Wieczny Pérez-Reverte

Pisarz i postać Arturo Pérez-Reverte to człowiek o niezwykłej ludzkiej jakości. Jako dwudziestoczteroletni pisarz w powijakach, spotkałem geniusza w kawiarni, która była kwintesencją literatury w stolicy, Gijón. Narrator przybył gotowy na okazję, podejrzewam, że z mieczem i Vizcainą naostrzonymi jak kosy i duszą szermierza, którą zawsze podtrzymywał. Moim zamiarem było napisanie powieści o wojnie w Bośni, więc poprosiłem go o kontakty w tym celu, abym mógł zagłębić się w mrok Sarajewa. Nasz Quevedo zmarszczył brwi, gdy powiedziałem mu, że nie znam żadnego języka. Pomimo mojego braku doświadczenia, za trzy dni miałem listę ludzi, którzy zapewniliby mi bezpłatny przejazd i oświecili mnie na miejscu o mrokach wojny. Faktem jest, że następnego dnia miałem wypadek samochodowy i ten projekt poszedł na marne.

W swojej reporterskiej historii, poczciwy Arturo ma postać równie bystrą i piracką jak on sam. Nie zgadzam się z naszym geniuszem literatury hiszpańskiej. To nie państwo Izrael stało się mordercą , co się nie dzieje; to niesławny premier, który to zrobi, ale w żadnym wypadku państwo, które obejmuje również prowincje i gminy – szczegół, na którym bardzo mi zależy.

My, pisarze, marzyliśmy o byciu D'Artagnanem , choć teraz naśladuję kapitana Alatriste'a, którego przedostatnia przygoda właśnie się ukazała i który jednym haustem wypija dzbanek wody niczym pijak. Arthur jest jednym z najlepszych powieściopisarzy na świecie, z nieustępliwymi postaciami i atmosferą, która wciąga czytelnika, wyrywając go z domu i wciągając w historię. Mówimy też o wielkim intelektualiście. Dlatego zbyt długo zwlekają z przyznaniem mu Nagrody Cervantesa , która, jak nas ostrzegano, trafi do Muñoza Moliny.

Czytam ponownie wszystkie dzieła Arturo i tak, bez wątpienia jest on wiecznym autorem, tak jak najwięksi.