Samenvatting van seizoen 6, aflevering 7 <i>van The Handmaid's Tale</i> : het nieuwe plan van juni

Spoilers hieronder.

Gedurende The Handmaid's Tale kon June ( Elisabeth Moss ) rekenen op Nick (Max Minghella) om haar te helpen, hoe weinig aandacht hij ook krijgt. De voormalige chauffeur, die nu commandant is, is een trouwe bondgenoot gedurende June's beproevingen. Nadat Nick echter aan opperbevelhebber Wharton (Josh Charles) vertelt dat Mayday een aanval op Jezebel voorbereidde, wordt hun langdurige verbintenis, zoals de titel van de aflevering al suggereert, "verbrijzeld". Nick raakte verstrikt in een web van leugens en gaf deze informatie prijs om zichzelf – en zijn geheime relatie met June – te beschermen.

De gevolgen zijn direct merkbaar wanneer Mayday zich haast om een ​​alternatief plan te bedenken om de Gilead-commandanten effectief aan te vallen. Hoewel Nick niet langer iemand is tot wie ze zich kunnen wenden (en June de banden lijkt te verbreken), is er een andere machtige bondgenoot die de klus wil klaren, zij het gedreven door eigenbelang. Terwijl Wharton zijn overwinning viert, wil zijn verloofde, Serena Joy ( Yvonne Strahovski ), met de aanstaande bruiloft een statement maken om de andere vrouwen te bewijzen dat ze nog steeds macht en invloed heeft. De bruiloft is niet alleen een kans voor Serena om haar waarde te tonen, maar ook voor Mayday om hun oorspronkelijke doelwitten na te jagen. June en Moira ( Samira Wiley ) stemmen ermee in om nog een gevaarlijke undercovermissie te ondernemen terwijl het laatste seizoen naar zijn climax toewerkt.

Nick's gebroken allianties

Wharton geeft Serena slechts de beknopte en bloedeloze versie van wat de sluiting van Jezebel's inhoudt. Toch twijfelen we er niet aan dat elke vrouw die gedwongen werd om daar te werken, geëxecuteerd is. Alleen Janine ( Madeline Brewer ) krijgt uitstel omdat commandant Bell (Timothy Simons) haar tot zijn dienstmaagd wil maken, wat een schrale troost is. De horror bij Jezebel's maakt Nicks beslissing nog zwaarder.

De ruimte in de kast waar Nick en June zich verstoppen, voelt alsof hij steeds kleiner wordt, en als de kust veilig is, vertelt Nick June dat hij nooit heeft gezegd dat de meisjes er iets mee te maken hebben. June wil weten of de vrouwen dood zijn, en Nick bevestigt Junes grootste angst: "Ik had niet gedacht dat hij dat zou doen." Nicks schok is oprecht. Toch loopt hij al lang genoeg rond om te weten hoe ongevoelig commandanten zijn, zelfs commandanten zoals Wharton die deugd prediken, maar het nog steeds goddelijk vinden om een ​​groep vrouwen af ​​te slachten. June zegt tegen Nick dat hij haar terug over de grens moet brengen, en ze laat hem niet eens stoppen voordat ze probeert uit te stappen.

Hun afscheid is aan beide kanten gevuld met bitterheid en venijn, waarbij Nick June een paar harde waarheden vertelt: "Je weet dat het je nooit iets kon schelen wat ik deed, tenzij het je hielp." Hij noemt de Guardians die hij doodde om haar te beschermen, evenals Moira en Luke (OT Fagbenle), en dat ze nu onder ogen moet zien dat hij een commandant is. Wanneer June hem ervan beschuldigt alleen zichzelf te willen redden, ontkent hij het niet: "We willen allemaal onszelf redden. We zijn verdomde mensen. Het is wat we doen." June is verbijsterd en zegt dat hij niet anders is dan de andere commandanten. Opnieuw stemt hij in, maar voegt eraan toe dat June van hem houdt; dus, wat maakt haar dat? Is ze medeplichtig? Hoe dan ook, het is een heel zware week om Team Nick te zijn.

Terug op het Mayday-hoofdkwartier informeert June Luke dat Nick hun geplande aanval heeft onthuld en dat zij de bron van het lek was. "Het enige waar hij ooit om heeft gegeven, ben jij ," zegt Luke. De klappen blijven komen, terwijl een woedende Luke zegt dat June naar Nick verlangt, alsof hij een held en een redder is. "Word niet verliefd op een verdomde nazi," is Lukes advies.

Iemand die het rustig aan doet met June is Moira, die met compassie en begrip de relatie aangaat. June geeft zichzelf de schuld, maar Moira herhaalt dat gevaarlijke omstandigheden de basis hebben gevormd voor deze romance. "Hij heeft je geholpen te overleven," zegt Moira. June wil geen vergeving, maar Moria staat niet toe dat haar vriendin zichzelf afstraft. Het is een mooie dialoog, die laat zien dat de beste vriendinnen na hun recente ruzie weer op één lijn zitten.

Nick lijkt vastbesloten om al zijn goodwill te verspelen en zegt in feite tegen Rita dat ze dom was om hem te vertrouwen. Terwijl hij een grote whisky drinkt, zegt hij dat June hem een ​​monster vindt en Rita afwijst als ze hem een ​​goed mens noemt. Rita gelooft dat de tijd die ze in het huis in Waterford hebben doorgebracht hen heeft verbonden, maar Nick zegt dat ze doodsbang voor elkaar waren. In een fractie van een seconde zouden ze zich tegen elkaar hebben gekeerd om te overleven.

"Wil je niet een man zijn die het juiste doet?" vraagt ​​Rita. Nick vindt dat Rita moet onthouden dat de enige op wie ze kan rekenen, zijzelf is. Misschien ben ik naïef, maar ik kan me nog wel voorstellen dat Nick voor het einde van het seizoen zijn verantwoordelijkheid neemt. Dit seizoen herinnert ons er echter aan dat iedereen grenzen heeft, en in dit regime zijn helden schaars.

Serena en de vrouwen

Serena is gewend geraakt aan de vleierij van Wharton en buitenlandse hoogwaardigheidsbekleders die New Bethlehem bezoeken. Daardoor lijkt ze vergeten te zijn hoe het is om weerstand te ondervinden. De traditionele Gilead-vrouwen, zoals Naomi Lawrence (Ever Carradine), hebben een vrijgezellenfeest georganiseerd, dat tevens dient als platform om venijnige en veroordelende opmerkingen te maken over de soepelere regels in New Bethlehem. Ze papegaaien allemaal de kritiek van hun echtgenoten op de hervormingen van commandant Lawrence (Bradley Whiteford) na en vinden het belachelijk wanneer Serena vraagt ​​wat hun dromen en verwachtingen zijn. Ze spotten ook met het 'geen dienstmaagden'-beleid en de plannen van Serena's vruchtbaarheidskliniek voor de gepensioneerde dienstmaagden.

Deze weerstand heeft Serena van haar stuk gebracht, en ze vertelt Wharton hoe afwijzend alle vrouwen stonden tegenover hem. "Ze spotten met mijn ideeën; ze vinden New Bethlehem een ​​dwaasheid", zegt ze. Wharton vindt dat de vrouwen eraan herinnerd moeten worden met wie ze te maken hebben, en Serena gelooft dat een "echte bruiloft" daarvoor zal zorgen. Hun geplande, kleinere ceremonie in New Bethlehem moet worden opgehoogd tot de volledige pracht van een Boston-feest. Een grootse, traditionele Gilead-bruiloft betekent dat alle leden van de gemeenschap vertegenwoordigd zijn, inclusief dienstmaagden. Serena aarzelt wanneer Wharton vermeldt dat de roodgeklede vrouwen aanwezig zullen zijn, hoewel ze instemt met deze "show van eenheid".

Tante Lydia en Janine

Over dienstmaagden gesproken, tante Lydia (Ann Dowd) is dolblij als ze ontdekt dat Janine het bloedbad heeft overleefd. Tante Phoebe ( gastacteur D'Arcy Carden ) vertelt Lydia dat de Bells Janine specifiek als hun nieuwe dienstmaagd hebben gevraagd, wat Lydia vreemd vindt, aangezien ze nog maar net getrouwd zijn. Lydia legt die vraag naast zich neer wanneer ze Commandant Bell bezoekt en hem vertelt dat ze voor Janines redding heeft gebeden, en dat God Bell heeft gered.

Lydia zou haar gebeden misschien nog eens moeten proberen, want Bell wil dat ze Janine niet ziet en ze zal niet op de bruiloft zijn omdat "ze er nog niet klaar voor is om in het openbaar gezien te worden". Alarmbellen rinkelen bij deze formulering. Alsof dit nog niet onheilspellend genoeg is, ziet Lydia, wanneer ze vertrekt, kortstondig een mishandelde Janine in het raam op de bovenverdieping voordat ze wordt weggesleept.

Een nieuw plan

Na alles wat er is gebeurd, is het begrijpelijk waarom June haar spullen pakt om terug te keren naar Alaska. Ze heeft immers opgeschept over haar vriend binnenin en stond erop een proefrit te maken voor Jezebel; nu heeft ze het respect van de Mayday-leiding verloren. Maar het is nog niet voorbij, en er is een tegenstander nodig om June tot actie aan te zetten. Lawrence komt langs om te herhalen dat hij wil wat June beloofd heeft: de oorlogszuchtige commandanten dood. En hij weet precies welke kaart hij moet spelen om June's vechtlust terug te krijgen. "Serena gaf nooit op," zegt hij.

Het is niet dit drukken op de knop dat June weer in het spel brengt. Het is eerder wat Lawrence vervolgens zegt over Serena's grote Gileadbruiloft, compleet met alle pracht en praal (inclusief de aanwezige dienstmaagden), en de herinnering dat Janine niet dood is. "Ze wenste dat waarschijnlijk wel," zegt Lawrence over Janines terugkeer naar de rode lijn. "Ik hoop dat ze hem in zijn slaap vermoordt," zegt June over Bell. Dan gaat er een lampje branden.

Een geactiveerde June gebruikt haar intieme kennis van Serena om voor te stellen de bruiloft te gebruiken als locatie voor hun aanval en de anonieme, gesluierde dienstmaagden als een manier om undercover te gaan zonder de aandacht te trekken. Gilead heeft net een grote overwinning behaald en de commandanten zullen die arrogantie ten volle benutten. Bewakers zullen van andere locaties in Boston worden gehaald om de beveiliging van de bruiloft te versterken, waardoor Gilead kwetsbaarder wordt. De bommen liggen er nog steeds en ze zullen ze nooit zien aankomen. Als ze al hun bondgenoten inzetten (zoals Rita, die geen enkel vertrouwen in Nick heeft), kunnen ze toeslaan. Wat ze precies voor de commandanten in petto hebben is onduidelijk, maar Rita ontvangt een lading kruit waarvan ik vermoed dat het aan de bruidstaart zal worden toegevoegd. June en Moira melden zich vrijwillig om wapens mee te nemen naar Gilead en de andere dienstmaagden voor te bereiden.

Lawrence regelt dat Lydia naar Washington komt om het voorstel van de fertiliteitskliniek te presenteren, en ze probeert hem over te halen om een ​​nieuwe afspraak te maken, omdat ze graag naar de bruiloft wil. Ze willen Lydia uit de weg ruimen, en dus staat Lawrence erop dat het nu of nooit is. Gelukkig hebben ze een tante die Moira en June binnenlaat in het Red Center. Tante Phoebe smokkelt het paar uit Lawrences koffer naar binnen, en ik ben blij dat Carden deel uitmaakt van de opstand. In de kelder vertelt Phoebe hen dat Janine het plan niet kent en niet naar de bruiloft komt, maar June zegt dat ze voor haar vriendin zal zorgen. June kan haar niet weer achterlaten.

En ja hoor, Phoebe komt Lydia tegen en verzint een excuus waarom ze in de kelder was. Lydia gelooft niet dat Phoebe op zoek was naar een dweil, maar gaat niet naar beneden om het te onderzoeken en legt haar last-minute reisje naar Washington D.C. uit. Phoebe heeft haar kalmte herwonnen en stelt Lydia gerust dat de meisjes zich op hun best zullen gedragen op de bruiloft. Had Lydia dat maar geweten!

Hieronder vraagt ​​Moira aan June om iets "leiderachtigs" te zeggen en June begint met: "De Heer is mijn herder", maar voegt aan het einde van het gebed een draai toe: "En alstublieft, lieve God, geef ons de kracht om die verdomde klootzakken te vermoorden." Moira voegt eraan toe: "Verdomde mannen."