Mode voor voeten | Laatkomers opgelet: witte sokken

Modeshock tijdens een boottocht in Berlijn. Ik vraag een paar tienertweelingzussen waarom ze witte sokken dragen. "Omdat het cool is," zegt de een. Pardon, wat? "Omdat het er mooi uitziet," zegt de ander. En dan springen ze zonder sokken het water in, en ik staar er verbijsterd naar.

Zouden witte sokken cool zijn? En er goed uitzien? Dat hoor ik voor het eerst in decennia! Ik beschouwde het verbod op witte sokken als een bijbels gebod van stylisten en modernisten, uitgevaardigd voor dagelijks gebruik om er niet al te dom uit te zien. Dit gebod ontstond in het donkere West-Duitsland van midden jaren 80, toen er apocalyptische waarschuwingen werden afgegeven over zure regen (die de bossen verwoestte) en kernraketten (die alles verwoestten) – en over witte sokken.

Het was makkelijk te onthouden: geen witte sokken, en je zit goed. Het was een dubbele waarschuwing: tegen hippies en poppers. Sommigen droegen ze met sandalen (werden echt als slecht beschouwd), anderen met collegeschoenen (bijna erger). Beide werden als afstotelijk beschouwd: hippies waren gestopt met hun modecarrière en poppers zaten vast in conservatisme.

En dan waren er Steffi Graf en Boris Becker, de helden van het nieuwe we-zijn-weer-iets-tennisnationalisme. Dit was bijzonder onzinnig, en witte tennissokken waren daarom taboe. Shorts voor mannen werden ook verboden, evenals hoofdbanden voor alle geslachten, zoals die van Björn Borg, John McEnroe en Martina Navratilova, omdat ze eruit zagen alsof ze vastgelijmd waren.

Hoofdbanden voor de voeten waren ongeveer hetzelfde beeld als witte sokken – een modemisverstand. Degenen die ze toch droegen, gedroegen zich komisch, in de jaren 2000 meestal als rebelse personages zoals in de tv-series "New Kids" of "Little Britain", waar botheid de boventoon voerde.

Maar oncool wordt de nieuwe cool. Dat zijn de eeuwige wetten van yin en yang in de mode-industrie. Of zoals Yves Saint Laurent het verwoordde: "Wat is elegantie anders dan vergeten wat je aanhebt?"

Ik heb het net gelezen: Billie Eilish draagt ​​witte sokken. Ik heb navraag gedaan: de redactie van deze krant weet al dat ze weer vertrekken – in ieder geval voor een jaar, want de familie heeft het aangekondigd. Ik vroeg de tweeling op de boot: "En zwarte sokken dan?" - "Vergeet ze maar!" zeiden ze allebei tegelijk.