<![CDATA[ A maior transferência dos mais pobres para os mais ricos ]]>

We zijn opnieuw getuige van een periode waarin geld van de armste naar de rijkste mensen wordt overgeheveld, wat de ongelijkheid natuurlijk alleen maar vergroot. Het is niets nieuws in de recente geschiedenis, maar dit zou wel eens het grootste bedrag kunnen zijn dat ooit door de meest achtergestelde gemeenschappen aan miljardairs is overgedragen. Doorslaggevend hiervoor waren de ontwikkeling van het neoliberale beleid bij de herstructurering van de economische organisatie en de steeds lagere belastingen op kapitaal en hogere belastingen op arbeid. Dit alles leidt tot de perfecte cocktail om de status quo te handhaven.

De industriële revolutie opende ook een nieuwe weg voor de uitbuiting van arbeiders voor persoonlijk gewin van zakenlieden en industriëlen, die fortuinen vergaarden ten koste van lage lonen en werkomstandigheden. Ondanks alle sociale strijd en de bijbehorende overwinningen, zijn er periodes in de geschiedenis die al het werk dat in een paar jaar is verzet, tenietdoen. Dat is bijvoorbeeld het geval tijdens de Grote Depressie, die werd veroorzaakt door de Amerikaanse beurskrach van 1929. Grote bedrijven investeerden toen in goedkope activa om zich na het economisch herstel te verrijken. Het is ook het meest recente geval van de COVID-19-pandemie, waarbij het aantal miljardairs het grootst is toegenomen, terwijl werknemers hun salarissen zagen dalen, de kosten van levensonderhoud stegen en velen zelfs hun bron van inkomsten verloren. Degenen die het best toegerust lijken om met crises om te gaan, zijn ook degenen die er het meeste baat bij hebben. Het is geen toeval dat degenen die hun kapitaal naar miljarden willen laten groeien, ook minder ethische of zelfs legale tactieken gebruiken. In het geval van Elon Musk zag hij zijn vermogen met 125 miljard euro toenemen in slechts 2 maanden na de verkiezing van Donald Trump. Het is niet langer voldoende om zijn departementen te leiden, beleid te bepalen en aanwezig te zijn in zijn Oval Office met zijn zoon (die nadrukkelijk zegt dat Trump niet de president is). Musk gebruikt het systeem voor zijn eigen voordeel. Musk is op dit punt het systeem. Als de Amerikaanse oligarchie een voorbeeld blijkt te zijn van politieke en economische uitbuiting van kwetsbare situaties, wat kunnen we dan zeggen over de grootste vertegenwoordiger van het neoliberalisme, Javier Milei, president van Argentinië? Milei, de held van het Liberale Initiatief, heeft zojuist de grootste fraude met cryptovaluta ooit gepleegd door mensen aan te moedigen om zijn LIBRA-valuta te kopen. Hij wilde hiermee de economie van Argentinië een impuls geven door middel van financiering voor kleine en middelgrote bedrijven. Hij slaagde erin om 4,1 miljard dollar van de Argentijnen te verduisteren voordat hij al zijn uitspraken daarover weer wiste. De strategie is niet nieuw in de politiek. In het verleden vond er al fraude plaats rond de digitale munt MELANIA, geïnspireerd door de vrouw van de president van de Verenigde Staten van Amerika.

De manier waarop we dit als normaal beschouwen, is weerzinwekkend. Bovendien kan ik het niet geloven als ik zie hoe de belastingen voor de superrijken steeds verder worden verdraaid, alsof het ook nieuwe belastingen voor gewone burgers zijn. Bedenk nogmaals dat terwijl een werknemer belasting betaalt voor zijn werk, Amerikaanse bedrijven minder dan 1% belasting betalen als ze in de Europese Unie opereren en een winst van miljonairs maken. Het is ondenkbaar dat het systeem alleen werkt als we de miljardairs blijven voeden, zodat zij ons een deel van hun kruimels nalaten.

En zo gaat de geschiedenis van de mensheid verder, waarin we weten dat deze overdrachten het enige zekere in het leven lijken te zijn. De rijken worden rijker en de armen worden armer. Wat de armen nog niet beseffen, is dat er steeds meer van hen zijn. En samen is kracht.