In de schaduw van China bouwt Taiwan een droneleger om een invasie af te weren

Taipei, Taiwan – Op een heldere ochtend vorige maand scheerden drie zeeronen over de Su'ao-baai, voor de ruige noordoostkust van Taiwan.

De kleine ‘stealth’ Carbon Voyager 1, de snel bewegende Black Tide I en de explosievendragende Sea Shark 800 waren het hoogtepunt van een expo voor bedrijven die Taiwan willen helpen met het opbouwen van een maritieme dronemacht.

Taipei is ervan overtuigd dat drones een cruciale rol kunnen spelen in de strijd tegen China, mocht dat land proberen het zelfbesturende eiland binnen te vallen. Peking dreigt het eiland desnoods met geweld te annexeren.

Su'ao ligt op slechts 60 km (37 mijl) van Fulong, een van de zogenaamde 'rode stranden' die door defensie-experts zijn aangemerkt als potentiële landingsplaatsen voor het Volksbevrijdingsleger (PLA) vanwege hun unieke topografie.

Terwijl Rusland in 2022 tanks over de landsgrenzen stuurde om de oorlog tegen Oekraïne te beginnen, zou een Chinese invasie van Taiwan betekenen dat Peking schepen over de 180 kilometer brede Straat van Taiwan zou sturen.

Hoewel de ruwe wateren van de Straat van Taiwan en het bergachtige landschap met ondiepe stranden van Taiwan enorme uitdagingen vormen voor een amfibische invasie, hebben technologische vooruitgang en een decennialange moderniseringscampagne van het PLA de natuurlijke verdediging van het eiland gestaag ondermijnd.

Nu Taiwan te maken krijgt met een veel grotere en machtigere tegenstander, is de verdedigingsstrategie van Taiwan steeds meer verschoven naar het verbeteren van de mogelijkheden om asymmetrische oorlogsvoering te voeren. Een invasie is voor Peking dan ook te kostbaar om te overwegen.

Drones, van vaartuigen tot zelfmoordwapens voor eenmalig gebruik en ISR-voertuigen (inlichtingen-, bewakings- en verkenningsvoertuigen) voor gebruik op grote hoogte, vormen een belangrijk onderdeel van de zogenoemde 'stekelvarkenstrategie' van Taipei.

"Dat betekent niet dat we voor hen een drone moeten bouwen", vertelde Chen Kuan-ting, een wetgever van de regerende Democratische Progressieve Partij die zitting heeft in de commissie Buitenlandse Zaken en Defensie van de wetgevende macht, aan Al Jazeera.

In plaats daarvan, zei Chen, kan Taiwan zijn voorsprong behouden door middel van “verstorende innovaties”.

"We moeten startups stimuleren om iets goedkopers te vinden dat past bij de Taiwanese markt. Dat is ons voordeel", zei hij.

Taiwan is geen onbekende als het gaat om hightechproductie.

Deze democratie in Oost-Azië is de grootste chipproducent ter wereld, dankzij Taiwan Semiconductor Manufacturing Company (TSMC). Het bedrijf produceert ongeveer 90 procent van de meest geavanceerde halfgeleiders, maar blinkt ook uit in de productie van van alles, van windturbines tot schroeven en bevestigingsmiddelen voor de lucht- en ruimtevaartindustrie.

In 2022 lanceerde de Taiwanese overheid het initiatief “Drone National Team” met als doel een eigen drone-industrie te ontwikkelen die een Chinese invasie kan afslaan en de productie kan voortzetten onder oorlogsomstandigheden.

Hoewel de Taiwanese defensie-industrie al sinds de jaren negentig drones ontwikkelt, hebben Taiwanese fabrikanten lange tijd moeite gehad om te concurreren met de lage prijzen van Chinese fabrikanten. Dit geldt met name voor DJI uit Shenzhen, dat een aandeel van meer dan 70 procent in de wereldmarkt heeft.

De oorlog in Oekraïne, waarbij Kiev op grote schaal gebruikmaakt van drones om stand te houden tegen Moskou, heeft in Taipei alleen maar het geloof versterkt dat onbemande voertuigen een beslissende rol kunnen spelen in de strijd tegen een veel grotere militaire vijand.

Volgens de dronestrategie van Taipei hebben het Ministerie van Nationale Defensie en het staatsinstituut National Chung-Shan of Science and Technology, dat de drone-expo van juni organiseerde, de taak om samen te werken met aannemers om drones van militaire kwaliteit te produceren.

In het kader van een parallel initiatief coördineert het ministerie van Economische Zaken een programma om de particuliere sector te helpen bij het bouwen en verkopen van drones voor tweeërlei gebruik. Deze drones zijn geschikt voor zowel commerciële als militaire doeleinden, zowel voor de lokale als de buitenlandse markt.

De Taiwanese president William Lai Ching-te heeft de wens uitgesproken dat Taiwan een 'Aziatisch knooppunt' wordt voor dronetechnologie en -productie.

Voor Taiwan is de ambitie om een dronegigant te worden een race tegen de klok.

Admiraal Philip Davidson van de Verenigde Staten, commandant van het Amerikaanse Indo-Pacific Command, schat dat het PLA in staat zal zijn Taiwan tegen 2027 binnen te vallen.

Ondanks de dringende behoefte aan een sterke dronemacht, is de voortgang die Taiwan boekt bij het opbouwen van de binnenlandse industrie op zijn best wisselend, zeggen experts. De problemen beginnen bij te bescheiden doelen die niet in verhouding staan tot de omvang van de dreiging.

Taiwan heeft zich ten doel gesteld dat de lokale industrie tegen 2028 maandelijks 15.000 drones voor tweeërlei gebruik moet produceren, terwijl het Ministerie van Defensie 700 onbemande luchtvaartuigen (UAV's) van militaire kwaliteit en 3.422 drones voor tweeërlei gebruik heeft besteld bij lokale fabrikanten, volgens cijfers van het door de overheid gesteunde Research Institute for Democracy, Society, and Emerging Technology (DSET).

Taiwan bestelde in 2024 bovendien ongeveer 1.000 UAV's bij de VS en stelde in mei een nieuw doel om de komende vier jaar nog eens 47.000 drones aan te schaffen.

De nieuwere aanbestedingscijfers zijn nog niet verwerkt in de rijksbegroting en kunnen dus nog wijzigen.

Ondanks de uitgebreidere doelen zijn de aantallen – met name van UAV's van militaire kwaliteit – klein vergeleken met de normen van moderne oorlogsvoering, aldus defensie-experts.

Volgens een rapport van het Amerikaanse Naval Institute uit april wordt verwacht dat Taipei en Beijing tijdens de openingsfase van een conflict met China dagelijks, of zelfs elk uur, “duizenden UAV’s inzetten”.

In het rapport werd geschat dat Taiwans recente aankoop van 291 Altius-600M UAV's, 685 Switchblade-munitie en 4 MQ-9B-drones – onderdeel van een orderportefeuille van 21 miljard dollar bij de Amerikaanse overheid – slechts voldoende zou zijn voor vier tot vijf salvo's tegen het PLA.

Peter Mattis, voorzitter van de Amerikaanse Jamestown Foundation, hield vorige maand een toespraak op de DSET-top over veerkracht in de toeleveringsketen in Taipei. Hij zei dat Taiwan op een veel grotere schaal moet denken om te kunnen voldoen aan de trainings- en voorraadbehoeften.

"Misschien is het gepast om aan honderden [drones] te denken terwijl je dingen probeert uit te testen, maar we moeten ze opbranden en grondig testen, zodat we weten dat we bij opschaling daadwerkelijk iets krijgen dat de test kan doorstaan", aldus Mattis.

Yurii Poita, hoofd van de afdeling Azië-Pacific van het in Kiev gevestigde Centrum voor Leger-, Conversie- en Ontwapeningsstudies, merkte op dat Oekraïne van plan is om er in 2025 maandelijks 200.000 te produceren, wat ongeveer “hetzelfde aantal is als Taiwan in één jaar wil [produceren]”.

Oekraïense brigades gebruiken elke dag 50 tot 100 first-person view drones (FPV) – die de piloot een real-time beeld geven van het slagveld – aan Al Jazeera, vertelde Poita.

Taiwan moet bereid zijn om te schakelen en zich aan te passen naarmate het zijn arsenaal uitbreidt. Daarbij moet het onder andere letten op de ontwikkelingen in Rusland en Oekraïne, aldus Misha Lu, drone-expert bij de Taiwanese start-up Tron Future.

"In Oekraïne en Rusland zijn drones al verder ontwikkeld dan alleen verkenning en aanvallen", vertelde Lu aan Al Jazeera.

“In het geval van Taiwan zijn de militaire dronetoepassingen nog niet zo divers.

"Simpel gezegd moet het Taiwanese leger het proces versnellen om de rol van anti-dronetechnologie in zijn defensieplanning en -training te bepalen", aldus Lu.

Toch zijn experts het er niet over eens waar Taiwan zich precies op moet richten, gezien de grote verscheidenheid aan dronetypes en de beperkte middelen.

Hoewel er veel aandacht is besteed aan het tegenhouden van PLA om op Taiwan te landen, is er nog niet genoeg gesproken over wat er daarna moet gebeuren, aldus Lorenz Meier, oprichter en CEO van dronesoftwarebedrijf Auterion. Hij betoogt dat Taipei's dronestrategie gebruik moet maken van de unieke geografie van Taiwan.

Taiwan wordt in de lengte doorsneden door het Centrale Gebergte. De meeste steden en dorpen – waarvan er veel grotendeels bestaan uit lage betonnen gebouwen die bestand zijn tegen aardbevingen – liggen aan de westkust.

Ongeveer 60 procent van het eiland is bedekt met dicht, altijd groen subtropisch regenwoud.

"Ik ben er helemaal voor om USV nu te promoten; het geeft ook een signaal aan China. Dit is belangrijk", vertelde Meier aan Al Jazeera tijdens de drone-expo in Su'ao Bay, waar Auterion een partnerschap sloot met de NCSIST.

Maar tegelijkertijd moet er uiteindelijk een gesprek plaatsvinden over de verdedigingsstrategie. En het feit dat we het niet over een realistisch stedelijk gevechtsscenario hebben, laat zien dat er nog werk aan de winkel is.

"Ik heb de overheid nog nooit uitgebreid horen praten over het gebruik van de heuvels", voegde Meier toe.

"Als je een troepenmacht terugtrekt in de jungle, en als je drones vanaf de heuvels lanceert, dan wordt het een hel om op het strand te zitten."

Alexander Huang, voorzitter van de Taiwanese Raad voor Strategische en Oorlogsspelstudies en lid van de oppositiepartij Kuomintang, zei dat de strategie van Taipei gericht is op het opbouwen van een arsenaal, ten koste van de vraag hoe het in een conflict moet worden ingezet.

"Een slimme aanpak voor Taiwan is om de specifieke omstandigheden in Taiwan en het Taiwanese strijdtoneel te herzien, het operationele tempo van het Volksbevrijdingsleger te bepalen en een soort drone-ontwikkelingsstrategie te bedenken met Taiwanese kenmerken, in plaats van alleen het Oekraïense model te kopiëren of het advies van het Pentagon op te volgen", vertelde Huang aan Al Jazeera.

Het Taiwanese ministerie van Defensie heeft niet gereageerd op de verzoeken van Al Jazeera om commentaar.

Volgens Jason Wang, COO van ingeniSPACE, een geospatiaal inlichtingenbedrijf met kantoren in Taiwan, is een deel van de kortzichtigheid van Taipei het gevolg van een gebrek aan recente gevechtservaring.

"Taiwan kan elke denkbare hardware produceren, en dat ook nog eens goedkoop. Moderne oorlogsvoering draait niet om de hardware. Het gaat erom de intelligentie in de drones te stoppen om de strijders opties op het slagveld te geven", vertelde Wang aan Al Jazeera.

"Het is voor Taiwanese fabrikanten lastig om te begrijpen welke rol verschillende drones spelen op het slagveld, welke logistiek nodig is om ze daar te krijgen en welke snelheid van geweld nodig is om je tegenstander te stoppen", voegde Wang toe.

“Voor Taiwan is de beheersing van het slagveld een kwestie van politieke wil, niet van capaciteit.”

Taiwan heeft decennialang met Chinese agressie te maken gehad in de vorm van tactieken uit de ‘grijze zone’ – activiteiten van lage kwaliteit die zich afspelen in de ruimte tussen vrede en conflict – maar heeft sinds de crisis in de Straat van Taiwan in 1958 geen militaire strijd meer gevoerd met Beijing.

Taipei en Beijing leven al sinds de jaren veertig met elkaar in conflict, toen de regering van de Republiek China de Chinese Burgeroorlog verloor van de communistische strijdkrachten.

In 1949 trok de leider van de ROC, Chiang Kai-shek, zich terug naar Taiwan, een voormalige Japanse kolonie. Hij beloofde ooit naar het vasteland terug te keren.

Nadat Taiwan tijdens de Koude Oorlog tientallen bondgenoten verloor, waaronder de VS in 1979, wordt het land vandaag de dag nog maar door 11 landen en de Heilige Stoel erkend.

Door de diplomatieke isolatie kan het land officieel niet samenwerken met naburige legers of met VN-vredesmissies.

Gezamenlijke militaire oefeningen met de VS, de belangrijkste veiligheidsgarant van Taiwan, vinden op onofficiële basis plaats, zonder enige aankondiging, om de woede van China niet op te wekken.

Om dezelfde reden hebben opeenvolgende regeringen in Washington zich terughoudend opgesteld wat betreft de vraag of Taiwan rechtstreeks in een conflict zal ingrijpen, terwijl de VS heeft beloofd Taiwan te voorzien van de middelen om zichzelf te verdedigen.

Het leger van Taiwan, een symbool van staatsrepressie tijdens vier decennia van staat van beleg die duurde tot 1987, heeft de afgelopen jaren aanzienlijke investeringen gedaan en is gemoderniseerd.

Nadat Taiwan begin jaren negentig de democratie had aangenomen, werd het leger een tijdlang verwaarloosd tot de verkiezing van president Tsai Ing-wen van de Democratische Vooruitgangspartij in 2016, aldus Michael Hunzeker, universitair hoofddocent aan de Schar School of Policy and Government van de George Mason University.

De DPP zag het leger grotendeels als een “instrument van autoritaire onderdrukking”, vertelde Hunzeker aan Al Jazeera, terwijl de oppositiepartij KMT geen militaire macht wilde opbouwen omdat zij toenadering zocht tot Peking.

Onder Tsai en haar opvolger Lai begon Taiwan de militaire uitgaven drastisch te verhogen.

In 2025 stelde het Taiwanese kabinet een defensiebudget vast van 2,45 procent van het bruto binnenlands product (bbp). Dat is een stijging ten opzichte van de 1,82 procent van het bbp in 2016. Dit budget werd later door de door de oppositie gecontroleerde wetgevende macht teruggeschroefd.

Lai heeft gezegd dat hij de uitgaven dit jaar uiteindelijk wil verhogen naar 3 procent van het BBP, maar zijn plannen stuiten op verzet van de KMT.

Toch is het Chinese leger, qua personeel het grootste ter wereld, nog steeds veel groter dan dat van Taiwan.

Het Chinese leger stond op de derde plaats in de Global Firepower Index van 2025, die de verdedigingscapaciteiten van legers over de hele wereld meet. Daarmee eindigde het leger van Taiwan op de 22e plaats.

Sinds 2022 voert het PLA regelmatig grootschalige militaire oefeningen uit in de Straat van Taiwan, waaronder oefeningen met drones.

China heeft geen ambassade in Taipei, maar de ambassades in Washington D.C. en Tokio hebben niet gereageerd op verzoeken om commentaar.

Taiwanese dronebouwers beweren dat toegang tot actuele informatie over het slagveld essentieel is voor het ontwerpen van de beste drones voor Taiwan en potentiële klanten in het buitenland.

"Onze zwakke punten zijn dat we ons moeten aanpassen aan de omstandigheden op het slagveld, die dagelijks veranderen. We moeten de omstandigheden kennen om software aan te passen", vertelde Gene Su, algemeen directeur van de Taiwanese speelgoedmaker en dronefabrikant Thunder Tiger, aan Al Jazeera.

“We moeten samenwerken met mensen in de VS en de frontlinie in Europa om ervoor te zorgen dat we hun behoeften begrijpen, zodat zij de software kunnen aanpassen.”

Taiwanese fabrikanten zijn zich ook bewust van de uitdaging die hun commerciële concurrenten hen bieden.

China is bedreven in zowel het maken van drones als het voeren van ‘elektronische oorlogsvoering’ waarmee vijandelijke drones kunnen worden geblokkeerd en anti-dronesystemen kunnen worden misleid, aldus Sunny Cheung, een DSET-fellow uit Washington en analist bij de Jamestown Foundation.

"Alle [dronefabrikanten] maken zich zorgen over het feit dat de Chinese anti-drone- en elektronische oorlogsvoeringscapaciteiten erg goed zijn. Ze weten dan ook niet zeker of Taiwanese drones in een real-time gevechtsscenario kunnen infiltreren ... en militaire operaties kunnen uitvoeren", vertelde Cheung aan Al Jazeera, terwijl hij de resultaten schetste van een informele enquête onder CEO's van de grootste commerciële en militaire fabrikanten van Taiwan.

Taipei is bezig om een aantal van deze potentiële kwetsbaarheden aan te pakken.

De Taiwanese minister van Nationale Defensie Wellington Koo – de eerste burger in tien jaar die deze functie bekleedt – kondigde onlangs aan dat het leger zijn allereerste drone-eenheid in gebruik zal nemen, terwijl de marine ook UAV's en USV's zal krijgen.

Volgens waarnemers als DSET is de oprichting van een UAV/USV-taskforce dit jaar om "een meer gecoördineerde aanpak" te faciliteren voor aanbestedingen, subsidies, budgettering en onderzoek en ontwikkeling een nieuwe stap in de goede richting. Er blijven echter nog andere logistieke en economische uitdagingen bestaan.

Een groot deel van de dronestrategie van Taiwan is afhankelijk van het vinden van buitenlandse partners om de vraag naar drones te stimuleren en de toeleveringsketen uit te breiden.

Het ministerie van Economische Zaken heeft onlangs een initiatief gelanceerd om Taiwanese bedrijven in contact te brengen met klanten in Japan, Duitsland, Polen, Tsjechië en elders die China uit hun toeleveringsketens willen weren.

De exportcijfers zijn momenteel nog laag, hoewel de sector aan populariteit wint.

Van de export van slechts 290 drones in 2023, exporteerde Taiwan er 3.473 in 2024 en 3.426 alleen al in het eerste kwartaal van 2025.

Volgens deskundigen zou het zwakke punt van het programma kunnen liggen in de knelpunten in de toeleveringsketen en de financiële risico's voor potentiële dronefabrikanten.

Volgens Hong-Lun Tiunn, een niet-residerende DSET-onderzoeker en medeauteur van het rapport uit juni, vrezen sommige potentiële dronebouwers een soortgelijk lot als het Amerikaanse bedrijf Skydio, dat in 2024 sancties van China kreeg opgelegd vanwege de verkoop van drones aan Taiwan.

Tiunn en zijn DSET-collega Fang zeiden dat de overheid meer financiële prikkels aan fabrikanten moet bieden om hun zorgen weg te nemen.

"Als particulier bedrijf is winst maken hun eerste prioriteit", vertelde Fang aan AL Jazeera. "Worden ze gestraft door de Chinese overheid en verliezen ze al hun klanten?"

Chia-yu Chang, manager bedrijfsontwikkeling bij de Taiwanese drone-ontwerper Avilon Group, uitte soortgelijke zorgen.

"Het gaat niet alleen om het ondersteunen van dronebedrijven; ze moeten het hele ecosysteem ondersteunen om een Taiwanees dronemerk te zijn. Maar ik denk dat er nog veel stappen moeten worden gezet", vertelde Chang aan Al Jazeera.

Chang zei dat particuliere bedrijven ook moeite hebben om China volledig uit hun toeleveringsketens te weren.

"De meeste commerciële bedrijven en de industrie zijn alleen geïnteresseerd in data- en veiligheidskwesties, maar het leger wil bijvoorbeeld dat de hele drone geen Chinese onderdelen bevat", aldus zij.

“Eerlijk gezegd kan niemand dat.”

Taiwan is voor veel grondstoffen en onderdelen die nodig zijn voor de productie van UAV-batterijen afhankelijk van China.

Volgens het DSET-rapport is het eiland eveneens afhankelijk van import om te kunnen voldoen aan de vraag naar GPS-modules, software voor vluchtbesturing en positionering, sensoren, camera's en beveiligde communicatiechips.

Sommige technologieën, zoals warmtebeeldtechnologie, vallen ook onder Amerikaanse exportbeperkingen, ondanks de nauwe banden van Taipei met Washington.

Volgens DSET zijn deze geïmporteerde onderdelen vaak duurder dan onderdelen die in China worden gemaakt, zelfs als ze uit bevriende landen komen. Een enkel onderdeel, bijvoorbeeld een SDR-videotransmissiechip, kost bijvoorbeeld al snel tien keer zoveel als de prijs die DJI biedt.

In antwoord op vragen over de toeleveringsketen meldde de NCSIST dat Taiwan werkt aan zelfvoorziening.

"Voor UAV's van militaire kwaliteit zijn belangrijke onderdelen zoals krachtige motoren, nauwkeurige navigatiesystemen en geavanceerde sensoren nog steeds afhankelijk van buitenlandse markten vanwege Taiwans relatief late start in de ontwikkeling van de defensie-industrie", vertelde de NCSIST aan Al Jazeera.

"NCSIST pakt dit echter aan door kritieke lokale technologieën te ontwikkelen (bijvoorbeeld vluchtcontrolecomputers, EO-apparatuur, radar) en zo de afhankelijkheid van buitenlandse leveranciers geleidelijk te verminderen", aldus het rapport.

Ondertussen, terwijl de klok verder tikt naar 2027, zeggen waarnemers dat Taiwan snel moet handelen.

"Dit is onze oorlog. Dit is niet de oorlog van iemand anders", zei Huang van de KMT, eraan toevoegend dat er een "vraagteken" is of Taiwan een effectieve dronestrategie kan implementeren.

"Het is niet alleen een kwestie van geld op tafel leggen en zeggen dat het goed met ons gaat", zei hij.