Argentyńska Akademia Literatury przyjęła Rafaela Spregelburda, czołową postać argentyńskiego teatru.

Prestiżowy dramatopisarz , tłumacz i reżyser Rafael Spregelburd został oficjalnie przyjęty do Argentyńskiej Akademii Literatury (AAL) . Uroczysta ceremonia odbyła się w czwartek w Pałacu Errázuriz, siedzibie Akademii , przy Libertador Avenue 1902 (CABA).

Spregelburd, lat 55 , jest najmłodszym członkiem Akademii, który dołączył do niej dzisiaj . Co więcej, jego nominacja nastąpiła w wyjątkowy sposób: nie poprzez literaturę czy literaturę, ale poprzez dramatopisarstwo , jego specjalizację.

Do honorowego stołu zasiadali pracownicy naukowi Rafael Felipe Oteriño (prezes AAL), Santiago Kovadloff (wiceprezes), Pablo Cavallero , Eduardo Álvarez Tuñón, Antonio Requeni, Alicia María Zorrilla, Santiago Sylvester, Jorge Fernández Díaz, Hugo Beccacece, Pablo de Santis, Hilda Albano, Javier Roberto González, Leonor Acuña, Jorge Dubatti, Oscar Conde, Alejandro Parini, Sofía Carrizo Rueda, Ángela Pradelli, Andreina Adelstein i Esther Cross , niedawno przyjęci do Argentyńskiej Akademii Literatury.

W ceremonii, która trwała prawie dwie godziny, uczestniczyli jego żona, ilustratorka Isol, oraz dzieci Anton i Frida . Gościem była amerykańska badaczka i tłumaczka Jean Graham-Jones , a także aktorzy i aktorki występujący w sztuce „Tirria” w Metropolitan Theater – komedii, w której Spregelburd gra ojca z wyższej klasy średniej lat 30. XX wieku.

Prezes AAL, Raúl Felipe Oteriño, stwierdził, że Spregelburg „jest człowiekiem pióra , ale jego intelektualna osobowość przenika inne dziedziny talentu i, w najbardziej odpowiedni sposób, wzbogaca się o wieloraką osobowość. Jest „człowiekiem wielu żyć”, jak lubi się definiować . W życiu, w którym wyróżniają się dramatopisarz, aktor filmowy i teatralny, reżyser spektakli, nauczyciel, a do którego należy dodać życie felietonisty i tłumacza dzieł z języka angielskiego, niemieckiego i włoskiego. Chociaż być może moglibyśmy połączyć wszystkie te tożsamości w jedną, najkrótszą, najcieplejszą i najbardziej jednoczącą, która zawiera się w następującym zdaniu: „Rafael Spregelburg jest człowiekiem teatru”.

Według Oteriño, przyjęcie go do Akademii było zgodne z jego wielowymiarowym profilem , przede wszystkim ze względu na znajomość wielu języków.

„Dzięki jego wskazówkom utwierdzamy się w przekonaniu, że język nie powinien być rozumiany wyłącznie jako struktura gramatyczna, ale także jako przestrzeń dla komunikacyjnych wszechświatów . I że te dziedziny interakcji językowej nie ograniczają się do słowa pisanego. Są one zarówno werbalne, leksykalne i składniowe, jak i dźwiękowe z natury, włączone w oralność i centralną rolę ciszy. Są one również plastyczne dzięki darowi ciał w ruchu. Wszystko to, pod wpływem audiowizualnego śladu i kultur cyfrowych, nieuniknionego współistnienia, które ma miejsce w rytuałach życia codziennego, nakładania się czasów i miejsc w twórczości artystycznej, wszystko to daje nam przykład zmieniającego się świata i równie zmieniającej się mentalności, w której uczestniczymy i którą musimy zrozumieć” – podsumował.

Z kolei akademik Jorge Dubatti, historyk i krytyk teatralny, wygłosił przemówienie powitalne do nowego członka Akademii. „Uważam, że Państwa włączenie do AAL jest wielkim wydarzeniem dla kultury argentyńskiej, dla historii instytucji i dla całej sceny iberoamerykańskiej, której Spregelburd jest uważany za czołową postać ”.

„ Spregelburd jest synonimem teatru i sztuk performatywnych . Artysta teatralny w pełnym tego słowa znaczeniu: artysta teatralny, zarówno indywidualny, jak i wielowymiarowy, a jednocześnie dramaturg, reżyser, aktor i tłumacz. A także aktor filmowy i telewizyjny” – dodał.

Dubatti podkreślił również dorobek laureata jako artysty-badacza i filozofa praktyki teatralnej . „Spregelburd jest autorem licznych esejów o teatrze i sztuce oraz bogatego dorobku publicystycznego”. W tym kontekście pochwalił jego esej „Nos Justyniana. O sztuce czasu w teatrze”, który wkrótce zostanie opublikowany w oficjalnym biuletynie AAL.

Spregelburd urodził się 3 kwietnia 1970 roku w Buenos Aires. Studiował sztuki łączone na Wydziale Filozofii i Literatury Uniwersytetu w Buenos Aires do 1995 roku. Rok później poświęcił się całkowicie aktorstwu teatralnemu, ale wkrótce potem zaczął poświęcać się dramatopisarstwu, mając za nauczycieli Mauricio Kartuna i reżysera Ricardo Bartisa . Sztuki łączone studiował na Wydziale Filozofii i Literatury Uniwersytetu w Buenos Aires.

W 1995 roku pracował także jako reżyser teatralny, gdzie odpowiadał za większość swoich tekstów oraz adaptacje tekstów innych autorów, takich jak Harold Pinter, Marius von Mayenburg, Wallace Shawn, Sarah Kane, Martin Crimp, Anthony Black, Steven Berkoff i Reto Finger.

Jego pasja do sztuk widowiskowych pozwoliła mu wykładać dramaturgię i aktorstwo na Uniwersytecie Antioquia, UNAM, uniwersytetach narodowych w Rosario, Tucumán i Kordobie, w Casa de América w Madrycie, Andaluzyjskim Centrum Teatralnym w Sewilli i L'Ecole des Maîtres (Udine, Coimbra, Liège i Reims) oraz na wielu innych uczelniach.

Jako dramaturg miał premiery w Théâtre de Chaillot (Paryż), Studio 66 (Vancouver), Teatro Helénico (Meksyk), Teatro Solís (Montevideo), Münchner Kammerspiele (Monachium), Teatro Angelo Mai (Rzym), Kosmos Theatre (Wiedeń), Basler Theatre (Bazylea), Luzerner Theatre (Luzern), Théâtre de l'Orangerie (Genewa), Théâtre de Marigny w Paryżu, Napoli Teatro Festival, Festival delle Colline Torinesi i innych miejscach na całym świecie.

Na koniec Rafael Spregelburd, najbardziej oczekiwany głos w Pałacu Errázuriz, wygłosił przemówienie zatytułowane „Słowa innych”. Nowo mianowany członek Argentyńskiej Akademii Literatury zastanawiał się nad tym, kto przemawia w teatrze, jakich słów używa i kto przemawia jego głosem.

Co ciekawe, Spregelburd sam zredagował swoje długie, 35-stronicowe przemówienie, ponieważ musiał udać się do teatru, aby zagrać w wznowieniu Tirrii w Metropolitan Theatre. Jego przemówienie charakteryzowało się dużą dawką humoru i głęboką refleksją na temat użycia słów, zwłaszcza w dramatopisarstwie.

Powiedział, że „ język jest anonimowy, społeczny, nieprawdopodobny, nieregularny, mutujący, niezrozumiały i zawiera w sobie wszystko, co już wiemy i czego się boimy . Język Argentyńczyków znajduje w tej Akademii różnego rodzaju rytuały i dziś mam zaszczyt przedstawić jeden z nich. Z mojej wygodnej perspektywy, zamiast mówić o języku lub słowach w ogóle, zamierzam mówić o słowach, które pojawiają się w teatrze , co jest moją specyfiką i co jest prawdopodobnie jednocześnie jedną z najbardziej niespecyficznych odmian spośród wszystkich, jakie muszę tworzyć z językiem”.

„ Wirtualność teatru bardziej przypomina wirtualność życia niż słowa . Teatr – jak stało się jasne po latach teorii postdramatycznej – nie jest aktem wyłącznie językowym; na szczęście jest on skażony przez inne dyscypliny, takie jak muzyka i sztuki wizualne, a w teatrze słowo pisane ma zdolność – jeśli nie obowiązek – często oznaczać coś przeciwnego niż to, co mówi” – ​​argumentował.

„Moim przeznaczeniem z pewnością nie było tu być” – przyznał Spregelburd, odnosząc się do swojej roli dramatopisarza. Kontynuował: „Los José Maríi Paza, którego krzesło teraz zajmuję, z pewnością przeszedł tysiąc tur, zanim się zadomowił. Dziwne okoliczności, które mnie jednocześnie zaszczycają i przytłaczają, sprawiły, że – wbrew wszelkim siłom tego, co uważałem za swoje przeznaczenie – wstąpiłem do tej Akademii Literatury”.

W innym fragmencie swojego przemówienia stwierdził, że „w Argentyńskiej Akademii Literatury, podobnie jak w Królewskiej Akademii Hiszpańskiej, uważano, że my, dramatopisarze, możemy przyczynić się do zdefiniowania niektórych z tych słów, i zawsze uważałem, że być może wynika to z naszej osobliwości stylu pisania : polega on na pisaniu wyłącznie w trybie mówionym. Najlepsze i najdokładniejsze wyjaśnienia tekstu technicznego lub najbardziej wieloznaczne i uwodzicielskie idee zarysowane w powieści muszą – aby stać się teatralną repliką – przejść test czystej oralności: jak długo słuchacz ma czas na przyswojenie informacji zawartych w zdaniu, bez powtarzania go lub ponownego czytania?”.

Rafael Spregelburd został natychmiast uhonorowany wyróżnieniem w postaci pełnoprawnego członkostwa w Argentyńskiej Akademii Literatury, medalem i dyplomem honorowym. Członkowie rodziny, akademicy i przyjaciele świętowali to wydarzenie wraz ze znanym argentyńskim aktorem, dramaturgiem, profesorem i tłumaczem.