is het ledenaantal sinds het begin van het jaar gestegen van ruim 7.000 naar 12.700 mensen. In het hele land hebben zich tienduizenden mensen bij de partij aangesloten.
Maar de basis voor de overwinningen in Neukölln of in Lichtenberg, waar partijleider Ines Schwerdtner AfD-edelvrouw Beatrix von Storch uit elkaar rukte, was een huis-aan-huisverkiezingscampagne die in deze vorm nog nooit eerder was vertoond. In Neukölln klopten 2.000 vrijwilligers uit het hele land aan bij tweederde van alle deuren – uiteindelijk was er bijna niemand die Koçak niet kende. De nieuwgekozen kandidaat vertelde terloops op zijn verkiezingsfeest hoe hij tijdens de verkiezingscampagne werd omringd door een klas basisschoolkinderen die hem herkenden en handtekeningen wilden. 17 procent meer eerste stemmen en de sterkste partij na de tweede stemronde is het resultaat van een ware hype waarin de campagnevoerders van de Neukölln-verkiezingen verstrikt raakten. Dat is ook te merken bij het verkiezingsfeest van de Linkse Neukölln, waarvoor na 800 aanmeldingen geen kaarten meer beschikbaar waren. Later zong iedereen gezamenlijk “Bella Ciao”.
Ook in Lichtenberg wisten Schwerdtner en zijn vele aanhangers bij iedere tweede deur aan te kloppen. Maandag meldde ze dat er landelijk 630.000 huis-aan-huisgesprekken zijn gevoerd, waarvan ongeveer de helft waarschijnlijk door mensen uit Berlijn is gepleegd. Met de “enorme verkiezingscampagne” hadden ze “Beatrix von Storch van de rechtbank verjaagd, tot haar grote vreugde”, aldus Schwerdtner. Het feit dat Lichtenberg, waar de PDS en Links altijd het directe mandaat hebben gekregen, behouden bleef, is van bijzondere waarde voor de partij.
Daags na de verkiezingen zijn er tijdens de persconferentie van links-Berlijn bloemen voor de vier kiesdistrictwinnaars, maar ook voor Katalin Gennburg en Stella Merendino, die via de deelstaatlijst in de Bondsdag komen.
Gennburg was tot nu toe een actief lid van haar partij in het Huis van Afgevaardigden, maar miste het directe mandaat in Marzahn-Hellersdorf, waar de AfD won. Merendino is verpleegster en dinsdag zou ze "eigenlijk vroege dienst hebben", maar nu moest ze haar baas vertellen dat er al een fractievergadering was, zo vertelde ze maandag op de persconferentie. Merendino miste op het nippertje een sensationele overwinning in Mitte – “compleet gek”, zoals ze zelf zei.
Ook deelstaatvoorzitter Maximilian Schirmer interpreteerde de uitslag van de Bondsdag als een tegenslag voor de regering op deelstaatniveau: "De zwart-rode Senaat is gestraft voor zijn politiek van sociale verwoesting." Met zijn bezuinigingsbeleid had hij ‘de stad tegen zich opgezet.’
En nu worden aan de nog steeds wankelende linkse kant vragen gesteld over een mogelijke overwinning bij de parlementsverkiezingen die volgend jaar opnieuw plaatsvinden. Het feest was “zeer goed voorbereid”, zei Schirmer; Ik ben al bezig met het uitwerken van een linkse visie op de toekomst. Misschien wordt het in Berlijn weer rood-rood-groen – in welke volgorde dan ook. Zondag stemde 51,8 procent op de drie partijen. Berlijn is nog steeds een linkse stad.
taz