De tentoonstelling 'Gravity Carnation', die het werk van zes kunstenaars samenbrengt, is te zien in de Pilot Gallery: Inspired by Cansever...

In de tentoonstelling zijn werken te zien van Ece Ağırtmış, Eymen Aktel, Burak Ata, Melih Çebi, Hazal Özgür en Ecem Yüksel. De werken in de tentoonstelling zijn gebaseerd op jeugdherinneringen en details uit het dagelijks leven en zetten aan tot nadenken over onderwerpen als identiteit, geheugen, het sociale onderbewustzijn, de impact van technologie en de evolutie van artistieke expressie.

In de tentoonstelling worden de werken van zes kunstenaars die een gemeenschappelijk thema delen, niet een specifiek thema maar verschillende taalkundige en artistieke benaderingen, van hand tot hand doorgegeven, zoals “dan gaat de anjer van hand tot hand” in Cansevers gedicht, en worden tijd, arbeid, het komen en gaan van het dagelijks leven en de effecten van het digitale tijdperk en de consumptiemaatschappij op mensen van hand tot hand doorgegeven.

Het uitgangspunt voor deze tentoonstelling was de jarenlange samenwerking tussen kunstenaar Ece Ağırtmış, wiens werk in de tentoonstelling te zien is, en directeur van de Pilot Gallery Azra Tüzünoğlu. We vroegen Tüzünoğlu waar de naam van de tentoonstelling vandaan komt en hoe het werk van verschillende kunstenaars onder deze naam is samengebracht.

FOCUS OP EEN GENERATIE

Hoe zijn de werken in de tentoonstelling tot stand gekomen?

Het samenstellen van de werken in de tentoonstelling verliep op een iets andere manier dan tot nu toe het geval was. De werken in de tentoonstelling zijn geselecteerd uit de kunstenaars en werken die Ece Ağırtmış met mij deelde in de berichten die ze mij in de loop van de tijd stuurde. Ece en ik delen veel met elkaar, van Instagram tot WhatsApp en van daaruit naar verschillende media. Soms trekken de hoek van een werk, de sokkel, soms de manier waarop het is opgehangen, de gebruikte verf onze aandacht en worden er gedurende de dag talloze berichten naar mij en naar hem gestuurd. Ik besefte dat deze boodschappen, die al meer dan drie jaar worden doorgegeven, eigenlijk een houding zijn die probeert de betekenis van Ece te begrijpen, maar ook waar een generatie naar kijkt, hoe en waarom. Ece beschreef deze generatie kunstenaars aan de hand van haar vrienden (sommigen kenden we, anderen niet). Uit deze correspondentie, waaraan bijna 200 kunstenaars uit Turkije en het buitenland deelnamen, besloten Ece en ik ons ​​te concentreren op zes kunstenaars. Omdat het verkleinen van de schaal noodzakelijk is in de relatie met de ruimte, en omdat wij denken dat het noodzakelijk is om verschillende werken van dezelfde kunstenaar te bemonsteren om zo de mogelijkheid te creëren om de gedeelde en gemeenschappelijke referentiepunten tussen deze kunstenaars te observeren...

'OCEANEN VAN HET ONBEWUSTE'

Wat hebben de werken "Gravity Carnation" van Edip Cansever gemeen met de tentoonstelling?

Ik had al een titel bedacht voor de tentoonstelling: “Ece’s Friends”, maar Ece vroeg of er een meer inclusieve titel kon zijn... Gravitational Carnation is een gedicht van Edip Cansever dat ik erg mooi vind. Ik vind het een van de vreemdste gedichten in het Turks en ik kan niet zeggen dat ik precies versta wat er staat. Deze metafoor van anjers die van hand tot hand gaan, leek mij een metafoor die de zichtbare en onzichtbare uitwisseling tussen kunstenaars kon weergeven. Anjer, een soort liefde, waarde, inspiratie, een sprankeling die misschien te vinden is in de gangen van het sociale geheugen. In de tentoonstelling ziet u roze geverfde huizen, amforen, oceanen en stille demonen van het onderbewustzijn, katten, honden, duiven en verschillende dieren die rondzwerven op de doeken van de kunstenaars. Ik denk dat het de anjer is die opvalt.