Wereld Chocoladedag: Waar eet jij welke chocolade?

Chocoladeliefhebbers weten: de smaak van deze zoete lekkernij kan aanzienlijk variëren, van merk tot merk en zelfs van land tot land. Consumentenvoorkeuren zijn net zo divers.

Amerikaanse chocolade: zoet, dik en vaak gevuld

Cacao arriveerde in de 17e eeuw als drank in de Noord-Amerikaanse koloniën vanuit Latijns-Amerika. De stevige, zoete chocolade die tegenwoordig populair is, werd echter in de tweede helft van de 19e eeuw door Zwitserse chocolatiers naar de Nieuwe Wereld gebracht. Ondanks hun gemeenschappelijke oorsprong smaken Zwitserse en Amerikaanse chocolade echter heel verschillend.

In de Verenigde Staten richten de meest succesvolle merken zich op een lange houdbaarheid en een smaak waar veel Europeanen aan moeten wennen. Dit komt deels door het gebruik van boterzuur, dat Amerikaanse chocolade een lichtzure noot geeft die vaak irriterend is voor Europeanen. Maar ook het hoge suikergehalte en toevoegingen zoals glucosestroop of plantaardige vetten kenmerken de typisch Amerikaanse chocoladesmaak. "Gevulde, dikke, grote repen zijn daar ook erg populair", legt de Duitse chocoladesommelier Julia Moser uit.

Europese chocolade: wij hechten waarde aan traditie

In West-Europa – met name in Zwitserland , België , Frankrijk en Duitsland – ligt de nadruk op verfijnde verwennerij en hoge kwaliteit. Chocoladerecepten in de EU zijn bijvoorbeeld strenger gereguleerd dan in de VS: melkchocolade moet minstens 25 procent cacaobestanddelen bevatten en cacaoboter wordt als belangrijkste vetstof aangemerkt. Fabrikanten vertrouwen op traditionele processen zoals concheren, wat chocolade zijn fijne, romige textuur geeft. "Onze waardering voor goede chocolade groeit, ook al is melkchocolade nog steeds de meest geconsumeerde soort, omdat we daar van jongs af aan van leren genieten", zegt Moser. "Pure chocolade wordt alleen maar populairder op volwassen leeftijd."

Groeimarkten in India en Afrika - met hun eigen voorkeuren

In India en andere delen van Azië is chocolade een relatief nieuw luxeartikel. De industriële productie begon daar pas halverwege de 20e eeuw. De markt groeit echter snel en verdringt traditioneel snoepgoed, vooral onder jongeren. "Indiase chocolade wordt momenteel beschouwd als een insidertip", zegt Julia Moser. "De cacaoboon daar heeft een zeer unieke fruitigheid met een nootachtige ondertoon."

Afrika, met name West-Afrika, is 's werelds grootste cacaoproducent. De chocoladeconsumptie daar vertegenwoordigde in 2018 echter slechts zo'n 4 procent van de wereldmarkt. Dit komt ook door de hitte, die zijn tol eist van chocoladerepen, legt Julia Moser uit: "Mensen daar genieten doorgaans van de verse pulp van cacaobonen of maken een pasta van geroosterde bonen, die ze vervolgens gebruiken om drinkchocolade te maken." In landen zoals Ghana , na Ivoorkust de grootste cacaoproducent ter wereld, groeit echter de belangstelling voor lokaal geproduceerde chocolade.

Cult: Japanse chocoladevarianten

Overigens zijn de meest ongewone chocoladesmaken, althans vanuit een westers perspectief, in Japan te vinden: KitKat-repen met matcha, sojasaus of wasabi zijn hier al jaren een absolute cult.

De donkere kant van chocolade maken

Ondanks alle vreugde over heerlijke en unieke chocolade, mag de donkere kant van de geschiedenis echter niet worden vergeten: de triomfantelijke opmars van cacao uit Latijns-Amerika over de hele wereld is onlosmakelijk verbonden met koloniale exploitatie . Het waren de Europese koloniale machten die de cacaoplant doelbewust in hun tropische koloniën introduceerden om aan de groeiende vraag in Europa te voldoen. De teelt en oogst vonden plaats met hulp van de lokale bevolking – meestal onder onmenselijke omstandigheden. En zelfs vandaag de dag zijn veel cacaoboeren overgeleverd aan de machtsmechanismen van de wereldmarkt. Ondanks hun harde werk leven velen in extreme armoede omdat ze onvoldoende worden gecompenseerd door de lage prijzen die handelsbedrijven hanteren.