Israël treft het hart en de vuist van het Iraanse regime

Na nieuwe spervuur ​​van Iraanse ballistische raketten op Israëlisch grondgebied, viel Israël maandag doelen in Iran aan. Deze aanvallen hadden een enorme praktische en symbolische waarde die verder ging dan zijn nucleaire en ballistische raketplannen. Het ging onder meer om interne milities van de Revolutionaire Garde en de klok die het regime op het Palestinaplein had geplaatst, die aftelde naar de vernietiging van Israël, die naar verwachting in 2040 zou plaatsvinden.

Aangezien de Israëlische premier Benjamin Netanyahu graag binnen enkele dagen een einde wil maken aan het offensief in Iran, na de overwinning van de luchtmacht en de Mossad, die afgelopen zaterdag door de Verenigde Staten werd voltooid, zouden de aanvallen gezien kunnen worden als een manier om ayatollah Ali Khamenei onder druk te zetten om een ​​akkoord te sluiten . Anderen speculeren echter dat het aanvallen van de "ijzeren vuist" die de Revolutionaire Garde in eigen land hanteert – en niet van de buitenlandse tak – een knipoog is naar Iraniërs die graag een einde willen maken aan 46 jaar theocratie.

Israël heeft de val van het regime niet toegevoegd aan de twee belangrijkste doelstellingen van Operatie De Rijzende Leeuw , die op 13 juni van start ging (het neutraliseren van de dreiging van het nucleaire en ballistische raketplan), maar het zou het wel toejuichen als een gevolg van de operatie. Een mogelijkheid die publiekelijk door sommige ministers werd bepleit en die eerder al door de Amerikaanse president Donald Trump werd genoemd: "Als het huidige Iraanse regime Iran niet weer groot kan maken, waarom zou er dan geen regimewisseling plaatsvinden? CRUM!!!" Oftewel, Make Iran weer groot , een duidelijke toespeling op de beweging die geassocieerd wordt met de Amerikaanse Republikeinen.

"Voor elke aanval op de Israëlische achterhoede zal de Iraanse dictator worden gestraft, en de aanvallen zullen met geweld doorgaan", waarschuwde minister van Defensie Israel Katz, verwijzend naar de twaalf raketten die gisterenmorgen door Iran zijn afgevuurd en die in het zuiden, midden en noorden van het land verschillende gewonden hebben veroorzaakt.

Als reactie hierop heeft Israël een van de hevigste aanvallen uitgevoerd sinds het offensief 12 dagen geleden begon. Hierbij werden de restanten van het Iraanse nucleaire programma en de middelen van de Revolutionaire Garde aangevallen, waaronder de middelen die zijn bedoeld om haar burgers te controleren en te onderdrukken.

Aan de ene kant heeft Israël toegangspunten tot de ondergrondse kerncentrale van Fordow gebombardeerd, die dit weekend door de Verenigde Staten werd aangevallen in een interventie die door Israël als "historisch" wordt omschreven. Dit in afwachting van de mogelijke beëindiging van het Iraanse nucleaire programma na bijna 30 jaar surveillance, 11 dagen luchtaanvallen en 20 jaar sabotage door de Mossad. "Nog maar enkele ogenblikken geleden heeft de agressieve vijand de kerncentrale van Fordow opnieuw aangevallen. Er zal geen gevaar of bedreiging voor de burgers zijn", meldde het hoofdkwartier voor crisisbeheersing van de provincie Qom.

"We hebben de ingangen langs de route aangevallen om te voorkomen dat soldaten de faciliteit betreden en materiaal aan- of afvoeren", bevestigden Israëlische bronnen, die ook de aanval op een militair voertuig dat het gevoelige gebied naderde, erkenden. Naast het verzekeren van de blokkering ervan, blijft Israël de gevolgen analyseren van het door Trump bevolen bombardement op Fordow. Je hoeft alleen maar naar de voorpagina's van de Hebreeuwstalige kranten te kijken om te begrijpen welke betekenis ze hechten aan de aanval, die werd voorafgegaan door een Israëlische actie tegen de luchtafweer in dat gebied. Niet alleen vanwege de fysieke schade aan de fabriek, maar ook vanwege het psychologische effect op de regio, aangezien het duidelijk wordt dat Israëls grote bondgenoot de raketten helpt tegen te houden, maar ook offensief intervenieert.

Ondertussen heeft de luchtmacht in een hevige aanvalsgolf in Teheran de hoofdkwartieren van het regime van Khamenei aangevallen, met name die van de Revolutionaire Garde, inclusief bases, kazernes en ministeries als Binnenlandse Zaken en Veiligheid.

Het belangrijkste doelwit, misschien wel vooruitkijkend naar de dag na de oorlog, was de ingang van de Evin-gevangenis in de Iraanse hoofdstad, die door drones werd getroffen. Het is een van de grote symbolen van de Iraanse onderdrukking, waar tegenstanders en buitenlanders gevangen worden gehouden. Jarenlang hebben de oppositie en internationale ngo's de marteling van politieke gevangenen aangeklaagd.

De Iraanse autoriteiten erkenden de aanval – omschreven als een "zionistische agressie" – op delen van het gevangeniscomplex, maar maakten duidelijk dat ze de situatie onder controle hebben en dat er geen ontsnappingsmogelijkheden waren.

De Israëlische minister van Buitenlandse Zaken Gideon Saar voegde een foto van de Evin-gevangenis toe aan het X-netwerk en verwees daarbij naar de beroemde Spaanstalige slogan van de Argentijnse president en bondgenoot Javier Milei: "We hebben Iran keer op keer gewaarschuwd: Stop met het aanvallen van burgers! Ze gingen ermee door, zelfs vanochtend nog. Onze reactie: Leve de vrijheid, verdomme! "

Een ander doelwit dat wordt aangevallen is het hoofdkwartier van de Basij , een gevreesde militie die bestaat uit vrijwilligers en afhankelijk is van de Revolutionaire Garde. Deze militie is onder andere verantwoordelijk voor het onderdrukken van interne protesten, zoals die in het verleden werden geuit vóór democratie of tegen de verplichte sluierdracht.

Katz kondigde aan dat zijn leger "met ongekende kracht doelen in het hart van Teheran zou aanvallen, waaronder het Basij-hoofdkwartier, de Evin-gevangenis voor politieke gevangenen en tegenstanders van het regime, de klok van de Vernietiging van Israël op het Palestina-plein, het hoofdkwartier voor interne veiligheid van de Revolutionaire Garde, het hoofdkwartier voor Ideologie en andere doelen van het regime." Het is echter niet duidelijk of de beroemde klok is gestopt met tikken.