Het kannibalendieet: de straf die Mané kreeg...

En toen kwam de dag dat de Kannibaal zijn eetlust verloor. Ken jij een spits die hongeriger is dan Cristiano Ronaldo? Wij ook niet. Gisteravond, in de 48e minuut van de wedstrijd Al Wehda-Al Nassr, scoorde de Portugees en in de tiende minuut van de blessuretijd was iedereen er zeker van dat hij nog een keer zou scoren, omdat de scheidsrechter een penalty aan het team van Pioli toekende. Maar het ondenkbare gebeurde: CR7 gaf met een kerstlach de bal aan Sadio Mané die de 2-0 scoorde. Onvoorstelbaar, niet alleen vanwege de aangeboren vraatzucht van de spits, maar vooral omdat hij meer dan de anderen een doel in zijn hoofd heeft: het bereiken van duizend officiële doelpunten. Hij moet er nog tientallen doen en op 40-jarige leeftijd zit er nog maar weinig zand in de zandloper van zijn carrière. Stel je voor dat hij de zaak zou sluiten op 999… Hoe vaak zal hij dan nadenken over de straf van Mané? Maar het gebeurde. Plotseling ontdekte Scrooge de vrijgevigheid, de leeftijd inspireerde hem met een nieuwe wijsheid die hem deed kiezen voor het genoegen van het geven boven een nieuwe stap richting de duizend. Misschien was het een les voor de zoon die in het Al Nassr Onder 15-elftal ongeveer tien doelpunten per wedstrijd maakt en gisteren, in het stadion, zoals altijd naar zijn vader zat te kijken. "Goed, Junior, maar vergeet niet dat je niet alleen op Siuuu kunt leven." Of misschien was de les voor ons, voor ons kampioenschap. CR7 zag Lookman een strafschop stelen die niet van hem was; hij zag Lucca de bal verdedigen met de vastberadenheid van een All Black tegen teamgenoten die hem wilden afpakken en legde uit: "Zie je hoe het moet? Zelfs een kannibaal als ik kan een maaltijd overslaan."
La Gazzetta dello Sport