Wakacje i praca w południowej Szwecji: Oto najlepsze wskazówki dotyczące pracy

Kolorowe łaźnie, kilometry jasnych plaż, marina i muzeum fotografii z pracami Herba Rittsa i Helmuta Newtona : Skanör med Falsterbo to przytulna szwedzka odpowiedź na Hamptons. Prawdziwy raj dla kitesurferów, golfistów i wszystkich podróżników uciekających przed niemieckim upałem do orzeźwiającej Szwecji. „Ochłodzenie” jest teraz w modzie.

W Skanii, najdalej na południe wysuniętej prowincji Szwecji, można szczególnie cieszyć się latem – i zachować zimną krew, aby móc popracować. Bogaci i piękni mieszkańcy Malmö, stolicy Skanii, od lat 60. XX wieku tradycyjnie spędzają wakacje w białych, drewnianych willach na Falsterbo. To drogie, ale piękne miejsce.

W środku lata pobyt w „Villi Falsterbo” z pięcioma sypialniami, basenem i Wi-Fi kosztuje do 20 000 euro za tydzień. Można tu jednak znaleźć również mniejsze, tańsze obiekty (od około 800 euro za tydzień). Na przykład w „Hotelu Gässlingen” można zatrzymać się już od 180 euro za noc. Z kolei „Strandvillan Ljunghusen” nad Kanałem Falsterbo oferuje miejsce dla maksymalnie 20 osób, co czyni go idealnym miejscem na wyjazd integracyjny nad morze. Jednodniowa konferencja z pełnym wyżywieniem i noclegiem kosztuje 273 euro za osobę. W menu znajduje się grillowana makrela z jogurtem chrzanowym, koperkiem i białą porzeczką, a w piątki od godziny 16:00 można delektować się ostrygami z szampanem w barze Havsbad w Skanör.

Ogólnie rzecz biorąc, jedzenie to kolejny argument przemawiający za Skanią, oprócz jej letniskowego charakteru: „New York Times” zalicza południową Szwecję do najciekawszych destynacji kulinarnych na świecie. Znajdziesz tu buki, jabłonie, sklepy z produktami rolnymi i ekscytujące restauracje. Region Österlen charakteryzuje się na przykład wioskami rybackimi i łagodnymi wzgórzami – a także wyjątkowym światłem, dzięki któremu osiedlają się tu malarze i najlepsi szefowie kuchni.

Podobnie jak Daniel Berlin (42; dwie gwiazdki Michelin) – wszyscy domagają się jego restauracji „Vyn” (po niemiecku „Widok”). Serwuje 16 dań za 364 euro, a o rezerwacje na każde z 30 miejsc toczą się walki. Nazwa restauracji mówi sama za siebie: najnowszy ośrodek pielgrzymkowy dla smakoszy jest malowniczo położony na wzgórzu w mieście Simrishamn – i choć na talerzu uwagę przyciągają krab królewski i kawior z sielawy, przez duże okna goście mogą podziwiać widok aż na Bornholm.

W wiosce rybackiej Brantevik w środy odbywa się „Jazz pod Gwiazdami”. Dwadzieścia kilometrów na południe znajduje się Sandhammaran, jedna z najpiękniejszych plaż (dwanaście kilometrów drobnego, białego piasku). Kąpiel jest tam często możliwa do połowy września.

Niedaleko, w Bastad, szef kuchni Magnus Nilsson (41) również planuje otworzyć nową restaurację po sukcesie restauracji „Fäviken”, nagrodzonej gwiazdką Michelin. Otwarcie „Pensionat Furuhem”, 16-pokojowego hotelu z piekarnią i restauracją w budynku szkoły gospodarstwa domowego z 1905 roku, planowane jest na jesień tego roku.

Dzięki mostowi nad Sundem Kopenhaga jest o rzut beretem od Malmö, trzeciego co do wielkości miasta Szwecji, a obecnie prawdziwego centrum IT. Połowa mieszkańców ma mniej niż 35 lat. Pod koniec sierpnia odbywa się nocny bieg po starówce, w którym może wziąć udział każdy. Hala targowa w Malmö („Saluhall”) oferuje lokalne specjały, sery z Österlen, klopsiki z borówkami brusznicowymi i słodkie bułeczki cynamonowe (kanelbullar). Gert Wingårdh (74) przebudował stary magazyn, w którym niegdyś mieściły się pociągi towarowe. Ten szwedzki architekt-gwiazda zaprojektował również „Emporia”, jedno z największych centrów handlowych w Europie, z fascynującą powłoką z bursztynowego szkła.

Stąd do klifów Półwyspu Kullen można dojechać w półtorej godziny. Spływy kajakowe oferują możliwość obserwacji morświnów żyjących u wybrzeży.

Każdy, kto zabiera ze sobą dzieci, powinien pojechać dalej, do Smalandii (tej „prawdziwej”, od której wziął nazwę dziecięcy raj w Ikei). „Siedzimy tu, ty i ja, i jest cudownie”, jak mówi Astrid Lindgren w książce „Kamienie na kuchennym blacie”. To zdanie pochodzi od jej ojca, Samuela Ericssona , i można je wypowiedzieć w dowolnym miejscu w Szwecji latem.

Autor jest powodem, dla którego pokolenia Niemców od wczesnego dzieciństwa tęsknią za łąkami kwietnymi, gajami brzozowymi i polami jagód. A teraz nadszedł idealny moment, aby przyjrzeć się temu rajowi z bliska.